Vikan - 16.05.1974, Blaðsíða 17

Maðurinn, sem keypti sér konu fyrir 2000
sænskar krónur i Thailandi, virðist vera
ótrúlegur eiginhagsmunaseggur. En sag-
an er sönn og hjónin eru búsett i Svíþjóð
— skammt frá landamærum Finnlands.
stúlku, sem helgar allt sitt líf þvi
a6 þjóna honum. — Einu sinni
var ég trúlofaður í heilt ár. Við
bjuggum saman. En það gat ekki
gengið. Næsta tilraun endaði á
sama hátt. Þá ákvað ég að finna
mér konu, sem liti öðrum augum
á hjónabandið en norrænar konur
gera.
1 þeim tilgangi fór hann til
Tékkóslóvakiu og fann brátt
stúlku, sem var fús til að giftast
honum. Þau opinberuðu trúlofun
sina, en fljótlega slitnaði upp úr
trúlofuninni.
— Það kom brátt i ljós, að erfitt
gæti orðið fyrir hana að komast
úr landi. Hún þorði ekki að flýja.
Kjell Bladh á — i orðsins fvllstu
inerkingu — þessa fallegu 'thail-
enzku konu.
Kina kappsmál Thim i lífinu er að
gera manni sinum allt, sem hún
getur, til geðs.
þvi að hún átti systur, sem hefði
orðið eftir. Ég bað sendiráðið um
aðstoð, en þeir gátu ekkert gert
þar. Allt var svo erfitt, að ég gafst
upp. Það var bezt að hún yrði
kyrr, þar sem hún var.
Kjell hélt áfram að leita fyrir
sér. Hann var ákveðinn I að finna
stúlku, sem félli við hugmynd
hans um fullkomna eiginkonu.
Hann afréð að fara til Thailands.
Hann hafði heyrt, að þar væri
mikið af fallegum stúikum. Hann
fór I þriggja vikna ferð þangað og
sagði vinum og ættingjum áður en
hann fór, að nú kæmi hann heim
með brúði.
— Allirhlógu bara að mér, seg-
ir Kjell. — En i þetta skipti var
mér alvara. Ekkert skyldi
stööva mig, þvi aðég vaf búinn að
fá nóg af þvi að hafa ekki konu á
heimilinu.
Kjell fór að leita fyrir sér strax
sama kvöldið og hann kom til
Bangkok. Þ
— Ég var svo heppinn að hitta
thailenzkan kennara, sem gaf sig
á tal við mig. Ég sagði honum I
hvaða erindum ég væri kominn til
Thailands og hann lofaði að
hjál'pa mér. En þessi nýi vinur
minn ráðlagði mér að leita sem
viðast fyrir mér, áður en ég tæki á
kvörðun. Hann sagöi mér lika, að
ég skyldi velja Ijölskyldustúlku,
góða stúlku, sem ekki hefði verið
úti á lifinu og kynnzt öðru en fjöl-
skyldulifi.
Borgin Chang-Mai. sem er 85
milum frá Bangkok, er viðkunn
fyrir fallegar konur. Kjell og leið-
sögumaður hans fóru þangað.
Leigubilstjóra var falið það verk-
efni aö finna stúlku, sem hentaði
Kjell. Kjell og kennarinn, kunn-
ingi hans, fengu þau skilaboð, að
lagleg 22 ára stúlka væri reiöubú-
in til að hitta þá daginn eftir.
— Þegar ég sá Thim, tók ég
samstundis ákvörðun, þó að við
gætum ekki talað saman nema
meö aðstoð túlks. Hún gaf sam-
þykki sitt eftir stutt samtal viö
vin minn. Þá var eina vandamál-
ið eftir — að fá samþykki foreldra
hennar.
Þaö tók þrjá daga. Foreldrar
Thim vildu fá að vita allt mögu-
legt um Sviþjóð og mér fannst
eins og þeir treystu vini mlnum
ekki fullkomlega. Þaö kemur oft
fyrir, að menn frá Bangkok fari
út á landsbyggðina i leit að
stúlku, sem þeir selja siðan á
vændishús. Stúlkur frá þessum
landshluta eru sérlega eftirsóttar
á vændishúsunum.
Auðvelt reyndist að ná sam-
komulagi um verðið. Ég átti að
borga tvö þúsund sænskar krón-
ur, nokkurn hluta strax og af-
ganginn, þegar Thim væri komin
til Sviþjóðar.
TIu dögum eftir að Kjell kom til
Thailands, var hann kvæntur.
Brúökaupsnóttinni eyddu þau
Thim og.hann i lestinni á leiö til
höfuðborgarinnar. Nú þurfti að fá
vegabréf handa Thim, svo að hún
gæti lagt af stað til Sviþjóðar meö
Kjell, áður en vegabréfsáritun
hans gengi úr gildi. Og það var
hann, eiginmaður hennar, sem
varð að sækja um vegabréfið.
Allt gekk á afturfótunum. Það
tók langan tima að fá vegabréfið.
Peningarnir, sem Kjell hafði beð-
ið um að sér yrðu sendir frá Svi-
'þjóö til þess að greiða með far-
gjaldið þangað fyrir Thim, komu
ekki og vegabréfsáritun hans
rann út, svo að hann varð að fara
heim. Thim átti að vera eftir á
hótelinu og biða, þangað til Kjell
kæmi aftur með peninga. Þegar
fjórum dögum seinna var Kjell
kominn á hótelið. Þá var Thin
horfin.
Hún var sannfærð um að eigin-
maður sinn hefði yfirgefið sig og
sneri aftur til bæjarins, sem hún
átti heima i.
Kjell og leiðsögumaður hans
fóru á eftir henni og Thim var
flutt til Bangkok aftur, þar sem
hún átti að nýju aö sitja á hótelinu
og biða. Nokkrir dagar liðu. Thim
var farin að fá eftirþanka. Þegar
Kjell fór til þess að ná I vegabréf-
ið hennar, fór hún til vinar fjöl-
skyldu sinnar sem bjó i Bangkok,
til þess að leita ráða. Atti hún að
fara meö Svianum til heimalands
hans?
— Þegar ég kom aftur á hóteliö
með vegabréfið I vasanum og sá,
að Thim var horfin, varð ég æfur
af reiði. Ég hélt hún hefði svikið
mig og farið til foreldra sinna aft-
ur. Ég byrjaöi á þvl að hringja til
lögreglunnar. Hún var þó eigin-
kona min. Mér var ráðlagt að
fara og tala við foreldrana, en
þeir vissu þá ekki annað um dótt-
ur slna, en að hún hafði farið með
mér til Bangkok. Ég hélt þau
væru að ljúga.
En eg var með vegabréfið
hennar: Það þýddi, að ég gat farið
meö einhverja aðra stúlku úr
landi, ef mér sýndist svo. Enginn
gætir aö svoleiðis smámunum.
Ég og vinur minn töluðum við
margar stúlkur, sem voru fúsar
til að giftast mér, en þær settu all-
ar það skilyrði, aö ég skildi við
VIKAN 17