Vikan - 25.07.1991, Side 52

TEXTI OG MYNDIR: PÉTUR VALGEIRSSON
fggjÆ?; ' $
ANNAR HLUTIFERÐAFRÁSAGNAR PÉTURS VALGEIRSSONAR
Um regnskóga
ogupphæsta
fjall Tælands
Pétur hóf ferðafrósögn sína í
síðasta tölublaði Vikunnar og
sagði þö frö ferð sinni um Nepal.
Hér segir frö Indlandi og Tœlandi.
Félaga mína og Nepal
kvaddi ég er ég fékk far
meö flutningabílstjóra
sem átti leið suður að landa-
maerum Nepals og Indlands. (
það sinn átti ég ekki í erfiðleik-
um með indverska embættis-
menn því ég hafði orðið mér
úti um vegabréfsáritun í Kat-
mandu. í indverska landa-
mærabaenum Raxul Bazar út-
vegaði ég mér síðan ódýran
lestarmiða á vöruflutningafar-
rými. Fram undan reyndist
vera fimmtíu og níu stunda
lestarferð meðal innfæddra, án
svefns og matar, við vægast
sagt mikil þrengsli. Ég varð því
frelsinu feginn er við komum til
Kalkútta á suðurströnd
Indlands.
HÓTELLEIT AÐFARANÓTT
ANNARS í JÓLUM
Meðan á dvölinni í Nepal
stóð hitti ég nokkra ferðamenn
sem nýlega höfðu ferðast yfir
Indland. Flestir þeirra voru
sammála um að Kalkútta væri
fátækasta og sóðalegasta
stórborg Indlands. Mér gekk
illa að finna mér samastað þar
því að allar ódýrustu hótelbúll-
urnar voru yfirfullar. Mér var
tjáð að slíkt kæmi aðeins fyrir
◄ Hjá stórvini mínum Hassan á
leðurverkstæði hans í Kalkútta.
einu sinni á ári, í kringum jól
og áramót. Ég var svo sein-
heppinn að þetta var einmitt á
annan í jólum. Eftir fimm
stunda rölt milli hótela var ég
búinn að gefa upp alla von
enda klukkan orðin rúmlega
þrjú að nóttu og ég orðinn
mjög þreyttur.
Þjáningabróðir minn í ferða-
mennskunni, sem ég hafði hitt
fyrr um nóttina, hafði boðið
mér að geyma farangurinn
minn meðan ég leitaði mér að
samastað. Hann hafði verið
svo heppinn að fá að dvelja
hjá fjölskyldu einni fyrir litinn
pening og ég fann mér húsþak
skammt þaðan og svaf þar í
nokkrar stundir þangað til
stoltur eigandi hússþaksins
vakti mig með hrópum og
köllum. Gat ég ekki betur séð
en fjölskylda hans stæði að
baki honum hlæjandi og pískr-
andi enda ekki sjón að sjá mig.
Það var þá ekkert annað að
gera en að hafa sig á burt hið
snarasta. Þegar birta fór af
degi heimsótti ég félagann
sem geymdi bakpokann minn
um nóttina og tjáði hann mér
þá að indverskur félagi hans
gæti hugsanlega hýst mig
nokkrar nætur gegn fyrirfram-
greiðslu.