Vikan - 18.05.1967, Blaðsíða 4

Sigríöur Þorvaldsdóttir og Þóra Friðriksdóttir æfa
eitt atriði leiksins. Hlutverk Þóru er eitt það viða-
mesta í verkinu.
HVAD GAGNAR HONUM
HUGSJONIN EF HENNI
EYLGIB El AKSJDNIN?
Síðustu viku þessa mánaðar frumsýnir Þjóðleikhúsið nýjan söngleik
eftir þá Odd Björnsson og Leif Þórarinsson, tvo unga listamenn, sem þegar
eru þekktir fyrir merkilegt brautryðjenda- og tilraunastarf, hvor í sinni list-
grein. Nú koma þeir fram með nýstárlegt leikhúsverk, sem er gamansöngleik-
ur með þungri alvöru meðfram, samfélagssatíru, svo að lesendum sé einhver
hugmynd gefin um það. Annars vilja höfundarnir sjálfir helzt ekki skilgreina
verkið á annan hátt en þann, að þeir voni að það verði ólíkt öllu, sem áður
hafi fram komið á leiksviði.
Mikið skelfilega kenndi ég í brjósti
um Galdra-Loft eftir að hafa í lesið
þjóðsöguna um hann, og þó enn frekar þegar
ég kynntist við leikrit Jóhanns Sigurjóns-
sonar um sama efni, en þar er gengið feti
lengra en í þjóðsögunni og söguhetjan látin
deyja þegar mest liggur við. Mér varð því
ánægja að heyra að Loftur væri þrátt fyrir
allt upprisinn í nútímanum og engu smálát-
ari en fyrr, nema að síður væri, því að nú
beindi hann krafti sínum ekki gegn jafn-
ómerkilegum pótintátum og kaþólskum út-
kjálkabiskupum, heldur sjálfri þeirri höfuð-
skepnu, sem hvað frægust er í munnlegri
og bóklegri sagnaarfleifð flestra þjóða —
andskotanum. Og með ágætum árangri, fylg-
ir sögunni. Því er það, að jafnskjótt og við
Kristján Magnússon fréttum, að djöfulsins
sé von upp á fjalirnar í Þjóðleikhúsinu fyr-
ir tilverknað þeirra Odds Björnssonar og
Leifs Þórarinssonar, þá hröðum við okkur
eldsnemma morguns lil Þalíuhofsins, í sömu
svifum og sviðsæfing er að hefjast.
Við sitjum frammi í rökkvuðum salnum
og horfum á örstuttan þátt úr mótun verks-
ins —- því það er langt frá því fullskapað enn,
segja höfundarnir, það heldur áfram að
mótast og breytast þangað til það verður
frumsýnt. Fáeinum atriðum er í skyndi
brugðið upp handa Kristjáni að mynda:
Flosi Ólafsson stígur dansspor og tónar: Hvað
gagnar honum hugsjónin, ef henni fylgir ei
aksjónin? við undirleik Carls Billich, sem
annast æfingu söngatriðanna í leiknum. í
þessum söng er verið að freista Lofts með
gylliboðum um hálaunað starf, kr. 75.000,00 á
mánuði, enda er hann séní, sem hefur vakið
upp djöfulinn.
— Hvað á leikurinn að heita? spyrjum við
höfunda.
— Það hafa mörg heiti komið til greina,
þetta er enn í mótun eins og annað, svarar
Oddur. Eins og er höllumst við helzt að
því að kalla hann HORNAKÓRALINN, með
undirtitíinum KLINK-KLINK KÓMEDÍA
en þetta getur breytzt. Erlingur Gíslason,
sem leikur Loft, hefur raunar komið fram
með nokkar tillögur í viðbót varðandi nafn-
ið, þar á meðal Á síðasta snúningi og The
Odd comical.
— Er þetta absúrd? Eitthvað í stíl við
það, sem þú hefur skrifað áður?
— Nei, við köllum þetta realisma, og þeim
realisma ætlum við að koma til skila með
öllum þeim meðulum, sem við ráðum yfir.
Og hvergi er betur hægt að koma því til
skila, sem maður vill segja, en á sviði, að
_
■