Vikan - 04.07.1940, Blaðsíða 5

VIKAN, nr. 27, 1940
5
JACK LONDON feilur við borgarstjóra-
lcosningu, en vinnur nýja sigra á rithöfundarbrautinni
Jack eignast dóttur, en hjóna-
bandið er ekki hamingjusamt,
og erfiðleikar hversdagslífsins
halda áfram að torvelda fram-
sókn hans.
Nú þegar fjárhagsafkoman var orðin
betri, gat Jack safnað að sér fleiri
vinum sínum. Á hverju miðviku-
dagskvöldi stóð hús hans öllum opið og
flykktist þangað mikill f jöldi af rithöfund-
um og listamönnum. Frú Ninetta Eames
kom líka stundum í heimsókn og var þá
alltaf með nýjar fréttir af Klöru Charmian
Kittridge, frænku sinni, sem var á ferða-
lagi í Evrópu.
Hin meðfædda greiðvikni Jacks lét ekki
lengi standa á sér. Hann fór að lána vin-
um sínum peninga, þó hann væri síður en
svo vel stæður. Þessir 125 dollarar, sem
hann fékk mánaðarlega frá MeClure,
hrukku alls ekki til handa f jölskyldunni
og til að standa straum af gestaganginum
og öðrum dýrari lífsvenjum, sem hann
hafði vanið sig á.
Hann varð að vinna enn þá meira. Á
morgnana fékkst hann við alvarlegri rit-
störf, en á kvöldin allskonar ígripavinnu,
sem hann gat selt blöðunum og fengið
nokkra dollara fyrir.
Hann vann svo mikið, að stundum kom
hann ekki út dögum saman, nema til að
ná í kvöldblöðin. Hann lagði af, varð mátt-
laus, og uppgötvaði það, að óttinn og von-
leysið óx í hlutfalli við magnleysið. Hann
hafði alltaf verið sannfærður um, að ekki
gæti búið heilbrigð sál í sjúkum líkama,
og hann útvegaði sér því aflraunatæki,
sem hann æfði sig með á hverjum morgni
fyrir opnum glugga, áður en hann settist
við skriftir, sem sjaldan var seinna en
klukkan sex. Á kvöldin eftir vinnu fór
hann á veiðar eða til fiskjar. Líkami hans
harðnaði aftur og þá jafnframt taugar
hans og kjarkur.
Fyrsta bókin hans. „Sögur frá Klon-
dike“, fengu ekki þær viðtökur, sem hann
hafði vonað. Blöðin borguðu líka öll —
nema McClure’s Magazine — lítið fyrir
verk hans. Tuttugu dollarár fyrir hand-
ritið mátti heita gott. Þegar „Cosmopoli-
tan“ efndi til samkeppni, sendi hann grein,
sem hann kallaði: „Það, sem þjóðfélagið
tapar á hinni frjálsu samkeppni.“ Hann
fékk fyrstu verðlaun — 300 dollara, og
varð honum þá að orði, að hann væri eini
maðurinn í Ameríku, sem græddi fé á
socialismanum.
Eftir margra mánaða látlausar illdeilur
á milli konu Jacks og móður hans, leigði
hann lítið hús á bak við sitt hús, handa
móður sinni og fóstursyni hennar Johnny.
IJt af þessu varð Flóra æfareið. Henni var
fleygt út úr húsi einkasonar síns — rekin
burtu! Jack hafði því ekki annað upp úr
þessu, en aukin útgjöld, því að hún var
eftir sem áður heima hjá honum og vakti
enn meiri illdeilur. Auk þess fór hún að
kvarta við nágrannana undan meðferðinni,
og varð það til að koma af stað allskonar
slúðursögum.
Jack vissi sjálfur, um það bil sem hann
var að ljúka við fyrstu skáldsöguna sína,
„Snædrottningin“, að honum hafði ekki
tekist vel. Það var nóg efni í henni í tvær
góðar skáldsögur og jafnvel í enn eina
lélegri. f „Snædrottningunni“ bólar á tveim
aðal göllum, sem komu svo greinilega fram
hvað eftir annað í seinni verkum hans, en
það er sú skoðun hans, að engil-saxneski
kynstofninn sé öllum öðrum kynstofnum
betur ger, og ennfremur hvað honum
skeikar í lýsingum sínum á þeim konum,
sem ekki eru af alþýðustétt.
Á listanum yfir útgjöld hans á milli jóla
og nýárs má sjá, að hann hefir lánað Jim
Whitaker peninga, að hann varð að borga
reikninga fyrir vin sinn, sem hafði fót-
brotnað á báðum fótum í umferðaslysi, að
hann borgaði gamla skuld fyrir Flóru, að
gamla negrakonan Jenny, fósturmóðir
hans hefir fengið lánaða hjá honum pen-
inga til að borga rentur, afborganir og
skatta af húsinu sínu, sem taka átti af
henni upp í skuld, og loks, að hann hefir
orðið að neita einum vini sínum um pen-
ingalán, af því að hann varð sjálfur að
fá lánaða peninga, til að greiða heimilis-
útgjöldin. Þar á ofan bættist svo, að Bessie
átti von á barni eftir eina viku.
Bessie segir, að hún hafi haldið áfram
að kenna alveg þangað til morguninn, sem
barnið fæddist. Þegar hún fann, að stund-
in var komin, sendi hún eftir lækninum,
sem flýtti sér svo mikið, að hann gleymdi
svæfingarlyfinu heima. Jack var þá send-
ur af stað eftir flösku af kloroformi, en
á leiðinni heim flýtti hann sér svo mikið,
að hjólið valt undir honum. Flaskan brotn-
aði og hann skar sig í hendina. Fimmtánda
janúar fæddi Bessie átján marka stúlku-
bam og var lengi veik á eftir. Jack gat
ekki leynt vonbrigðum sínum yfir, að það
skyldi ekki vera drengur.
Þó að McClure féllist ekki á að birta
„Snædrottninguna“ í tímariti sínu, hélt
hann þó áfram að senda Jack 125 dollara
á mánuði. — Af því að ég er sjálfur giftur
og veit, að það kostar peninga að kaupa
kartöflur, sendi ég yður hérmeð .... skrif-
ar hann einu sinni. Undir eins og Jack
hafði lokið við skáldsöguna, byrjar hann
aftur á smásögunum. Eftir nokkrar vikur
er honum farið að þykja vænt um dóttur
sína, Joan, sem var mjög lík honum. Jenny
gamla flytur til þeirra, til þess að gæta
Joan, eins og hún hafði gætt föður henn-
ar, þegar hann var barn.
Jack London hefir sjálfur viðurkennt,
að ástæðan fyrir því, að hann giftist Bessie
Maddern hafi verið sú, að hún mundi geta
alið honum sterk og hraust börn, og þar
skjátlaðist honum heldur ekki. Hann
hafði gifzt henni, til þess að fylla upp í
eyðu, sem var í lífi þeirra beggja, og til
þess að varpa þeim út í hina öru hring-
iðu lífsins. Og Bessie var í samræmi við