Vikan - 22.02.2000, Blaðsíða 26

Texti: Margrét V. Helgadóttir
i uppsíglingu
Um leið og hann segír ákueðna setningu finnur
hú huernig blóðhrýstingurinn hækkar jafnt og
hétt. Þú missir stjórn á hér og suarar höstulega
um hæl og áður en bú ueist af er búið að uarpa
sprengjunni. Risarifríldí er orðið að ueruleika og
ekki aftur snúið. Kannast hú uið slíkt ástandP
Flestum finnst
leiðinlegt að
þurfa að rífast
við maka sinn.
Fullorðið fólk
vill helst leysa sín mál með
eðlilegum samræðum en oft
gerist eitthvað sem verður
til þess að allt springur. í
sumum tilfellum eru rifrildi
óumflýjanleg og geta hreins-
að spennuþrungið andrúms-
loft. í miklu fleiri tilvikum
eru þau óþarfi og skilja bara
eftir sár og leiðindi.
Tvennum sögum fer af
samskiptamynstri barna sem
alast upp við mikið rifrildi
foreldra. Mörg taka sér til
fyrirmyndar hvernig foreldr-
arnir leysa úr málunum og
halda að það sé eina lausnin
að rífast um hlutina. Stór
hluti barna sem elst upp við
öskur og læti gætir þess
vandlega að stofna ekki til
rifrildis, alveg sama hvað
gengur á í hjónabandinu og í
samskiptum við aðra.
Þrúgandi þögn er eitt
form rifrildis og kannski
ekki endilega það besta.
Mörg rifrildi enda með
langvarandi þögn sem getur
varað í marga daga. Þá geta
börnin lent í að bera skila-
boð á milli foreldra sinna.
Oft er erfitt að vera full-
orðin og haga sér eftir sett-
um reglum. Það getur líka
reynst þrautinni þyngri að
takast á við hversdagsleik-
ann með maka sínum en
það getur alveg verið þess
virði ef vel tekst til.
26 Vikan