Vikan - 27.05.1992, Blaðsíða 50
JÓRUNN
brjóst en beran niöur í mitti aö
aftan. Þá er ekki verið að
spyrja hvernig á aö halda hon-
50 VIKAN 11.TBL1992
um uppi.“
Er þaö rétt skilið að stúlkur
komi meö óskir um kjól og Jór-
unn saumi á þær þótt þær ætli
sér ekki aö eiga hann aö
keppni lokinni?
„Já, ég er nýtekin upp á því.
Svo fer kjóllinn bara I safnið
mitt.“
I mörg ár hefur veriö áber-
andi hversu margar stúlkur í
fegurðarsamkeppnum eru í
pall íettukjólum.
„Pallíettuefni er alltaf móö-
ins og hefur alltaf verið
móöins, eins lengi og ég man.
Þaö hafa verið perlur og stein-
ar og pallíettur eöa gljádopp-
ur, eins og það heitir á ís-
lensku, þegar vanda á til.
Þessi efni eru líka alltaf mjög
dýr enda oft handunnin. Nú er
svolítið um aö til séu efni meö
álímdum pallíettum og þau
eru þá heldur ódýrari en alvöru
pallíettuefni, svo ég tali nú
ekki um þau sem eru með
silkibotni - þau eru alltaf dýr,
hvar sem er. Jafnvel á Indlandi
og í Thailandi, þar sem nóg er
af þessu, eru þannig efni dýr
af því aö þau eru handunnin."
Hver er uppáhaldskjóllinn
sem Jórunn hefur saumaö?
„Það fer partur af mér meö
AÐ HALDA KJÓLNUM
UPPI
Hanna stúlkurnar, sem Jórunn
saumar á, oft kjólana sína
sjálfar?
„Þær hafa margar einhverj-
ar hugmyndir um hvernig kjóll-
inn á aö vera en eru fegnar að
fá tilsögn og ábendingar. Ég
las einhvers staðar að hönnuð-
urinn frægi Oscar de la
Renta hefði sagt aö allir gætu
rissað upp flíkur en enginn
gæti hannað nema sá sem
kann að sauma. Það er mikið
til í því. Það er hægt að segja:
Ég ætla að hafa kjólinn minn
hlýralausan, bara upp fyrir
► Jórunn
saumaði
kjóla á þátt-
takendur í
Hollywood-
keppninni
1986. ímið-
ið er Guð-
laug Jóns-
dóttir, sig-
urvegarinn.
KARLSDÓTTIR
Frh. af bls. 18
„Hann er yndislegur,“ segir Jórunn um vin sinn
Bubba Morthens.
Hvers konar kjóla hefur Jór-
unn mest gaman af að
sauma?
„Mér finnst aiveg sérlega
gaman að sauma brúðarkjóla.
Það geri ég þó aðallega fyrir
vini og kunningja.1'
Var elsta dóttirin, Inger,
kannski í brúðarkjól sem móð-
irin saumaði?
„Nei, þá hafði ég ekki það
álit á mér að ég gæti gert það.
Fyrsti brúðarkjóllinn sem ég
saumaði var á Helgu, miðdótt-
ur mína. Svo saumaði ég
brúðarkjólinn hennar Unnar.
Pilsið af honum var reyndar af
kjólnum sem hún keppti í í
Miss World keppninni og hún
hélt mikið upp á.“
Hvernig fær Jórunn hug-
myndirnar að kjólunum. Kíkir
hún í blöð?
„Ég fæ alls staðar hug-
myndir. Ég nota snið úr blöð-
um þegar ég sauma á sjálfa
mig. Oftast notast ég við
grunnsnið sem ég breyti og
betrumbæti en það er mest
gaman að búa til sniðin sjálf.
Þá tekur maður líka áhættu."
Jónheiður
Steindórs-
dóttir á
brúðkaups-
daginn,
íklædd kjól
sem er í
mestu
uppáhaldi
af brúðar-
kjólum sem
Jórunn hef-
ur saumað.
Brynja Nordquist í kögurkjóln
um.
hverjum kjól,“ segir Jórunn og
hugsar sig um. „Kjóllinn, sem
ég saumaði á hana Rakel sem
tók þátt í keppninni í fyrra -
systur Svövu, fegurðardrottn-
ingar íslands það árið, er í
miklu uppáhaldi. Hann er gyllt-
ur og úr efni sem ég kalla
blautefni og fellur mjúklega að.
Hann er með skemmtilegri
kjólum sem ég hef saumað.
