Vikan - 30.04.1987, Blaðsíða 37

„Bærinn færi fljótt á hausinn ef maður léti sífellt undan kröfugerðarhópum."
ið númer tvö eða þrjú hjá stóru bæjarfélögun-
um færi sig til þeirra minni og taki við
yfirstjórn þeirra. Menn hækka bæði í tign og
færa sig.
Hvað kom mér mest á óvart þegar ég flutti
til Akureyrar? Ég held að það hafi ekkert
sérstakt komið mér á óvart. Ég þekkti þetta
allt áður, búinn að vera sveitarstjóri á Skaga-
strönd og þekkti því það starf sem ég var að
taka að mér. Akureyri þekkti ég frá því ég
Aðfá háskóla í bœinn,
bara að fá gáfað og
menntað fólk sem
myndi tengjast há-
skólanum, myndi
ílendast hér, smitaði
út frá sér í atvinnulíf-
inu.
var barn og átti hér bæði vinafólk og skyld-
fólk svo ég held að ég geti sagt að það hafi
ekkert sérstakt komið mér á óvart. Akur-
eyringar voru heldur ekki að taka á móti mér
í fyrsta skipti og ég held ég megi segja að
þeir hafi tekið vel á móti mér. Þetta var allt
annað fyrir Kristbjörgu, hún er úr Reykjavík
og hafði varla komið hingað öðruvísi en sem
ferðamaður. Hún var því nánast að koma
hingað i fyrsta skipti.
Ég tel mig hafa mjög gott samband við
bæjarstjórnina. í henni er fólk sem hefur mikla
reynslu þannig að það gengur allt vel.“
- Áttir þú þér einhver draumaverkefni sem
þig langaði að hrinda í framkvæmd þegar þú
tókst við bæjarstjórastöðunni?
„Já, en það voru ekki nein smáverkefni.
Mig langar til að sjá atvinnulíf hér blómstra
og fá meiri drift í bæinn. Undanfarin ár hefur
ríkt svolítil lognmoila hér en það virðist vera
að færast til betri vegar.“
- Hvernig er hægt að búa til drift í þetta
bæjarfélag?
„Það byggist fyrst og fremst á fólkinu sem
hér býr. Ég held að við þurfum að byrja á
því að hlúa að þeim sem hafa hugmyndir og
frumkvæði og einnig að fá nýtt fólk til að
flytja hingað, svo og fyrirtæki. Við þurfum
líka að fá þá Akureyringa, sem fara burtu til
náms, til að koma heim aftur. Bæjarfélagið
þarf að leggja sig fram um að koma til móts
við þau fyrirtæki sem hafa einhverja vaxtar-
Það er ekki til nein
fyrirhyggja á Islandi,
samahvað gert er.
Bara að djöfla hlutun-
um af stað,það er
íslenski hugsunar-
hátturinn. . .
möguleika. Bærinn á líka að hafa eitthvert
frumkvæði í atvinnulífmu með því að fá hing-
að fyrirtæki og stofnanir sem draga ijármagn
að bænum. Við erum til dæmis að berjast
fyrir því að fá stjórnsýslumiðstöð hingað, hún
myndi skapa aukið fjármagnsstreymi að bæn-
um. Nú erum við að velta því fyrir okkur
hvernig við getum fengið utanaðkomandi fyr-
irtæki til að fjárfesta hér í ferðamannaþjón-
ustu, til dæmis að byggja hér upp orlofs-
húsahverfi. Það er á mörgum vígstöðvum sem
við erum að vinna.
Eitt stórt vandamál hér er að meðaltekjurn-
ar eru miklu lægri en í Reykjavík, einkum
ia TBL VIKAN 37