Vikan - 23.12.1976, Síða 45

„Hann er enn að plata okkur,”
hrópaði hún. „Er það ekki, herra
Poirot?”
„Eigum við að framkvæma síð-
asta töfrabragðið, mademoiselle?
Finndu hérna í vinstri vasa
mínum.”
Bridget stakk hendinni niður í
vasann. Hún dró hana jafnharðan
út aftur með sigurhrópi og hélt
stórum rúbíni hátt á loft þar sem
hann glitraði í birtunni fagurrauð-
umgeislum.
„Sjáið þið nú til,” skýrði Poirot
út fyrir þeim, „steinninn sem þú
varst með í lófanum úti var eftir-
liking. Ég hafði hana með mér frá
Lundúnum, ef mér skyldi gefast
tækifæri til að skipta um. Skiljið
þið? Við viljum ekkert hneyksli.
Monsieur Desmond mun reyna að
losa sig við rúbíninn í París eða
Belgiu eða hvar sem hann hefur
sambönd sín, og þá kemst hann að
þvi að steinninn er ekki ekta! Hvað
gæti verið betra? Allt endar eins og
best verður á kos'ið. Komist er hjá
hneyksli, prinsinn minn fær rúbin-
inn sinn aftur, hann fer aftur heim
til sin og kvænist, og við vonum
að hann eigi eftir að búa í hamingju-
riku hjónabandi. AUt endar vel.”
„Nema fyrir mig,” muldraði Sara
i barm sér.
Hún talaði svo lágt að enginn
heyrði í henni nema Poirot. Hann
hristi blíðlega höfuðið.
„Yður skjátlast, mademoiselle
Sara, í því er þér sögðuð. Þér hafið
öðlast reynslu. öll reynsla er mikils-
verð. Ég spéi því að þér eigið eftir
að verða hamingjusamar.”
„Yður kann að finnast það,”
sagði Sara.
„En heyrið þér, herra Poirot,”
sagði Colin og hleypti í brýrnar.
„Hvernig vissuð þér að við ætluð-
um að gabba yður?”
„Það er mitt starf að vita eitt og
annað,” sagði Hercule Poirot. Hann
snéri upp á skeggið.
„Já, en mér er ómögulegt að
skilja hvernig þér hafið komist að
því. Sveik einhver — kom ein-
hver og sagði frá?”
„Nei, nei, nei, ekkert svoleiðis.”
„Hvernig þá? Segið okkur hvern-
ig þér fóruð að því?”
„Nei, alls ekki,” mótmælti
Poirot. „Alls ekki. Ef ég segi ykkur
hvernig ég komst að þessu, þá
finnst ykkur ekkert varið i það.
Það er eins og sjónhverfingamaður
færi að sýna áhorfendum hvernig
hann fer að því að blekkja þá!”
„Segið okkur það, herra Poirot.
Gerið það nú! Segið okkur, segið
okkur!”
„Viljið þið virkilega að ég svipti
hulunni af síðasta leyndardómnum
fyrir ykkur?”
„Já, gerið þér það. Segið okkur
það!”
Hadda
fer í búðir
Þetta fallega tesett eftir Helga
Björgvinsson fæst í verslun-
inniKúnígúnd, Hafnarstræti 11.
Settið er úr steinleir, dökkgrátt
að lit með drapplitu mynstri.
Övenjulegtogmjögfallegt. Eign
semhvertheimiligeturverið stolt
af. Teketill ásamt 6 könnum
kostar kr. 10.175.
,, Ah, ég held ég geti það ekki. Þið
verðið fyrir svo miklum vonbrigð-
um.”
„Gerið þér það nú, herra Poirot.
segið okkur það. Hvemig vissuð þér
það?”
„Jæja, þá það. Sjáið þið nú til.
Ég sat í bókaherberginu i hæginda-
stóli við gluggann eftir teið um
daginn og var að hvíla mig. Ég
hafði verið sofandi og þegar ég
vaknaði heyrði ég að þið voruð að
ræða ráðagerðir ykkar fyrir utan
opinn gluggann. ”
„Er það allt og sumt?” hröpaði
Colin hneykslaður. „En einfalt!”
„Já er það ekki?” sagði Hercule
Poirot brosandi. „Þama sjáið þið,
þið eruð vonsvikin!”
