Vikan - 22.09.1983, Page 6

MARAÞONHLAUP OG GLERLIST
FARA ÓTRÚLEGA VEL SAMAN!
,,Mér fannst vaxtarræktin og sjálfsdýrkunin I sambandi við hana komin út í
algjörar öfgar. Þcss vegna hannaði ég þessa spegla. Hér er hægt að njóta
listrænnar fegurðar og svo er hægt að finna pínulítinn blett til að kíkja á
sjálfan sig!”
kom alveg endurnærður til baka
og gat lesið alveg eins og hundrað
manns á kvöldin á meðan ég hékk
hálfsofandi yfir mínum bókum.
Þá fór ég að hugsa að þetta hlyti
að gefa honum eitthvað. Þegar ég
byrjaði að hlaupa komst ég nú
varla út að póstkassa, sem var í 2
km fjarlægð, hvað þá annað. En
smám saman fór ég að bæta við
mig og á endanum var ég orðin
svo full af orku að það lengdi
vinnudaginn hjá mér um 3 tíma.
Síðan var það aö Högni ákvað
að hlaupa sitt fyrsta maraþon-
hlaup. Við stóöum auðvitaö á bak
við hann, hvöttum hann til dáða og
æptum óspart: ÁFRAM ÍSLAND!
Svo, þegar hann átti eftir tvær til
þrjár mílur, fékk hann ofboðsleg-
an krampa í fæturna og þá varð ég
mjög reið og æpti: þú vildir þetta
svo þú verður að klára! Þú ferð
ekki að hætta núna! Þá fann ég að
ég var oröin svo ofboðslega æst,
mér fannst þetta svo spennandi.
Þarna sló hann líka sitt fyrsta ís-
landsmet.
Málið var ekki að
hlaupa með glæsibrag
. . . heldur NÁ
takmarkinu
Það sem mér fannst svo aðdá-
unarvert við þetta hlaup var að
þarna var fólk að hlaupa 42 kíló-
metra og þetta voru allt frá ungl-
ingum og að mér fannst upp í
gamalmenni. Þarna setti fólk sér
takmark, það ætlaöi að hlaupa
þetta. Sumir gerðu það kannski
ekki með neinum glæsibrag en all-
ir NÁÐU takmarkinu! Og þá fór
ég aö hugsa. . . af hverju geri ég
þetta ekki líka? Smám saman fór
ég síðan að þjálfa mig upp í lengri
hlaup og þegar við síðan fluttum
frá Rochester niöur til White
Plains í New York var ég orðin
mjög dugleg í hlaupunum og hljóp
daglega.
Mér fannst þá tími til kominn
aö láta skrá mig í maraþonhlaup,
New York Marathon. Og það var
alveg stórkostleg reynsla. Þetta
hlaup var mjög skemmtilega og vel
skipulagt. Auðvitaö erfitt, maður
drakk vatn alltaf þegar færi gafst
og varð að gæta þess að stoppa
aldrei, þá var svo mikil hætta á að
mann langaöi til að gefast upp.
Viö hlupum í gegnum allar útborg-
ir New York, 15 þúsund manns og
þar af ellefu hundruð konur.
Þarna voru margir færustu hlaup-
arar Bandaríkjanna og þeir voru
bara eins og allir hinir og hvöttu
okkur grænjaxlana til dáða.
Viö héldum þessu síöan áfram
eftir að við komum heim. En ég
varð fyrir miklum vonbrigöum
með andrúmsloftið hérna. Þetta
er svo mikil KEPPNI, þarna
hlaupa okkar færustu hlauparar
en þeim er ekkert vel við einhverj-
ar fjölskyldur, að konur og börn
séu að flækjast fyrir. Þetta er ekki
rétt viðhorf, þessi íþrótt er fyrir
alla, ekki einhverja útvalda lang-
hlaupara!
Svo verð ég að segja aö viðhorf
hins almenna borgara er líka
gjörólíkt. Þegar ég byrjaöi að
hlaupa hér mætti ég oft einhverju
neikvæðu og pínulítiö illkvittnu.
Til dæmis þegar ég kem hlaupandi
að gatnamótum þá gefa bíl-
stjórarnir gjarnan í, eins og þeir
séu í persónulegu kappi við mig. I
Ameríku eru bílstjórarnir svo til-
litssamir að þeir gefa þér skýrt
merki um að þeir bíði og þú getir
hlaupið yfir.
Ég man til dæmis þegar ég tók
þátt í LAVA LOPPET, á göngu-
skíðum. Ég er nú enginn göngu-
garpur en ég hugsaði með mér aö
það gæti verið gaman að sjá hvað
maður gæti. Það var alveg band-
brjálaö veður þennan dag, ég
þjösnaðist þarna áfram og fannst
þetta bara skemmtilegt. Þegar ég
var svo í síðustu beygjunni við
markið datt ég! Þá stóöu þar
nokkrir íslendingar og skelltu upp
úr. Ef þetta hefði gerst í Ameríku
heföi verið kallað: Þú þarna,
númer þetta. Drífðu þig áfram!
Þú átt svo stutt eftir, Great going,
good looking... Það kom svo í ljós
að ég varð númer tvö af konunum
svo að ég þurfti ekkert að skamm-
ast mín fyrir fallið! ”
Maraþonhlaup
eru eins og
sálfræðiþerapía
Hvernig gengur að samræma
hlaupin, kennsluna og glerlistina?
„Margir spyrja mig hvort ég sé
ekki einmana þegar ég hleyp og
hvort það sé ekki leiðinlegt. En
mér finnst þetta vera eins og sál-
fræðiþerapía. Ég hvílist og kem
alveg endurnærð til baka. Og svo
sér maður svo vel árangurinn.
Þannig er það með glerið líka.
Steint gler hentar mér mjög vel
6 Víkan 38. tbl.