Vikan - 25.07.1991, Qupperneq 50

„Hjördfs er eins og Anna Bryndfs þegar hún var lítil," segir Kristinn, „alltaf meö sálmabók á náttborðinu
sínu og les mikið í henni áður en hún sofnar."
ÁSTVINAMISSIR
■ „Ég er alveg viss um að lífið er saman-
safn af einhvers konar lexíum sem okkur
mönnunum er ætlað að læra af og þroskast
í gegnum,“ segir Kristinn, íhugull mjög.
Frh. af bls. 21
legu fólki utan þaö að í okkur feðgum á hún bæði
pabba og mömmu til að treysta á og deila með
gleði sinni og sorgum, auk þess sem hún á föður
á lífi, sem fylgist vei með velferð hennar og er
ágætur vinur okkar Sigurðar. Eins er með aðra
ættingja hennar, bæði í föður- og móðurætt. Þeir
hafa reynst okkur vel.
Eins erum við ekki einir þar sem Anna Bryndís,
dóttir mín, er. Hún hefur á ailan hátt verið okkur
þrem mikill og góður vinur og ráðgjafi, auk þess
sem hún passar Hjördísi fyrir okkur feðga ef
þannig stendur á. Eins á hún það til að vanda um
við okkur ef þurfa þykir, sem er mjög gott aðhald
fyrir okkur báða. Við vorum ákaflega lánsamir að
Anna skyldi eignast íbúð í sama stigagangi og
við,“ segir þessi auðmjúki maður og brosir mildi-
lega framan í spyril sem er viss um að barnið nýt-
ur sín undir handleiðslu og forsjá þessara tveggja
heiðursmanna.
Anna, sem enn situr hjá okkur, segir: „Gleymdu
því ekki, pabbi minn, að það er ekki síður mikil-
vægt fyrir mig að eiga sambýli með ykkur Sigurði
því hafi ég auðveldað ykkur eitthvað þá hafið þið
svo sannarlega endurgoldið það. Þannig að ekki
er ykkar nærvera síður mikilvæg fyrir mig ef mín
kann að vera það fyrir ykkur."
„Reyndar höfum við ekki yfir neinu að kvarta og
erum svo sannarlega þakklát fyrir að fá tækifæri til
að reynast hvert öðru eins vel og við höfum vittil,"
segir Kristinn.
Þar sem trúmál eru mikilvægur þáttur í þroska-
ferli mannsins er ekki úr vegi að spyrja þá lítillega
um þann þátt tilveru þeirra: „Ég var alinn upp á
mjög kristilegan máta og tel mig ennþá hafa alveg
óskerta trú uppvaxtarins. Foreldrar mínir sungu
báðir í Dómkirkjukórnum og voru miklar trúmann-
eskjur. Faðir minn, Hallur Þorleifsson bókari, var
ákaflega virkur maður í mörgu, svo sem kórum,
lúðrasveit, skátastarfi, KFUM og Val og oftar en
ekki stofnandi viðkomandi félagsskapar," segir
Kristinn. „Ég tel mikilvægt að jákvæð lífsviðhorf
ríki manna á milli. Eins eru gleði, velvilji og bjart-
sýni í fasi og framkomu okkar hvert við annað
mikilvægir hvatar að góðu og heilbrigðu mannlífi,"
bætir hann við.
„Einhvern tíma bar á góma að við Sigurður
værum trúaðir bæði á Guð og annað líf og þá var
sagt við Sigurð: „Þið getið ekkert sannað annað
líf.“ Þá sagði Sigurður: „Getur þú sannað að það
sé ekki?"
Ræktið þið trúarþel innra með Hjördísi? „Hún
fer alltaf með bænir áður en hún sofnar og kallar
venjulega á annan hvorn okkar þegar hún finnur
sig tilbúna í bænirnar og við biðjum þá með henni,
meðal annars Faðir vor. Hún biður jafnframt fyrir
móður sinni og ömmu,“ segir Sigurður. „Hún er
eins og Anna Bryndís var þegar hún var lítil, alltaf
með sálmabók á náttborðinu sínu og les mikið í
henni áður en hún sofnar,“ segir Kristinn.
