Vikan


Vikan - 28.12.1987, Blaðsíða 22

Vikan - 28.12.1987, Blaðsíða 22
.. .það er að sjálfsögðu bilun að láta þruma boltanum í sig... Gottoð vera komiwi ktn í hlýjuna Landsliðsmarkvörðurinn og framkvæmdastjórinn Kristján Sigmundsson í Vikuviðtali Texti: Adolf Erlingsson. Myndir: Páll Kjartansson. Það virðist vera nóg að gera hjá Kristjáni Sigmundssyni lands- liðsmarkverði í hand- bolta þessa dagana. Sem framkvæmdastjóri Lystadúns vinnur hann að minnsta kosti fullan vinnudag og ofan á þá vinnu bætast strembnar æfingar, helst tvisvar á dag. Enda kom það á daginn þegar ég hringdi í hann til að falast eít- ir viðtali. Kristján hafði útlend- ing á sínum vegum vegna vinn- unar og var upptekinn yfir hon- um fram á kvöld. Auk þess þurfti handboltinn að fá sitt. En þar sem Kristján er ljúfmenni mikið féllst hann á að gefa mér eftir kvöldpart og við ákváðum að hittast í ljósmyndastúdíóinu svo við gætum afgreitt myndatök- una og viðtalið í einu. Viðburðaríkt ár Árið sem er að líða hefúr svo sannarlega verið viðburðaríkt fyrir Kristján, skipst hafa á skin og skúrir bæði á íþróttasviðinu og í starfinu. Síðasta leiktímabil var eitt hans besta frá upphafi og hann var kjörinn leikmaður ársins. Þó vill svo einkennilega 22 VIKAN til að hann missti sæti sitt í landsliðinu í sumar og var úti í kuldanum allt þar til fyrir tveim- ur vikum að hann kom inn í hópinn á ný fyrir leikina gegn Suður Kóreu. Ekki urðu svipt- ingarnar minni í vinnunni hjá honum, en Kristján horfði á Listadún fúðra upp í eldhafi. Því lá beinast fyrir að byrja á að spyrja Kristján hvernig hann kæmist yfir allt sem hann þarf að gera. „Ég veit það hreinlega ekki, það bara hefst einhvern veginn. Starfið er mjög krefjandi og er ekki þess eðlis að ég geti fengið mig lausan hvenær sem er, það fylgir því of mikil ábyrgð til þess. Enda hef ég gert Bogdan það ljóst að ég get ekki tekið 100% þátt í undirbúningnum fyrir ólympíuleikana. Við erum að byggja nýtt húsnæði undir alla starfsemina og það segir sig sjálft að það er geysileg vinna að endurreisa fyrirtæki eftir áfall eins og Lystadún varð fyrir í sumar.“ Tók lyftuna — Hefiar frami þinn í við- skiptalífinu ekki verið nokkuð skjótur? „Það má kannski segja það. Ég kláraði viðskiptafræði í Há- skólanum ’83 og var ráðinn sem gjaldkeri hjá Vogafelli hf. sem er Lystadún. Þar tók ég svo lyftuna svo að segja. Eftir tvö ár var ég orðinn framkvæmdastjóri og hef nú gegnt þeirri stöðu í tæp ár.“ — Heldur þú að það hve þú ert bundinn yfir starfinu hafi verið ástæðan fyrir því að þú varst settur út úr landsliðinu? „Ég veit það satt að segja ekki. Það er það sem ég er mest ósátt- ur við í sambandi við það að detta út, mér hefur aldrei verið sagt hvers vegna það var. Kannski hefúr það verið vegna þess að Bogdan vildi byggja á mönnum sem gætu gefið sig meira í undirbúninginn en ég hef tök á. Annars hef ég ekki spilað sérstaklega vel það sem af er vetrar. Ég byrjaði seint að æfa og það var ekki fyrr en í síðustu leikjum okkar Víkinga sem ég var sáttur við frammistöðu mína. En ég hef verið ánægður .. .ég er ómögulegur „uppi“... með stígandann í leik mínum, hann fer batnandi." Nú brosir Kristján og bætir við: „Enda er ég kominn inn í hlýjuna á ný.“ — Getur verið að Bogdan hafi verið að frysta þig viljandi til að þú tækir þig á? „Ég held nú ekki, annars er aldrei að vita hvað honum dett- ur í hug. Hann er nú þekktur fyrir þær aðferðir sem hann beitir við leikmenn. Hann á það til að brjóta menn niður þar til þeir allt að því hata hann og þá kemur i ljós hvort þeir eru nógu sterkir til að sýna honum hvað í þeim býr eða ekki. Frægustu dæmin um þetta eru náttúrlega Siggi Gunn og Steinar Birgisson. Hann frysti þá og skammaði þá fyrir allt þar til þeir voru orðnir svo öskuíllir að þeir urðu að sýna karlinum hvað þeir gætu í raun. En þessar aðferðir hans skila svo sannarlega árangri. Hann er tvímælalaust besti þjálf- arinn sem hefur starfað hérlend- is.“ Kann ekki að vera uppi Þegar hér var komið bað ljósmyndarinn mig að halda mér saman smá stund á meðan hann tæki nokkrar myndir af Kristjáni. í ljós kom að hann hafði ótvíræða hæfileika sem fyrirsæta og þegar ljósmyndar- inn hafði orð á því læddi Kristj- án því út úr sér að hann hefði einhvem tíma setið fyrir á tísku- Sjá bls. 26.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.