Vikan - 06.03.1975, Blaðsíða 3

Tvisvar sinnum hefur Marion Storlökk-
en, tuttugu og tveggja ára norsk stúlka,
„gengið meðbarn”. Tvisvar sinnum hef-
ur hún farið á f æðingardeiidina til þess að
ala barnið, en þá hefur komið i ljós, að
hún gekk ekki með neitt barn.
— Þegar læknirinn staöfesti
þann grun minn, aö ég væri meö
barni, fann ég ekki til minnsta
leiöa, segir Marion. Viö Per Arne
vorum bæöi yfir okkur
hamingjusöm. Viö hlökkuöum
bæöi til þess aö eignast barniö, þó
aö ættingjar okkar væru ekki
mjög hrifnir af þvi, vegna þess
hve ung viö vorum.
Vegna þess hve Marion var
ung, uröu þau Per Arne aö sækja
um leyfi til aö gifta sig, áöur en
von var á barninu
— Viö héldum kirkjubrúökaup I
mai 1968. Þá var ég komin rúma
þrjá mánuöi á leiö. Viö fluttum til
tengdaforeldra minna hér I
Enger. Viö vorum yfir okkur
hamingjusöm. Það var langt
siöan mig fór aö langa til þess að
eignast barn.
Marion sýndi öll einkenni þess,
aö hún væri barnshafandi. Henni
leiö illa á morgnana. Hún hætti aö
hafa á klæðum. Hún þyngdist,
meira aö segja allt of mikið, að
þvi er læknunum fannst. Hún
bætti viö sig 22 kilóum, þyngdist
úr 51 kilói i 73.
— Og svo fékk ég lika þá hræöi-
legu áráttu aö háma stööugt i mig
kartöflumél.
Hún fór I læknisskoðun einu
sinni I mánuöi, og allt virtist vera
meö felldu. Reiknað var meö, aö
fæöingin yröi 25. október.
• — Læknirinn sagðist meira að
segja heyra fósturhljóö, segir
Marion.
Aö kvöldi hins 24. október fór
Marion aö finna fyrir lasleika.
Hún hringdi til ljósmóðurinnar,
sem sagöi henni að fara þegar i
staö á fæöingardeildina i Gjövik.
Marion varö þess brátt
áskynja, aö eitthvað var ekki i
lagi.
— Fyrst heyröi ég, að
læknarnir héldu, að barnið væri
dáiö. Svo var mér sagt, aö ég
gengi ekki með barn. Ég var
skoðuö nákvæmlega, en það
fannst ekkert fóstur. í fyrstu var
ég yfir mig döpur og eyöilögö út
af þessu, og Per Arne var eins
fariö. En svo fór ég að skammast
min hræöilega. Hvaö myndi fjöl-
skyldan segja? Ætli foreldrar
Pers Arne héldu ekki, aö ég hefði
gabbaö þau? Viö höföum gift
okkur vegna þess aö ég var meö
barni.
— Ég fékk aldrei neina
skýringu á þvi, hvaö haföi komiö
fyrir. Læknarnir vildu ekki segja
: neitt, ekki heldur þegar móöir
min gekk mjög hart ab þeim.
Þetta varö til þess, aö ég fór aö
Imynda mér alls konar vitleysu
eins og til dæmis, aö ég væri meö
krabbamein.
— Ég gaf öll barnafötin. En mig
langaöi enn til þess að eignast
barn. Læknarnir höföu ekki sagt,
að ég gæti ekki eignast barn, þótt
þeir vildu ekki fullyröa, að ég
gæti það.
Smám saman jafnaði Marion
sig á þvi, sem kómið haföi fyrir
hana. Og enn dreymdi hana um
að verða móðir. En þaö var ekki
fyrr en i janúar árið 1973, að hún
taldi sig oröna vanfæra aftur.
Marion og Per Arne bjuggu þá i
Osló, en voru aö byggja sér húsiö i
Enger. Marion hafði ágæta vinnu
i verksmiðju og fékk 2000 krónur
norskar I laun á mánuði.
— Ég vissi ekki, hvort ég átti að
þora aö trúa þessu, segir Marion,
þvi aö ég hafði orðið fyrir svo
miklum vonbrigðum i fyrra
sinniö. En allt benti til þess, að ég
væri með barni. Ég hætti aö hafa
á klæðum, og ég byrjaði aö
þyngjast.
Læknir nokkur i Osló staöfesti
grun Marion. Barnið átti að
fæöast 20. september. Marion
sagöi lækninum frá fyrri reynslu
sinni, en hann fullvissaöi hana
um, aö allt yrði i lagi i þetta sinn.
Fyrstu mánúðina fór Marion i
læknisskoðun einu sinni i mánuði.
Þegar leið á „meðgöngutimann”
fór hún i læknisskoðun hálfs-