Það er greinilegt eftir að við höfum rætt fram og
aftur um mikilvægi trúarinnar að þeir feðgar telja
að það verði að rækta trúarþel barna og kenna
þeim bænir. „Ef við íhugum Faðirvorið þá er ein
setning þar sem ég tel ákaflega mikilvæga og
traustvekjandi og það er „Verði þinn vilji“ sem
gerir það að verkum að við getum ekki krafist
neins af Guði. Það verður endanlega hans vilji
sem ræður, hvort sem okkur líkar betur eða verr.
Þegar við missum ástvini er það hans vilji og við
getum ekki barist á móti því. Við verðum að sætta
okkur við tilveruna eins og hún er og það er mikil-
vægt að hafa það haldreipi sem í trúnni er,“ segir
Kristinn.
Þegar talið berst að mögulegum lífstilgangi og
hugsanlegum þroskamöguleikum okkar segir Sig-
urður, hógvær: „Pabbi er miklu lífsreyndari en ég
svo sennilega er best að hann tali fyrir munn okk-
ar beggja." „Ég er alveg viss um að lífið er
samansafn af einhvers konar lexíum sem okkur
mönnunum er ætlað að læra af og þroskast í
gegnum," segir Kristinn, íhugull mjög. Sigurður
samsinnir þessu. Það kemur líka í Ijós að báðir
virðast vissir um að mikilvægt sé að lifa lífinu í
sem bestu jafnvægi hið innra, ef hægt er. Það að
vera sáttur við sjálfan sig, Guð og menn sé mikil-
vægt fyrir okkur öll, þannig eignumst við innri
hamingju og sálarró. Eins er mikilvægt að vera
sjálfum sér samkvæmur og jákvæður, telja þeir.
Þeir segja að þó ástvinamissir sé flestum erfið
reynsla þá geti hún líka haft ákveðna þroska-
möguleika í för með sér eins og þeirra sérstaka
reynsla hafi haft, þrátt fyrir allt.
Það hefur verið yndislegt að eyða þessum kyrr-
láta eftirmiðdegi með þessum þrem kynslóðum
sem ennþá brosa við lífinu þrátt fyrir umtalsverðar
breytingar á högum þeirra.
Báðir segjast harðánægðir með lífið eins og
það er og kjósa enga sérstaka breytingu á högum
sínum. „Við erum þakklátir fyrir það sem við eig-
um og höfum og reynum að sinna skyldum okkar
á heiðarlegan og jákvæðan hátt,“ segir Sigurður
og brosir um leið og Hjördís litla spyr: „Hvenær
verður maturinn til?“ „Rétt strax, elskan," segir afi
og slær létt á magann og hlær um leið, enda stutt
í eðlislæga kátínu hjá Kristni.
„Veistu það, Jóna Rúna, að ég er ofsalega
hreykin af strákunum, þeir standa sig frábærlega
vel og svo eru þeir svo einlægir og sannir," segir
Anna Bryndís á sinn elskulega hátt. Eftir að hafa
kvatt þau öll og þakkað þeim einstaklega notalega
viðkynningu og afar einlægar samræður kemur
mér í hug vers sem ég orti einhvern tíma til að
auðvelda mér að ná værð þeirri sem ég þarf á að
halda til að sofna. Ég er viss um að Hjördís litla
hefur ánægju af einmitt svona endi á viðtalinu því
hún hefur svo mikinn áhuga á trúarskáldskap
sálmanna. Ég læt þetta litla vers loka þessu von-
mikla viðtali sem felur mögulega í sér einhvern
vísi að von og trú þeim til handa sem eru eða eiga
eftir að ganga í gegnum svipaða lífsreynslu og
þessi sérstaka fjölskylda.
P.S. „Kæra Hjördís! Þegar þú ætlar að reyna
að sofna, elskan, þá getur verið ágætt að fara
með þetta litla vers, því þá sefurðu sennilega
mjög vel, eins og ég geri alltaf þegar ég er búin að
fara með litla versið mitt. Stundum þarf ég reyndar
að fara nokkuð oft með það áður en ég næ að
sofna en það er allt í lagi.“
Ef hallar þreyttum augum aftur
ungur svanni hljóður
þá yljar Herrans helgikraftur
heilnæmur og góður.
Kær kveðja til þín frá mér.
Jóna Rúna.
5C VIKAN 15. TBL. 1991