Kögurkjóll sem ég saumaði á
eitt uppáhaldið mitt, Brynju
Nordquist er mér minnisstæður.
Af brúðarkjólum er það líklega
kjóll sem ég saumaði á Jón-
heiði Steindórsdóttur. Hún var
iðulega hárgreiðslumódel hjá
Dórótheu og ég hafði saumað
á hana fyrr. Svo er það bleiki
kjóllinn sem Linda og Heiðrún
Anna voru í. Annars á ég
marga uppáhaldskjóla."
Treystir Jórunn sér enn til
að klippa þá niður og setja í
lampaskerma?
„Nei, ég tími því nú ekki en
maður á alltaf afganga. Nú á
ég heldur ekki lengur föt úr
efnum sem myndu hæfa í
lampaskerma. Ég er mikið til
hætt að nota siffon og flauel.
Þó ég sé nú ennþá í bleiku er
það aðeins farið að minnka."
Bleikt er einmitt uppáhalds-
litur Jórunnar, svo sem sjá má
á heimili hennar. Bleiki liturinn
er allsráðandi í dyngjunni,
svefn- og baðherberginu og
bregður líka fyrir í stofunni og
barnaherberginu sem er alltaf
tilbúið fyrir barnabörnin.
„Ég lifi fyrir barnabörnin,"
segir Jórunn og brosir hlýlega.
„Ég passa börnin hennar Unn-
ar þegar hún er að fljúga og
þau eru mikið hjá mér - líka
þegar Unnur er heima. Þau
eiga tvö heimili, þau vita það.
Þetta get ég af því ég er
heima. Ég er heimavinnandi -
sökum elli," segir hún og hlær
við.
Blaðamaður hlustar ekki á
svona og lesendur geta séð á
meðfylgjandi myndum að
þetta eru engin rök fyrir vinnu
Jórunnar heima.
„í alvöru talað þá er ég með
meðfædda gigt sem gerir það
að verkum að ég gæti ekki
unnið úti,“ heldur hún áfram.
„Þetta heitir einhverju ógur-
lega flottu nafni, festumein
eða iktsýki - sem er enn flott-
ara orð,“ bætir hún brosandi
við og lætur sjúkdóminn
greinilega ekki slá sig út af lag-
inu. „Ég bólgna fyrirvaralaust
upp í liðunum hér og þar og
svo hverfur það jafnskjótt og
birtist annars staðar - meira
að segja i augunum."
„Halló," heyrist kallað og
Unnur, yngsta dóttir Jórunnar,
birtist.
Það er auöséð aö ekki er
vert að tefja Jórunni öllu
lengur. Því er hún beðin að
segja nokkur orð að lokum.
MARGT TIL LISTA LAGT
„Það er hellingur af konum úti
um allan bæ sem eru að
sauma,“ segir hún. „Ég á til
dæmis vinkonu sem saumar
allt á sig og dóttur sína og svo
er líka um margar konur sem
ég þekki. Ég held bara að ís-
lenskar konur séu almennt al-
veg feikilega myndarlegar. Ég
hef bara verið svo heppin að
stúlkur hafa laðast að mér.“
Jórunn þagnar um stund en
heldur svo áfram. „Ég hef allt-
af haft gaman af að vinna með
höndunum. Ef ég var ekki að
sauma þá prjónaði ég eða
heklaði. Ég málaði á postulín
á timabili og blýlagði gler. Ég
var einn af stofnendum Leik-
félags Seltjarnarness og lék í
þeim leikritum sem sett voru
upp, ásamt syni mínum, á
meðan það var og hét. Svo var
ég líka dálkahöfundur - var
með þáttinn Dyngjuna í Morg-
unblaðinu um fimm ára skeið.
Þar gaf ég handavinnu-, mat-
ar- og kökuuppskriftir, ásamt
ýmsum heilræðum, svo eitt-
hvað sé nefnt. Viltu meira?"
Blaðamaður getur ekki orða
bundist og bendir á að Jórunn
hefði átt að fara á listaskóla.
„Já,“ svarar hún að bragði.
„Ég ætla að gera það í næsta
lífi. Ég er ákveðin í að fara þá
til Parísar, læra hönnun og slá
í gegn!“
Af hverju gerir hún það ekki
núna?
„Ég er orðin allt of gömul.
Ég fengi ekki námsstyrk!" Jór-
unn skellihlær og blaðamaður
er líka brosandi þegar hann
gengur út af notalegu heimili
gæðakonunnar Jórunnar
Karlsdóttur. □