„Jæja þá,” sagði Michael, „að
minnsta kosti vitum við allt núna.”
„Vitum við allt?” tautaði Her-
cule Poirot við sjálfan sig. „Ekki
ég. Ég sem á að vita alla mögu-
lega hluti.”
Hann gekk fram í anddyrið og
hristi höfuðið lítils háttar. I sjálf-
sagt tuttugasta skiptið dró hann
svolítinn velktan miða upp úr vasa
sínum. „BORÐAÐU EKKI
PLÖMUBÚÐINGINN. KVEÐJA
FRÁ VELUNNARA.”
Hercule Poirot hristi höfuðið.
Hann, sem gat skýrt allt, gat
ekki skýrt þetta! Niðurlægjandi.
Hver hafði skrifað þetta? Hvers
vegna hafði hann skrifað það? Þar
til hann yrði þess vísari hefði hann
enga eirð í sínum beinum. Hann var
truflaður í hugleiðingum sínum
þegar hann heyrði einhvem taka
andköf. Hann leit niður í skyndi.
Á gólfinu kraup stúlka með hár
eins og væri það úr hampi og var
hún í rósóttum samfestingi. Hún
hafði verið önnum kafin við að
sópa gólfið með kústi. Hún starði á
pappirssnepilinn í hendi hans stór-
um augum.
„ö, herra minn,” sagði stúlkan,
sem hafði birst Poiroti svo skyndi-
lega. „0, herra, Fyrirgefið mér,
herra.”
„Og hver ert þú, mon enfant?”
spurði Poirot blíðlega.
„Annie Bates, herra, fyrirgefið,
herra minn. Ég kom hingað til að
hjálpa ftú Ross. Ég ætlaði mér
ekkert, herra, ég ætlaði ekki að gera
neitt — neitt af mér. Ég hafði gott
eitt í huga, herra. Fyrir yður á ég
við.”
Poirot létti. Hann hélt fram
miðanum skítuga.
„Skrifaðir þú þetta, Annie?”
„Ég ætlaði mér ekkert illt með
þvi, herra. Það er alveg satt.”
„Auðvitað ætlaðir þú ekki að
gera neitt af þér, Annie.” Hann
brosti til hennar. „Segðu mér samt
frá því. Hvers vegna skrifaðir þú
þetta?”
„Jú, það vom þau tvö, herra
Sigrún Gunnlaugsdóttir hefur
gert þessar óvenjulegu fígúmr.
Stærri jólasveinninn kostar kr.
1.450, en sá minni kr. 1.150.
Tröllin em úr hvítum og dökk-
gráumlopaogkostakr. 1.500, en
peysufatakonan með prjónana
sína kostar kr. 1.800. Mjög
listrænir og fallega unnir hlutir og
fást í versluninni Álafossi,
Vesturgötu 2.
Skálar sem þessar em góðar í ára-
mótaveisluna. Setjið is íþá neðri,
en þann rétt, sem á að haldast vel
kaldur í þá efri. Kjörið til dæmis
undir kavíar og rækjur. Skálarn-
ar em úr sænskum kristal og fást í
KOSTA BODA, Verslanahöll-
inni. og kostar kr. 3.115 stk.
Þessir gjafakassar með ilm-
vatniogsápu með sama ilmi fást í
versluninni Oculus, Austur-
stræti 7. Kassinn frá Lancome
efst til vinstri kostar kr. 3.295,
kassinn frá Fidji kr. 2.830, en
fremst á myndinni er einn frá
Cöurréges, sem kostar kr. 2.695.’
Tilvalin jólagjöf handa öllum
konum.
I Leikfangamarkaðnum i Silla-
og Valdahúsinu, Austurstræti 4.
fæst þessi sjálftrekkti bíll úr
plasti. Hann er amerískur og
sérstaklega sterkbyggður, mosa-
grænn að lit. Upplagt leik-
fang fyrir börn til 10 ára aldurs.
ETnnig má fá jarðýtu og malar-
bila af sömu gerð. Bílarnir kosta
kr. 4.900 og em því sem næst
óslítandi.
I Parisarbúðinni, Austur-
stræti 8, fást velúrsloppar úr
bómull frá Danmörku og Sví-
þjóð frá kr. 12.000.
52. TBL VIKAN 45