Vikan - 16.03.1939, Qupperneq 13

Nr. 11, 1939
VIKAN
13
Gáfaðasti nemandi jómfrú Pipran.
Jómfrú Pipran: Hér er ágæt kaka til heið-
urs þér, Kalli, og hindberjasaft!
Frú Vamban: En kakan er horfin, og: mest
öll saftin. Þetta er dularfullt!
Frú Vamban: Snautið þið í burtu! Þið fáið
hvorki köku né saft!
Mosaskeggur: Mér líkar við þig, Kalli!
Flugmaðurinn: Nú erum við að koma!
Kalli: Eg ætla að heimsækja kennslu-
konuna mína, jómfrú Pipran og Millu,
frænku mína. Þama eru líka tveir
óþekkir strákar. Ég skal svei mér taka
í lurginn á þeim!
Kalli: Eruð þér ekki sterkur?
Vamban: Hö-hm! Jú, það er ég.
Kalli: Viljið þér þá ekki hrista tréð þarna!
Vamban: Ha? Hrista tréð? Jú, með ánægju!
Vamban: Er þetta nóg?
Kalli: Já, takk! Sjáið þið ávextina!
Frú Vamban: Hvað er þetta! Þama er
kakan og báðir strákamir!
Binni: Eg hata þennan andstyggilega strák!
Pinni: Heyrðir þú, hvað þau hlógu, þegar við
vomm barðir? En við skulum hefna okkar.
Kalli: Má ég þakka ykkur fyrir þessar
ágætu móttökur, sem þið hafið sýnt mér!
Mosaskeggur: Halló! Littu aftur fyrir þig!
Mosaskeggur: Hver er sjálfum sér næstur!
Frú Vamban: Hamingjan góða! Þetta er
tígrisdýr! Jómfrú Pipran: Við verðum að flýja!
Jómfrú Pipran: Þetta er Kaili, gáfaðasti nem-
andinn minn!
Frú Vamban (hugsar): Hann er nú sætur, en
hann er ekki eins fallegur og engiamir minir og
áreiðanlega ekki eins gáfaður!
Binni (lágt): Við skulum gera at í þessum!
Pinni: Það er engin meining í því að hafa
svona mikið við þennan náunga. Við getum vel
borðað kökuna!
Binni: Já og dmkkið saftina, segðu. Þegar
við emm búnir með þetta, fímm við föturmi
niður aftur!
Kalli: Heyrðu, vinurinn. Hversvegna ertu að
hræða okkur?
Frú Vambán: En hvað drengurinn er hug-
rakkur! Vamban: Nú, já! Þetta er þá svonal
Vamban: Kalli, þú ert hreinasta furðuverk!
Kalli: Alls ekki! Ég nota bara skynsemina!
Frú Vamban: Ég er margbúin að banna
þeim að snerta skinnið og samt gerá þeir það!