Menntamál - 01.05.1938, Qupperneq 43

MF.NNTAMÁL
41
sjálft uppcldiö, siðgæðisuppeldið, skapgerðaruppeldið,
hið almenna uppeldi, ef ekki á ver að fara. Þegar það
tvennt fer saman, að fjöldi heimila á, af ýmsum ástæð-
um, yfir litlum og veikum uppeldisálirifum að búa, og
óteljandi öfl utan lieimilisins, sum ekki sem lialdkvæm-
legust, toga harnið og móta það, og má þar til nefna
kvikmyndahúsin, sem eru nú orðinn sterkari þáttur í
uppeldi margra harna en menn almennt grunar. Þetta
og' margt fleira, veldur því, að hvað sem hinni almennu
fræðslu líður, verðci heimilin og skólarnir að skilja
það, að það er ekki liyggilegt, að bera ekki ráð sin
saman um vandamálin, svo mörg sem þau eru. Það
niunu vera nokkuð mörg dæmi þess, að skólarnir kenna
lieimilunum, og heimilin skólunum, um það, sem mið-
ur fer í uppeldisstarfinu. Enda þótt slíkl geli stund-
um verið á rökum byggt, er það þó harla ófrjó og létt-
úðug afstaða lil jafnmikils vandamáls. Miklu væri nær,
að mætast á miðri leið og leitast við að leggja á meta-
skálarnar allar aðstæður og erfiðleika hvors um sig,
reyna að skilja hvorir aðra. Foreldrar vangefinna harna.
sem alllaf húast við háum einkunnum barna sinna, þurfa
sannarlega á fræðslu að halda um þau efni. Iieimilin
þurfa að vita um hina margvíslegu örðugleika skól-
anna, og ofl getur litilsháttar kynning milli heimilis
og skóla, eða eitt samtal, gert róðurinn mun léttari eft-
ir en áður.
En hvernig á svo ])essari samvinnu að vera liáttað?
spyrja einhverjir. Áður en ég fer lengra út í að svara
því, ætla ég með fáum orðum að segja frá tilraun,
er harnaskóli Akureyrar gerði á öndverðum þessum
velri til aukins samstarfs lieimila og skóla. Olckur var
að verða það fyllilega ljóst, að með stækkun hæjar-
ins var að myndast meira djúp á milli þessax-a tveggja
stofnana, en liollt var; því var það i*áð tekið, að efna
til foreldrafunda, sem að vísu er ekki nein ný upp-