Vikan - 29.10.1992, Blaðsíða 30

SALARKIMINN
SIGTRYGGUR JÓNSSON SÁLFRÆÐINGUR
SVARAR LESENDUM
Bréf til Sigtryggs geta snúist um samskipti kynjanna, sam-
skipti barna og foreldra, samskipti milli hjóna, kynlíf og
annað það sem lýtur að sálfræði og sálfræðilegum vanda-
málum. Bréfin mega vera nafnlaus eða undir dulnefni.
Utanáskriftin er:
Sigtryggur Jónsson sálfræðingur, Álftamýri 3,108 Reykjavík
M
00
'0$
$0t
ISi.
00
HM
m
m
mm
IM
m
ppE^VrJ
PpetD\\
ippEtD\\
i WF
mm
ÉtSÍ
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
IUPPELD
lUPPELDIUPPELd
IUPPELDIUPPELQ
IUPPELDIUPPELQ
lUPPELDIUPPELu
IUPPELDIUPPELQ
IUPPELDIUPPELQ
lUPPELDIUPPELQ
IUPPELDIUPPELQ
WÉSá

ife
Mm

§n
'tþ$,
90
m
m
ORYGGIS
og seinni parturinn sé aö
nokkru leyti skýring frá þinni
hendi. Ég hef reyndar áöur
rætt um þetta samhengi í
tengslum viö önnur bréf.
Kæri sálíræöingur.
Mig langar til að segja þér frá
vandamáli mínu og biðja þig
um að gefa mér svör við fá-
einum spurningum.
Þannig er mál með vexti að
ég er rétt undir tvítugu og ég
byrjaöi mjög snemma að
„sofa hjá“. Þú skilur hvað ég
meina. Fjórtán ára gömul svaf
ég hjá í fyrsta sinn og ég verð
að segja að það veitti mér
enga ánægju. Ég hef verið
með nokkrum strákum síðan
og með einum í fjóra mánuði
en ég hef aldrei þorað aö
segja þeim hvað það er sem
mér þykir gott. Sem sagt, ég
hef aldrei fengið fullnægingu
við samfarir og yfirleitt bara
fundið rosalega til. Ég hef far-
ið til læknis og sgurt af hverju
ég finni til en þeir segja bara
að það hljóti að þrýstast á við-
kvæman stað í leggöngunum.
Ég hef aldrei fengið skýr svör
frá læknunum.
Ég er svona dálítið í þyngri
kantinum en alls ekki feit. Ég
er rosalega óánægð með
sjálfa mig og hef oftar en einu
sinni hugsaö um sjálfsmorð.
Ég virðist aldrei geta gert neitt
rétt. Ég man ekki eftir mér
öðruvísi en upp á kant viö
mömmu. Fabbi hefur alltaf
reynst mér vel en mamma
hefur stundum hlegið uppí
opiö geðið á mér þegar mér
liður illa og reyni að trúa
henni fyrir einhverju. Meira aö
segja systur mínar hlusta ekki
á mig. Hvað á ég að gera? Ég
hef aldrei gert neitt sem ég
get verið hreykin af.
Mamma hefur oft talað um
það við vinkonur sínar hvað
ég sé erfið og geri alltaf það
sem hún vill alls ekki að ég
geri. Svo virðist \mér að
mömmu þyki ekkertwænt um
mig þar sem hún hefþr hvorki
sýnt mér það né sagt það við
mig. Henni finnst að \þegar
hún gefur manni pening\flokk-
ist það undir ást, sem er ekki
rétt. Ég bý ekki hjá foreldrum
mínum lengur en samt heldur
mamma áfram aö stjórna því
sem ég geri (eða reyna það).
Ég hef oftar en einu sinni
reynt aö segja henni að hún
verði stundum að líta í eigin
barm áður en hún fer að
gagnrýna aðra en hún hlustar
ekki. Meira að segja sló hún
mig einu sinni utan undir þeg-
ar ég sagði þetta við hana og
það hef ég ekki ennþá fyrir-
gefiö henni.
Kæri sálfræðingur, hvað á
ég að gera? Ég vona að þú
getir skilið mig og svaraö
spurningum mínum.
Ein óhamingjusöm
P.S. Einu sinni fann mamma
dagbókina mína og las úr
henni fyrir vinkonu sína.
Ég les alltaf „Sálarkimann" í
Vikunni og ef þín nyti ekki við
væru margir friðlausir og óör-
uggir.
Kæra óhamingjusöm.
Þakka þér hlý orö í minn garð.
Mig langar til þess aö snúa
bréfi þínu viö og svara seinni
partinum fyrst og enda á upp-
hafinu. Enda held ég aö þú
gerir þér grein fyrir þvf aö
þetta hangi eitthvað saman
UPPELDI TIL ÓÖRYGGIS
Framkoma mömmu þinnar og
systra er vitanlega ekki til fyr-
irmyndar! Þaö er greinilegt aö
mamma þín hefur komið inn
hjá þér miklu óöryggi meö
framkomu sinni viö þig og
systur þínar hafa tekiö það
upp eftir henni. Líklegt verður
aö teljast aö hún hafi ekki ætl-
aö sér þaö í upphafi en af ein-
hverjum ástæöum verður til
vítahringur á milli ykkar, sem
gerir það að verkum aö hún
heldur því áfram. Mér virðist
þú hafa lært þaö af þessu
uppeldi aö reyna aö þóknast
mömmu þinni en viö það
verður þú undirgefin og óör-
ugg. Líklega er þaö þaö sem
fer í taugarnar á mömmu
þinni og hún lætur þaö stjórna
gerðum sínum. Þetta leiðir til
enn meira óöryggis hjá þér,
sérstaklega þar sem þú reynir
aö þóknast henni án þess aö
hún geri sér grein fyrir því. Þú
ferö aö reyna að veröa fyrri til,
gera það sem þú heldur aö
hún vilji aö þú gerir. Hún gerir
sér enga grein fyrir því og
heldur áfram aö setja út á þig.
Þér finnst svo aö lokum aö þú
getir ekki gert neitt rétt, fyllist
vonleysi og jafnvel þunglyndi,
ferö aö líta á sjálfa þig sem
misheppnaða manneskju og
ferö aö hugsa um sjálfsmorö.
VÍTAHRINGUR
SAMSKIPTA
Vítahringurinn festist svo meö
þvi að mamma þín reynir aö
sannfæra sjálfa sig og vinkon-
ur sínar um aö hún eigi enga
sök á málum, meö því aö