mánaöarlega og siðasta mánuð-
inn vikulega. Læknirinn sá aldrei
neitt athugavert viö þungunina.
En Marion var óróleg.
— Við Per Arne töluðum um
óróleika okkar, þvi að ég gat
stundum ekki sofið fyrir kviða.
Ég var svo hrædd um, að þetta
færi eins og i fyrra sinniö. En i
hvert skipti, sem ég kom heim úr
læknisskoðuninni, var ég ánægð
og glöð. Ég hugsaði með mér, aö
tveir læknar gætu ekki gert sömu
skyssuna.
Lækninum fannst Marion
þyngjast fullmikið og ráðlagði
henni að borða minna. Hún
þyngdist um 17 kiló.
— Þó borðaði ég sist meira en
ég er vön, segir Marion.
Um leiö og Marion vænti sin,
átti systir Pers Arne einnig von á
barni. 011 fjölskyldan hlakkaði til
þess aö taka á móti þessum
tveimur börnum.
— Viö Per Arne bjuggum allt
undir komu barnsins. Stundum
þreifuðum við á kviönum á mér
og fundum sparkið. Þá vorum við
ekki lengur i neinum vafa.
A sjöunda mánuði
„meögöngutimans” fékk Marion
skyndilega blæðingu. Hún varö
hrædd og var lögö inn á
sjúkrahús, þar sem hún gekkst
undir nákvæma rannsókn.
1 fyrstu óttubust læknarnir, að
fæöingin væri aö hefjast, en
blæöingarnar stöövuðust af sjálfu
sér. Marion var sagt aö allt væri i
lagi og fósturhljóðin heyröust
ennþá.
— Um leið var mér sagt, aö
engin hætta væri á þvi, að
fæðinguna bæri of brátt að, þvi að
höfuðiö sæti svo ofarlega. En mér
var sagt, aö ég skyldi fara mér
hægt við vinnu.
Marion haföi fyrir löngu
ákveöiö aö hætta að vinna 1.
september, en hún kvaddi
vinnufélaga sina svolitið fyrr.
Marion fór heim til Enger, þar
sem hún lagði siðustu hönd á að
búa heimilið undir komu
barnsins.
Siöustu daga „meö-
göngutimans” var Marion
máttfarin og hafði höfuðverk.
Hún fór fjóra daga fram yfir
timann. 24. september fékk hún
miklar blæöingar og var
þegar flutt á sjúkrahús I Osló.
— Ég var ekki mjög óróleg,
segir Marion. Ég veit, að
stundum byrja blæðingar fyrir
fæöingu, og ég taldi vist, aö
fæöingin gengi vel.
— Ég var rannsökuð vandlega.
Svo voru mér sögö tiöindin.
Læknir nokkur sagöi mér eins
varfærnislega og hann gat, aö ég
gengi ekki meö barn.
Þaö haföi gerst aftur!
Marion brá hræðilega við, hún
hringdi strax til Pers Arne, sem
kom að vörmu spori. En enginn
gat huggað hana.
— Ég varö að taka róandi lyf 1
þrjár vikur á eftir. Ég þoldi meö
engu móti spurningar hinna
sjúklinganna um, hvað að mér
gengi og hvað heföi komið fyrir.
Verst átti ég þó meö aö heyra
stöðugt barnsgrátinn á fæöingar-
deildinni. Ég lá i rúminu og
hugsaði um, hvaö fjölskylda min
segði. Og nágrannarnir, Það var
eins og ég hefði verið aö draga
dár aö öllum. Þaö var hræöílegt.
Engin áreibanleg skýring hefur
fundist á þvi, hvað raunverulega
gengur aö Marion. Einna helst
hallast læknarnir að þvi, að hún
hafi fengiö groesse nerveuse, eða
falska þungun. Sá sjúkdómur
kemur einstaka sinnum fram hjá
konum og einkum þeim, sem
aldrei hafa eignast barn. Innan
skamms mun Marion gangast
undir nákvæma rannsókn lækna,
sem ætla að reyna að komast að
þvi, hvaö raunverulega veldur
þessum einkennilega sjúkdómi
hennar og hvort hægt sé aö hjálpa
henni til að eignast barn á eöli-
legan hátt.
Reynið Clynol
shampoo
& Clynol hámæringu
eftir shampoo
AFTER
SHAMPOO
CONDTlOrí
Bf
dynd
i»gr
IEMON HERBAl MEDCATED
SHAMPOO SHAMPOO
SHAMPOO KOR DRY + fOR
FOR GREASi ÍAMAGED SANDRUff
HAIR HAIR Bi BY
dund dynd CSor dynd tSgr

GUÐIvlUIM DSSON
IMPORT- EXPORT
Bankastræti14 RO.Box1143
Reykjavik lceland
Tel:.(96)10485 Cr 20695

iaTBLVIKAN3