Vikan - 22.02.2000, Blaðsíða 10

Vel mætti hugsa sér að ein-
huer maður hafi tekið suo til
orða eftir að hafa uerið of-
sóttur af einhuerri skess-
unni að ekki uæri margt
uerra en tröllið. Sennilega
skilja flestir ergelsi slíkra
karla og reiðí uegna yfír-
gangsins en erfiðara er að
skilja huers uegna háuaxnar
konur eru yfirleitt taldar óg-
urlegar skessur og
kuensköss. Þær eiga auk
hess að uera klaufskar,
ókuenlegar eða nánast karl-
menn að burðum og huí
ódrepandi í uínnu. Þær eru
rétt eins og tröllin taldar
tryggar sínu, móðurlegar og
blíðar og huí frekar til hess
fallnar að uera uerndarar en
sá sem hlífiskildi er brugðið
yfir. Reyndin er einfaldlega
oft allt önnur. Háuaxnar
konur geta uerið fínlegar,
grannar og ueikburða. Bakið
er buí uiðkuæmara eftír huí
sem fólk uerður hærra og
margar háuaxnar konur
hjást af bakueiki. Þær eru
einnig ákaflega misjafnir
persónuleikar, margar uafa-
laust háuærar og ákueðnar
en hað heyrist líka oft í
beim sem minní eru. Yfir-
leítt hurfa flestar konur ein-
huern tíma á æuínni á sýna
umhyggju og sinna sínum
nánustu, hæð beirra segir
ekkert til um huersu uel til
umönnunar bær eru fallnar.
Ein úr fimm systra
hópi sem allar eru
yfir 176 sm á hæð
segir að sér finnist
margt fólk telja að hæðin veiti
öðrum skotleyfi að þeim ein-
staklingi sem að þessu leyti sker
sig úr. A unglingsárunum urðu
hún og systur hennar oft fyrir
því að nánast ókunnugt fóik
vék sér að móður þeirra þegar
hún var á ferð með dætur sínar
og spurði hvort hún hefði aldrei
íhugað þann möguleika að láta
stöðva vöxt þeirra. „Þær eru að
verða alltof háar,“ var viðkvæði
þessa velmeinandi fólks sem
taldi sitt mat á æskilegri hæð
hið eina rétta. Auk þess var
venjulega talað tii mömmunnar
eins og hún ein væri ábyrg
manneskja og háiftröllin sem
hún hafði í efíirdragi svo illa
gefin að þau gætu tæpast svarað
fyrir sig sjálf. Einnig er hugsan-
legt að fólkinu hafi fundist
ruddaskapur þess minni ef það
beindi orðum sínum til full-
orðninnar manneskju frekar en
tii unglinganna sjálfra. „Hafið
það frá þeim sem þekkir það af
eigin reynslu að broddurinn í
orðunum varð beittari fyrir vik-
ið,“ segir þessi stúlka og er
greinilega mikið niðri fyrir.
Að vera óvenju hávaxin kona
er erfitt, segja þær margar, en
að vera auk þess grönn og nett
um sig er verra. „A árum áður
þegar ég notaði föt nr. 38-40,“
segir fertug kona sem er 184 sm
„og kom íklædd úlpu eða kápu
inn í fataverslanir kom það iðu-
lega fyrir að afgreiðslustúlkur í
kvenfatabúðum litu mig vantrú-
araugnaráði þegar ég bað um
að fá að máta föt í mínu núm-
eri. „Þetta getur ekki passað
þér, þú ert svo stór manneskja,"
var viðkvæðið og þær fóru og
sóttu föt þremur til fjórum
númerum stærri. Þegar ég kom
síðan út úr mátunarklefanum í
númerinu sem átti alls ekki að
Berta María Waag-
fjörð er um 180 sin á
hæð og gerir það gott
sein fyrirsæta úti í
hinum stóra lieinii.
10
Texti: Steingerður Steinarsdóttir
Myndir: Sigurjón Ragnar o.fl.