Menntamál - 01.04.1944, Page 7

MKNImTAMÁL
85
minni eða er tregt um tungutak, nema kennsla þeirra hafi
beinlínis verið vanrækt. En það vil ég þó taka fram, að
yfirleitt hafa mér reynzt börn á eftirlitssvæði mínu sæmi-
lega læs og mörg ágætlega, bæði í kauptúnum og sveit-
um. Hins vegar verður ekki gengið fram hjá þeirri stað-
reynd, að sum heimili í strjálbýlinu kasta um of ábyrgð-
inni á lestrarkennslunni á skólana. Þeim gleymist það,
að ennþá verður lestrarkennsluskyldan að hvíla á sveita-
heimilunum, einkum þar sem skólaskylda byrjar ekki fyrr
en við 10 ára aldur, en það er víðast.“
„Telurðu þá kennslufyrirkomulagið í sveitunum lakara
en í kauptúnunum ?“
„Kauptúnaskólarnir hafa verið endurbættir á margan
hátt á síðasta aldarfjórðungi. Lexíunáminu hefur verið
breytt svo, að það er meir við hæfi barna. Kennslu í
fimleikum, söng, teiknun og handavinnu hefur verið aukið
við. En farskólahaldið hefur engum framförum tekið á
þessum tíma. Ég kenndi í farskólum fyrir 25 árum, og
mér virðist fyrirkomulagið vera það sama nú og það var
þá. Húsakynnin hafa að vísu dálítið batnað, en aðstæður
allar eru eftir sem áður mjög slæmar. Kennslustaðirnir
eru yfirleitt of margir. Aukin fólksfæð á heimilunum gerir
æ erfiðara fyrir fólk að bæta dvalarbörnum á heimilin.
Kennaramenntaðir menn fást ekki til þess að gegna
kennslustörfum á afskekktustu stöðunum. En margur góð-
ur kvistur hefur þjóðarmeiðnum sprottið í strjálbýlinu.
En ef þessu fer fram, hljóta hinar strjálbýlu sveitir að
dragast aftur úr í fræðslu barna. Aðstöðumunurinn milli
þeirra og bæjanna er sífellt að aukast. Hér er um alvar-
lega hættu að ræða fyrir framtíð þjóðarinnar."
„Hvað sýnist þér vera hægt að gera til þess að bæta
úr þessu?“
„Eina ráðið til þess að koma í veg fyrir að hin strjál-
býlu héruð landsins verði aftur úr að menningu tel ég
að séu heimavistarskólar og sameining skólahéraða um