Vikan - 24.10.1940, Page 9

Faðirinn: Ég þakka yður hjartanlega. Þér hafið lagt yður
í mikla áhættu við björgun dóttur minnar. — Ungi maðurinn:
Nei, alls ekki, það var engin áhætta, ég sem er giftur.
— Af h'verju stendur þú þarna og
kastar grjóti í veslings drenginn?
— Ég þori ekki nær honum. Hann
er með kíghósta.
Frúin (við nýju þjónustustúlkuna): Ég ætla
bara að segja yður það, að ég vil enga unnusta
hingað.
Stúlkan: Nei, auðvitað ekki, það getur ekki
gengið, af þvi að þér eruð gift.
Málafærslumaðurinn: Hvar kyssti hann yður?
Stúlkan: Á munninn.
Málafærslumaðurinn: Þér misskiljið mig. Hvar
voruð þér, þegar hann kyssti yður?
Stúlkan: 1 faðmi hans.
Kuhnmijríefti
Forstjórinn: Getið þér gizkað á, hvað skeður, ef ég sé yður
reykjandi á skrifstofunni einu sinni enn?
Nemandinn: Já .... þá er ég að reykja.
1. stúdent: Hvemig var sögufyrirlesturinn í dag? — 2. stúdent: Eins
og venjulega .... mjög þurr, þó að prófessorinn væri það ekki ....
hann hlýtur að hafa tæmt fyrir þennan mánuð úr bókinni sinni.
. ; . • i■'•','•' a?,
víh , • ■ '--í v>
*.■'. • >■«.-.
Þú hefir óvenju stóra hönd.
Já, ellefu þumlunga.
Þú varst heppinn, að þeir voi
•— Unnusti minn segir, að hann ætli að giftast fallegustu
stúlkunni í bænum.
— Vertu alveg óhrædd, Elsa mín. Ég vil ekki sjá hann.
ekki tólf.
— Af hverju?
— Þá hefði það verið fet og ekki
átt vel við á handleggnum.
Hann: Ég þyrfti að spyrja yður um nokkuð,
ungfrú Blom, en ég á bara svo erfitt með það.
Hún: En mundi það ekki bæta úr skák, ef
ég segði strax já?
Hann: Jú, sannarlega, ungfrú Blom ....
gætuð þér lánað mér 50 krónur?