Vikan - 29.10.1992, Blaðsíða 17

um yfir jólin, auk þess sem
stór hópur var þar á vegum
Veraldar. Við þurftum síðan
að taka við því fólki þegar
Veröld gaf upp öndina eins og
allir þekkja.
STENDUR MARGT
TIL BOÐA
Það er heilmargt sem gestum
okkar stendur til boða og í því
sambandi má nefna fjölmarg-
ar skoðunarferðir. Fararstjór-
arnir koma með í allar ferðir,
hvort sem þær eru til Gambíu,
Tenerife, Marokkó eða í
næsta nágrenni. Það tekur
tvo tíma og fimmtán mínútur
að fljúga til Gambíu og það er
lengsta ferðin. í fyrra kostaði
slík ferð um fimmtán þúsund
krónur fyrir manninn. Auk
flugsins er innifalin í verðinu
skoðunarferð með innlendum
leiðsögumanni, kvöldverður
með skemmtiatriðum, gisting
og hádegisverður. Þessi ferð
kostar þvi með öllu álíka mik-
ið og flug á milli Reykjavíkur
og Egilsstaða, báðar leiðir.
▼ Þaö er
nóg við aö
vera allan
ársins
hring á
Ensku
ströndinni
þar sem
aðstaða
fyrir feröa-
menn er
geysilega
góð.
Skoðunarferðirnar okkar eru
geysilega vinsælar. Fólk notar
tímann til að ferðast og fræð-
ast og sjá sem allra mest. Við
erum líka með tvær ferðir um
eyjuna, Gran Kanaria. Hún er
samt ekki stærri en svo að við
erum í tæpar tíu klukkustundir
að aka hringinn að meðtöldum
hléum. Við förum líka upp í
miðhálendið en það getur ver-
ið mjög skemmtilegt, einkum
þegar skyggni er gott.
Eyjan er mjög þéttbýl og á
henni einni búa um 660.000
manns. Tenerife, sem er
stærri, hefur 100 þúsund færri
íbúa en hún er hálendari og
óbyggileg á stórum svæðum.
Ég hef áhuga á því að
skipuleggja nýjar ferðir í vetur
og reyna að lífga svolítið upp
á tilveru fólks. Við erum jafn-
vel að hugsa um að bjóða
gestum okkar upp á göngu-
ferðir en slíkt höfum við ekki
verið með áður. Búið er að
merkja ýmsar skemmtilegar
leiðir og þetta gæti verið kær-
komin tilbreyting frá þessu
venjulega. Það er fátt betra
en að fara í gönguferð um
skemmtilegar slóðir í hæfilega
miklum hita, með nesti og
nýja skó. Þannig getur fólk
varið heilu dögunum.
Þess má jafnframt geta að
við fáum hópa eldri borgara til
okkar eins og ævinlega. Við
höfum áhuga á að skipuleggja
fyrir þá leikfimitíma og meiri
hreyfingu sem hefur átt auknu
fylgi að fagna.
ÍSLENDINGAR
VINSÆLIR
íslendingar eru á allan hátt
mjög vel séðir á Kanaríeyjum,
ekki einungis vegna þess
hversu duglegir þeir eru að
versla og nota sér hvers kon-
ar þjónustu heldur ekki síður
fyrir það hvað þeir eru góðir
og skemmtilegir gestir. Þess
má geta að bílstjórar hóp-
ferðabíla þeirra fyrirtækja sem
við verslum við í skoðunar-
ferðunum bíða eftir því að ís-
lensku hóparnir birtist á nýjan
leik. Þeir fullyrða að þetta séu
albestu farþegarnir sem þeir
fái. íslendingar eru þekktir fyr-
ir höfðingsskap, kurteisi og
hvað þeir eru vingjarnlegir, til
dæmis við allt þjónustufólk.
Algengt er að það sé ekki virt
viðlits og litið sé á bílstjórann
sem hluta af bílnum. íslensku
farþegarnar klappa þeim hins
vegar á öxlina og þakka þeim
fyrir ferðina, leggja jafnvel
svolítið þjórfé á mælaborðið
um leið og þeir stíga út. Það
eina sem bílstjórarnir hafa
stundum leyft sér að kvarta
undan eru níðþungar töskur.
Margir koma ár eftir ár og
ég þekki dæmi um fólk sem
hefur komið á hverju ári síðan
ég byrjaði að vinna þarna.
Stór hluti farþeganna er eldra
fólk en fjöldi hinna yngri hefur
verið að aukast. Fjölskyldufólk
kemur af skiljanlegum ástæð-
um helst f kringum jól og
páska því að börnin eru í
skólum á öðrum tímum.“
KREFJANDI STARF
Að lokum er Auður beðin um
að segja frá tildrögum þess að
hún fór að starfa sem farar-
stjóri og lýsa starfinu aðeins.
„Það má segja að ég eigi
ekki langt að sækja áhugann
á ferðaþjónustu því að móðir
mín rak um tíma gistihús í
Búðardal þegar ég var Iftil
stúlka en þar fyrir vestan ólst
ég upp til tíu ára aldurs.
Ég held að bakterían hafi
kviknað í mér í vorferð um
borð f Gullfossi. Af einhverjum
ástæðum var ég pikkuð úr far-
þegahópnum ásamt nokkrum
öðrum til þess að aðstoða far-
arstjórann við að undirbúa
kvöldvöku. Þetta var kveikjan
að ævintýri mínu, held ég. Ég
hef alltaf haft mjög gaman af
því að vera innan um fólk, þó
að mér finnist líka gott að geta
stundum verið ein og hvflt mig.
Þegar ég byrjaði sem farar-
stjóri hafði ég ekki getað í-
myndað mér hvernig starfið
væri í raun og veru. Mannleg
samskipti eru svo margbreyti-
leg og varla nokkuð til á þeim
vettvangi sem fararstjóri þarf
ekki einhvern tíma að blanda
sér í. Það er með ólíkindum
hverju fólk trúir fararstjóra sín-
um fyrir og þvf er áríðandi að
hann fari með slíkt sem trún-
aðarmál. Margir þurfa að létta
á hjarta sínu og fá aðstoð við
að ráða úr persónulegum
málum af ýmsu tagi.
Ég veit að margir sem hafa
verið að sækja í fararstjóra-
starfið halda að vinnan sé að-
allega fólgin í því að liggja á
ströndinni á daginn og stunda
diskótekin á kvöldin en það er
mesti misskilningur. Það þýðir
ekkert að fara í þetta nema
viðkomandi hafi alveg á
hreinu að hann hafi ánnægju
af starfinu og sé reiðubúinn lil
að sinna því vakinn og sofinn.
Ef til vill er starfið á Kanarí-
eyjum svolítið sérstakt fyrir
þær sakir hvað fólk dvelur þar
lengi, allt upp í sex vikur og
því getur ýmislegt komið upp.
Við þurfum oft að koma far-
þegum okkar í samband við
lækna, sjúkrahús, lögreglu,
tryggingarfélög og þar fram
eftir götunum. Fólk hefur jafn-
vel þurft að gangast undir erf-
iðar skurðaðgerðir í leyfinu.
Fram að þessu hefur ekkert
komið upp á og ég get sagt
með vissu að læknisþjónust-
an sé mjög góð. Fyrir kemur
oft að læknar spyrji mig hvort
ég hafi frétt eitthvað af hinum
og þessum sjúklingnum sem
hafði verið hjá viðkomandi
árið á undan. Það einkennir
reyndar alla þjónustu á
Kanaríeyjum hvað hún er per-
sónuleg." □