Vikan - 30.11.1967, Blaðsíða 8

ENSKAR postinsveooflísar
★
Úrvai aldrei meira en nú,
vflr 30 litir.
★
Verð bveroi liaostæQara.
IITAVER SF.
Grentásvegi 22 og 24 ('norni AAIklubrautar). — Sfmar 30280 og 32262.
Vilma Jeude, þýzk ekkja og fimm barna
nóðir, og unnusti hennar, ítalinn Carmelo.
Fír í
lystireisi
M skildi
lörnii
ein ittir
„Oma frænka er veik. Ég
verða að fara strax til henn-
ar. Þið verðið að sjá um ykk-
ur sjálf á meðan“, sagði móð-
irin og var farin. En hún fór
ekki til frænkunnar, heldur í
lystireisu til Miðjarðarhafs-
ins með elskhuga sínum.
Wilma Jeude er 32 ára
gömul, þýzk ekkja. Hún er
fimm barna móðir, hið elzta
12 ára, en hið yngsta 11 mán-
aða.
Þegar börnin voru orðin
ein, varð Völker, sem er elzt-
ur, að taka á sínar herðar
stjórn heimilisins. Hið fyrsta
sem hann gerði var að leita að
einhverju matarkyns í eld-
húsinu. Hið eina sem hann
fann var kjötbollur. Það voru
því kjötbollur bæði kvölds og
morgna í matinn hjá litlu
greyjunum.
Fyrsta nóttin var erfið.
Börnin voru hrædd. Völker
var líka hræddur, en reyndi
að láta ekki á því bera. Þeg-
ar litla barnið vaknaði og fór
að gráta, tók Völker það í
fangið, huggaði það og vagg-
aði því. Sjálfur gat hann
ekkert sofið þessa nótt. Hann
hugsaði um föður þeirra, sem
látizt hafði fyrir nokkrum ár-
um. Hann hugsað um dökk-
hærða Italann, sem heimsótti
oft móður hans. Hann hét
Carmelo — og litla barnið
hét það líka. Nágrannakon-
urnar höfðu glott og hvíslazt
eitthvað á, þegar þær sáu
8 VIKAN 4S- *w-