Vikan - 16.02.1984, Blaðsíða 16

^jcSBADOíR á
scjórn
Félagsstarfið er mjög tímafrekt jr(jj _|
með í ákveðnu stykki er maður
að frá því skólinn er búinn og allt
til klukkan tvö á nóttunni, allar
helgar og öll kvöld. Þetta er ofsa-
leg sprauta og skemmtilegt starf.
Allt-af nóg að gera, ef maður er
ekki með í einhverju verkefni þá
er það miðasala og að sópa gólf. I
Stúdentaleikhúsinu er fólk úr
en því meira sem maður hefur að
gera þeim mun meira afkastar
maður, að minnsta kosti upp að
ákveðnu marki.
Ég leik ekki en hef verið í
búningum og ýmsu bak við
tjöldin. I Lorca-dagskránni sá ég
búningana með vinkonu
Sigríði Elfu Sigurðardótt-
ur, og Örnu Maríu Gunnarsdótt-
ur. Við reynum að sauma lítið en
höfum fengið búninga að láni, I
þessu tilfelli frá Leikfélaginu.
Svo notum við föt af leikurunum
og sníkjum hjá afa og ömmu.
um
minm,
haust og ég er varamaður í
núna.”
úi ekki öðru en
Stúdentaleikhúsið
fái að lifa
,,Ég trúi ekki öðru en
Stúdentaleikhúsið fái að lifa. Það
stendur illa fjárhagslega en
þúsundir hafa séð sýningarnar og
það sést á viðbrögðum áhorfenda
að leikhúsið ber með sér ferskan
blæ.
I sumar var alltaf troðfullt út
úr dyrum og gaman er að bera
sætanýtinguna saman við at-
vinnuleikhúsin. Ég hef ekki séð
annað eins annars staðar og þó
förum við mikið í leikhús.
Það er sárt þegar nýtt leikhús
kemur fram ef það verður látið
deyja. Þarna er mikið af fólki,
meðal annars ungum krökkum,
sem vill leggja mikla vinnu á sig,
allt í sjálfboðavinnu, en það
getur ekki lagt fram reiðufé. Við
göngum á milli ráðherra, fjár-
veitinganefndar, borgaryfir-
valda, en komumst ekki á fjárlög
í ár hjá ríkinu. Háskólinn hefur
hins vegar stutt við bakið á
leikhúsinu og margir lagt því lið.
Leikstjórar taka ekki nema brot
af því sem þeir geta fyrir s|na
vinnu.
Mér fínnst synd að geta ekk'
starfað mikið með í vetur en þa^
er ekki hægt að vera með 1
sýningu til tvö á nóttu og mæta
svo í vinnu klukkan sex ^
morgni.”
Hvernig manneskja er
Kristín Jónsdóttir?
,,Ég er líklega flöktandi og a
því erfitt með að gefa lýsingu a
mér. Það yrði ein lýsing í dag °S
önnur á morgun.
Að sumu leyti er ég öguð-
Stefán kallar mig stundum byr°'
krat því ég vil hafa hlutina í rö
og reglu. Ég vildi helst gera
helmingi meira en ég kemst yfif-
Ég het gaman af að sauma>
prjóna og vinna að batík og taU
þrykki, en í því hef ég lært meSt
af Sigríði Elfu vinkonu minni-
Ég er að prófa mig áfram a
prjónavél og að sauma föt.
Ég er viðkvæm, græt yrlt
sorglegum myndum og bókuU1
og hlæ líka upphátt að bókum-
Krakkaleg.
Svo held ég að ég þyki fre
Ætli við þykjum það ekki allar-
þarna niður frá í Kvennafrarn
boði. Það er partur af þvt e
maður vill koma einhverjum
málstað á framfæri. ’ ’
HRAFNHILDUR JÓNSDÓTTIR:
Að veiða i Þingvallavatni. „Bærinn hennar ömmu minnar hét Kleifar en nú
er fjölskyldan með sumarbústað i Kleifakoti og þangað er alltaf gott að
koma. Ég veiði nú ekki mikið en hef gaman af því."
öllum áttum, ekki bara
stúdentar, líka leikarar og aðrir
áhugasamir. Viss endurnýjun
verður, sumir verða að minnka
við sig með haustinu, þá koma
aðrirístaðinn.
Tvennt kom til að ég fór að
starfa með Stúdentaleikhúsinu,
vinir mínir voru í að endurvekja
leikhúsið og kærastinn minn,
Þórarinn Eyfjörð, er í leiklistar-
námi. Hann var í stjórninni fram
Torglð „mltt" í Stokkhólmi.
lóVikan 7. tbl.
ÓÞOLANDIAÐ
VERA STAÐBUNDINN
,,Ég er fædd og uppalin á Akur-
egri, bjó í 24 ár í Frakklandi,
Reykjavík og Svíþjód, en er komin
hingad aftur núna.
Ég var flugfreyja á sumrin á
skólaárunum, vard stúdent frá
Menntaskólanum á Akureyri '55 og
fór eftir stúdentspróf til Frakk-
lands þar sem ég var við nám og
vinnu í sjö ár.
Þá voru námslánin lítil sem engin
og maður skipulagði ekki nema eitt
ár í einu. Ég var við frönskunám,
maður varð að taka hvert ár fyrir
sig og gat ekki sagt vid sjálfan sig:
Þetta ætla ég að gera næstu fjögur
árin. Ég ætlaði aldrei að vera svona
lengi. ”
— Komstu þá ekkí í góða snertingu
við Frakkland, lífið í landinu og þjóð-
ina?
,,Svo góða að ég bíð þess aldrei
bætur.
Þetta er menningarheimur sem á
iaplega vel við mig-
ist mér það eirii ókosturin"
'nia á íslandi hvað það er kra
• dýrt að ferðast til all"a
landa. ”
f f
Hraustir menfl
á nýársnótt í
Grikklandi
það
ek&
„A þessum tíma var r-
þannig að námsmenn kærnu
urn jól og páska eða í su"ia
þannig að ég ferðaðist lalsver
Evrópu fyrir vikið. Fór oft til a
alla leið suður til Sikileyjar- g
árið fór ég til Grikklands utnjo
Tyrklands um páskana. . ,flS(
Það var tniklu ódýrara að 1 ^
urn alla álfuna en að fara ael'
íslands. , „ á
Maður lenti náttúrlega í
þessúm ferðalögum en þa -