Vikan - 23.06.1949, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 25, 1949
Bjarnargreiði
Teiknlng eftir George McManua.
Gissur: Eg vona, að ráð Dúa vinar míns dugi til
þess að fá Rasmínu til að selja- eitthvað af þessu
..krani og flytjast í minni íbúð.
Gissur: Sagði mamma þín þér, að ég var að
tala um, að það væri þröngt um okkur hérna?
Mér datt í hug, að hún hefði gert það.
Dóttirin: Já, pabbi, og hún segir, að það sé rétt
hjá þér. Hún ætlar eitthvað að gera.
Dúi: Jæja, hvernig reyndust þér ráðin min Giss-
ur? Er kerlingin sammála?
Búi: Segðu mér þegar þú selur. Ég er að hugsa
um að kaupa.
Gissur: Eg býst við, að það sé allt í lagi. En
ég er ekki alveg viss um hvað Rasmína ætlar
að gera.
Gissur: Ég veit, að hún er mér sammála. Nú
liggur næst fyrir að finna litla íbúð.
Rasmína: Þetta er alveg rétt hjá þér, Gissur
minn. Það er alltof þröngt um okkur hérna.
Gissur: Enginn efi á því. Ég er feginn að þú
skulir vera mér sammála!
Gissur: Nú getum við selt heilmikið af þessu
gamla rusli og flutzt í ódýrari ibúð.
Rasmína: Hvað segirðu? Gamalt-rusl. Þetta eru
allt merkir og fornir munir.
Rasmína: Það er að sönnu þröngt um okkur, en við
1 .agum ekki selja neitt af húsmunum okkar.
Gissur: En ekki getum við haft þá hér lengur.
Rasmína: Við verðum að flytja. Ég hef augastað
á sextán herbergja ibúð, og til þess að fylla öll
herbergin verðum við að kaupa dálítið af húsgögn-
um til viðbótar.
Gissur: Ó!
Barmaður: Þú hefur hangið hér í allan dag,
Gissur, með manndrápssvip. Hvað gengur að?
Gissur: Ég er að bíða eftir Dúa. Ég hef hugs-
að mér að vanda ekki við hann kveðjurnar,
þegar hann kemur.