Vikan - 29.10.1992, Blaðsíða 29

LUXEHfBORG
LÚXEMBOftG ISVEIT OG BÆ:
LÍMSBOHCi
>n:iK.it i \i íwi i
Inni í hinu græna hjarta
Evrópu slær annað grænt
hjarta. Það hjarta slær
hvorki ótt né títt. Þar er vett-
vangur frítímans, þar er friður
og ró. Sunnudagsmorgunn.
Eftir göngustígunum hjólar lít-
ill drengur á þríhjólinu sínu á
eftir pabba sínum, að öllum
líkindum. Undir tré situr gömul
kona og hlustar á lífið þjóta í
trjánum. í grasinu veltist lítill
hvutti, örugglega kallaður
Snati, hendist á eftir laufinu
sem tekið er að falla. Eigandi
hans, ungur maður, situr
spariklæddur á bekk. Hvort
hann klæddi sig upp í gær
eða í morgun skiptir ekki máli.
Hundurinn vill út að leika.
Þetta er Pétrusse-dalur.
Lúxemborg skartaði sínu
fegursta með haustlitu lauf-
skrúði þegar blaðamaður Vik-
unnar var þar á ferð fyrir
skömmu. Þetta rúmlega þús-
und ára hertogadæmi var í
sparifötunum. Því var komið á
fót árið 963 af belgískum
greifa og var þá og lengi síðar
bitbein nokkurra þjóða í Evr-
ópu, aðallega fyrir sam-
gangnalegt mikilvægi.
Sökum þess að landflæmi
hertogadæmisins er ekki við-
feðmt má finna fyrir Lúxem-
borg á allra handa máta á
nokkrum klukkustundum. Rétt
utan höfuðborgarinnar, sem
ber landsheitið, í Mondorf-les-
Bains, er til dæmis að finna
eina spilavíti hertogadæmis-
ins. Það er rekið með undan-
þágu frá banni sem gildi að
öðru leyti. Og ef maður beygir
í aðrar áttir út úr borginni gæti
maður endað í hinni fallegu
þýsku borg Trier, frönsku
borginni Metz eða hinni
belgísku Liege. Þannig liggur
Lúxemborg að þessum þrem-
ur löndum og þegar ekið er
meðfram ánni Mósel er
Þýskaland bara hinum megin
á bakkanum.
ORKA í MENN OG BÍLA
Grenndin gerir það að verkum
að það er þægilegt fyrir bæði
Þjóðverjana sem og Lúxem-
borgara að haga ýmsum inn-
kaupum þannig að sem best
kaup náist. Við landamærin,
Lúxemborgarmegin, verður
vart þverfótað fyrir bensín-
stöðvum vegna þess að þar
er bensín töluvert ódýrara.
Slík fyrirtæki þrífast ekki nú-
orðið í grennd við landamær-
in, Þýskalandsmegin, þau eru
öll komin yfir og þýskir starfs-
menn eru algeng sjón í lúx-
emborgískum bensínaf-
greiðslum. Sama gildir um á-
fengisríkt eldsneyti mann-
fólksins, það er mun ódýrara í
Lúx. Og ostarnir, ekki má
gleyma þeim, seldir á mark-
aðstorginu í borginni eins og
ýmis annar varningur beint úr
ræktinni. Yfir til Þýskalands
sækja Lúxarar hins vegar
ýmsar vörur, til dæmis fatnað,
sem er frekar dýr í Lúx miðað
við næstu borgir í Þýskalandi,
og má þar nefna hina fallegu
borg Trier.
Tungumálin eru einkum af
þrennum toga í Lúxemborg.
Innfæddir tala hina kornungu
lúxemborgisku sín á milli,
tungumál af germönskum ætt-
um, þýska er mikið töluð
þarna sem og franska. Og
belgískir frankar eru jafngildir
þeim lúxemborgisku. Eins og
getið var hér að framan er
hertogadæmið landlukt af
Frakklandi, Belgíu og Þýska-
landi og aldrei er meira en
eins til tveggja tíma akstur frá
Lúx til einhvers þeirra. Lega
þess gerir það að verkum að
þangað sækir fólk frá hinum
og þessum heimshornum og
nú er svo komið að þarna má
finna fólk af velflestum þeim
kynþáttum sem skaparanum
gat komið til hugar á sínum
tíma.
RÓLYNDI OG BIÐLUND
Menningin er því blómleg eftir
þessu. Töluverl er af portú-
gölskum innflytjendum eða
um 38.000 manns af þessari
AHún var
kát og
hress
þessi
sveita-
kona sem
kom meö
grænmeti
á markað-
inn.
1992 FERÐAVIKAN 29
TEXTIOG UÓSM.: JÓHANN GUÐNIREYNISSON