Vikan - 27.10.1977, Síða 22

Líkami til sölu
Leiðslur, klemmur, /oftnet, a/ls konar
tæki og tó/. Þessi maður starfar sem
,, tilraunakanína " og se/ur sig dýrt. Er
það rétt að se/ja /íkama sinn íþágu
v/sindanna? Eru þeir, sem það gera,
betri eða verri en vændiskonur?
Sínum augum lítur hver á það má/.
Terry Holman er 31 árs með góða
líkamsbyggingu. Hann er með
dökkt hár og brún augu. Þessi
lýsing gaeti átt við marga. En Terry
er ekkert venjulegur maður. í
rauninni lítur hann hræðilega út.
ÞvíTerry Holman starfar sem ,,til-
raunakanína" við Kaliforniu-
háskólann í Los Angeles. Hann
verður að vera tilbúinn að gangast
undir svo að segja hvaða tilraun
sem er, og hann fær greitt út í
hönd. Þetta er vel borgað starf.
Terry Holman kemur oft kóf-
drukkinn heim, þegar gerðar hafa
verið á honum tilraunir um áhrif
óhóflegs áfengismagns í blóðinu.
Og það hendir einnig oft, að hann
er undir áhrifum annarra sterkra
vímugjafa. Allt í þágu visindanna.
Nokkrum sinnum hafa verið tekin
úr honum mænusýni, og hann
hefur gengið í gegnum ótrúleg-
ustu ranrisóknir og tilraunir með
lyf og annað.
Terry var stálhraustur stúdent í
eina tíð, fjörlegur og hress. Nú er
hann — og vísindamennirnir — á
góðum vegi með að eyðileggja
heilsu hans gjörsamlega. Þó er
hann ekkert á þeim buxunum að
hætta í bráð. Það gera peningarnir
- og kannski hugsjónin. Það var
hans eigin hugmynd að selja
likama sinn í þágu vísindanna. Og
þótt hann sé núna með próf-
skírteini í viðskiptafræði upp á
vasann, hefur hann ekki í hypgju
að gefa þetta vel launaða starf
upp á bátinn í bráð.
í fyrstu voru tilraunir með Terry
tiltölulega meinlausar. Blóðpróf,
nikótínneysla, húðviðbrögð og
fleira í þeim dúr. Þá voru launin
heldur ekki nema um 45 dollarar á
viku. Það er liðin tíð. Nú eru aðrir í
þeim tilraunum. Þegar um eitt-
hvað sérlega erfitt er að ræða, er
kallað á Terry. Hann lætur
umyrðalaust planta blóðtöppum
og graftrartöppum í hálsinn á sér,
bora í beinin á sér, taka sýni úr
lungum og sprauta í sig ópíum,
svo eitthvað sé nefnt. Og launin
hafa stigið í samræmi við áhættu-
aukninguna.
— Ég veit, segir Terry, að ég sel
mig eins og vændiskona. En ég
hef mér það til afsökunar, að fórn
mín verður vonandi að lokum
þeim til góðs, sem þjást af þung-
bærum sjúkdómum.
Og Terry Holman er sannarlega
ekki einn á báti. Um allan heim eru
gerðar tilraunir á lifandi mann-
eskjum. í Bandaríkjunum selja sig
þúsundir manna á þennan hátt.
Fyrir nokkrum árum gengu ungir
menn um götur í Göttingen í
Þýskalandi meira og minna utan-
gátta vegna neyslu einhverra
vímugjafa. Þegar farið var að
grafast fyrir um rætur þessa
vandamáls, kom í Ijós, að þeir
höfðu af frjálsum vilja neytt LSD í
þágu sálfræðilegra rannsókna.
Það var einnig í Þýskalandi, sem
tilraunir voru gerðar á konum með
því að láta þær taka getnaðar-
varnarlyf einn mánuð, en sleppa
því þann næsta til þess að freista
þess að kanna víðtæk áhrif
pillunnar á andlega heilsu kon-
unnar. Niðurstaða þeirra tilrauna
var, að konan væri starfsamari og
viðbragðsfljótari, þegar hún var
ekki á pillunni, eins og kallað er.
En til þess að sannreyna þá niður-
stöðu þarf frekari rannsóknir — á
lifandi manneskjum.
Um þessi mál eru skiptar
skoðanir. Er rétt að nota lifandi
manneskjur í tilraunaskyni? Er
það rétt, ef þær vilja það sjálfar?
Er það rétt, að vísindamenn taki
enga ábyrgð á afleiðingum til
rauna af þessu tagi? Svör við
slíkum spurningum vefjast fyrir
mörgum,
22VIKAN 43. TBL.