Vikan - 12.02.1976, Side 5

T
,,Eg legg ahers/u a ekta vinnuaðferðir, og
notast við sömu tækni og hjálpartæki, sem
batíkin hefur verið unnin með frá upphafi. Það
er sorgleg staöreynd, að á okkar dögum er
fjöldinn allur, sem Hfir á því að falsa allt, sem
hugsast getur."
skorið og unnið úti í Svíþjóð eftir skissum
Sigrúnar, og nær það oft svipuðum litbrigðum
og þatíkin. Glerfletirnir eru síðan tengdir
saman með blýlögn, sem minnir á hinar óreglu-
legu æðar, er myndast, þegar vaxbornu
fletirnir springa og liturinn þrengir sér inn á milli
þeirra.
Ég var svo upptekinn við að horfa á Ijósið
brjótast í gegnum glermyndirnar, að ég hafði
ekki veitt því eftirtekt, að Sigrún hafði rétt
brugðið sér frá og stendur nú fyrir framan mig í
fagurbláum kyrtli, rétt eins og álfkona sem
heimsækir mannheima.
Hátíðarbúning þennan, sem Sigrún ber,
hafði hún hannað og fl. í tilefni þjóðhátíð-
arinnar 1974, ekki sem arftaka íslenska þjóð-
búningsins, heldur er búningur þessi sniðinn
eftir þörfum nútímakonunnar og þyrfti ekki að
vera dýrari en venjulegur samkvæmiskjóll.
Vonandi er íslenski þjóðbúningurinn ekki á
undanhaldi, en hann getur ekki orðið almenn-
ingseign, því hann hefur verið það dýr, vegna
þess silfurs, er hann prýðir, sömuleiðis mun
snið hans valda því, að hann þykir ekki
hentugur klæðnaður til daglegrar notkunar.
Hugmyndir að nýjum búningum hafa alltaf
komið fram á 100 ára fresti sem eðlilegt er, því
lífshættir okkar breytast, lítum bara á húsa-
kostinn og matarvenjur.
Snið hátíðarbúnings Sigrúnar líkist nokkuð
samfellu þeirri, sem kennd er við Sigurð
Guðmundsson málara, þó er hugmyndin að
oessum búningi og höfuðbúnaðinum sótt enn
engra aftur í tímann.
Hjá frændþjóðum okkar eru sérstök lög um
/iðurkennda þjóðþúninga og verndun þeirra
og nákvæm fyrirmæli um, hvernig þeir skuli
oorriir. Það hlýtur að koma að því, að hið sama
/erði gert hér, segir Sigrún, og auðheyrt er, að
oetta er henni mikið hjartans mál. — Það er
,,Hver htur hetur sina serstoku lykt, ég gæti
gengið aö þeim blintiandi og sagt, hvaða litur
er í hverjum bala.
hefur rofað til á himninum, og síðbúið dagsljós
brýtursér leið inn um stofugluggann og lýsir í
gegnum fallegar glermyndir, sem standa í
glugganum. Það eru þessar gluggaskreytingar
sem verða aðaluppistaða næstu sýningar
Sigrúnar, sem verður í Scandinavian Founda-
tion í New York í febrúarmánuði.
Eftir að hafa skoðað síðustu abstrakt-batik-
myndir Sigrúnar virðast glermyndir hennar
eðlileg þróun i hennar listsköpun. Glerið er
Þetta fallega teppi er úr hör, ull og geitarhári.
Það er ofið i Svíþjóð, en Sigrún teiknaði
munstriö.
ekkert sem gleður mig eins mikið eins og þegar
ég fæ þakkarbréf frá fólki, sem ég hef aldrci
hitt. islenskar konur búsettar erlendis hjfa
nokkrar komið sér upp mínum hátíðarbúningi
og hafa borið hann svo vel, að þær hafa vakið
ósvikna eftirtekt, hvar sem þær hafa farið. Ef
verkin mín verða til þess að gleðja og fylla líf
þeirra, er njóta þeirra, hef ég náð mínu
takmarki í þessu lífi.
Nú er birtu tekið að bregða, og ég lít á
gluggamyndirnar, sem hafa fengið mig til að
gleyma skammdeginu þessa síðdegisstund,
um leið og við göngum út úr stofunni, og fer
að hugsa um snjóhraflið á litla glugganum
austur í Vík.
H.S.
7. TBL. VIKAN 5