Vikan - 30.09.1976, Qupperneq 19

Ár snáksins
30. jan.
17. febr
4. febr.
23. jan.
10. febr
27. jan.
14. febr
2. febr.
18. febr
1881
1893
1905-
1917
, 1929
1941
. 1953
1965
. 1977
17. febr
—5. febr,
24. jan.
10. febr
—29. jan
14. febr
-3. febr
21. jan.
-7. febr
, 1882
1894
1906
. 1918
. 1930
. 1942
. 1954
1966
. 1978
Skapgerðareinkenni.
Snákurinn er þess fullviss, að
hans bíði eitthvað alveg visst,
hvort sem það er starf, manneskja
eða trú. Þar til hann finnujþessa
sérstöku köllun sína er hann oft
erfiður viðfangs og sjálfsgagnrýn-
inn. Hann er glysgjarn, og snáka-
konur eru oft mjög fallegar.
Snákurinn eyðir ekki tíma sínum í
ómerkilegar kjaftasögur. Hann er
oftast vel gefinn og hugsar mikið.
Hann er fastheldinn á fé, en samt
alltaf reiðubúinn að veita einhverja
aðstoð, ef á þarf að halda. Honum
hættir til undirferli og þrjósku,
og flestir snákar eru mjög
uppstökkir. Snákurinn er mjög
aðlaðandi, en á oft erfitt með að
eignast nána vini.
Steinar snáksins eru tópas,
malakít, jaspis, blóðsteinn, segul-
steinn og tinna.
Meðal þekktra snáka má nefna
John F. Kennedy, Mao Tse-Tung,
Dostoievsky, Bela Bartok, Pablo
Picasso, Sarah Bernhardt, Mary
Pickford og Audrey Hepburn.
Meö öðrum:
Með öðrum snákum: Hér er um
annað hvort að ræöa — djúpt
og einlægt ástarsamband, eða
ekki síður djúpt og einlægt
hatur. Það fer eftir snákunum,
sem í hlut eiga.
Með rottum: Þær eiga oft erfitt
með að ákveða sig, en snákar
og rottur eiga oft margt sameig-
inlegt. Snákurinn hefur öll völd.
Með uxum: Mjög gott, nema hvað
uxinn vill byggja upp, en snák-
urinn rífa niður. Ef þeir sætta sig
við mismuninn, þá getur orðið
mikil vinátta á milli þeirra.
Með tígrisdýrum: Þau eru meira út
á við en snákurinn og hviklynd-
ari. Getur orðið sterk samstaða.
Með köttum: Snákurinn vill ving-
ast við köttinn, en ráða yfir
honum. Oftast verður samt
kötturinn ofaná á endanum.
Með drekum: Ef snákur og dreki
mætast á miðri leið, þá verða þeir
mjög öflugir bandamenn. Oft-
ast fara þeir samt hvor í sína átt.
Með hestum: Úthverfir hestar eru
hryllilega glaðlyndir í augum
snáksins. Aftur á móti getur
hann starfað vel með skyn-
sömu og rólyndu hestunum.
Með geitum: Frábært fyrir stjórn-
málaleg viðskiptasambönd, en
þau greinir oft á. Geitin dáist að
hugrekki snáksins.
Meö öpum: Það er ótrúlegt, hvað
þeir eru ólíkir, samt laðast þeir
hvor að öðrum. Ef það blessast,
þá getur sambandið orðið mjög
blómlegt.
Með hönum: Hjónaband snáka og
hana er mjög gott, því þeir eiga
vel saman tilfinningalega og af-
kasta miklu í sameiningu.
Með hundum: Ágætt, svo framar-
lega sem snákurinn hefur stjórn-
taumana í sínum höndum.
Með svínum: Svínið bætir snákinn
upp, en slær honum enga gull-
hamra. Þetta er það dýr, sem
snákurinn elskar aö hata eða
öfugt. Samt heillast þau hvort af
öðru.
j NÆSTA BLAÐI MÁ LESA
UM HIN STJÖRNU —
MERKINSEX, HESTINN,
GEITINA, APANN, HANANN,
HUNDINN OG SVlNIÐ.
MEÐAL
ANNARRA QRÐA
ÓLÖGLEG VÍNSALA?
Er lögregluyfirvöldum kunn-
ugt um, að ólögleg vínsala
hafi verið stunduð án nokkurs
feluleiks hér í bse um þó nokk-
urt árabil?
Það virðist í hæsta máta ólík-
legt, að lögreglan viti ekkert um
þetta, því að eftir því sem ég
best veit, þá hefur þessi vínsala
viðgengist alltaf í sama ein-
býlishúsi í miðborginni, þar sem
innréttaður hefur verið vínbar
og annað honum tilheyrandi,
undanfarin lOára.m.k.
Sjálfur hef ég farið þarna inn
og fengið þar afgreitt vín án
nokkurra fyrirspurna, þótt langt
sé að vísu síðan (a.m.k. 10 ár).
Fyrir nokkrum dögum átti ég
leið þarna um aftur og varð þá
vitni að því, að sendiráðsbíll,
merktur reykjavíkurnúmeri og
stöfunum CD, stansaði þar fyrir
utan á meðan áfengisbirgðir I
kassavís voru fluttar úr honum
inn I húsið. Nú vil ég ekkert
fullyrða, hvort sama eða svipuð
starfsemi fer þar fram enn I dag,
en mér þykir það líklegt, og með
öllum ólíkindum, að yfirvöld
viti ekkert af þessu. Sennilegt
er þó, að ríkisborgarar annars
ríkis njóti þar þjónustu fyrst og
fremst, þótt Islenskir slæðist
þar auðvitað með. En jafnvel
þó svo sé, fæ ég ekki annað séð
cn að þessi starfsemi (með
smyglað vln?) sé með öllu ólög-
leg utan ákveðinna svæða hér á
landi, nema einhverjir lagakrók-
ar hafi fundist, sem mér er
ókunnugt um. Mér er sagt, að
okkur Islendingum sé sllkt al-
gjörlega óheimilt, og krefst þess
að erlendum ríkisborgurum
haldist ekki uppi að stunda hér á
landi starfsemi, sem virðist
brjóta I bága við íslensk lög.
Að öðrum kosti ktefst ég skýr-
inga á fyrirbærinu frá stjórn-
völdum.
KARLSSON
40. TBL. VIKAN 19