Vorið - 01.12.1967, Qupperneq 45

THORGEIR BUE og WILHELM AAREK:
HVERNIG VELUR ÞÚ?
Eiríkur Sigurðsson þýddi og staðfærði. —
Bjarni Jónsson teiknaði myndir.
Framhald.
MARTEINN: En af hverju kemur það.
að maður, sem drukkið hefur lítið,
er kátur og fjörugur?
KENNARINN: ÞaS er einmitt í sam-
bandi viS sjálfsstjórnina, sein við
ræddum um. Þegar fíngerðuslu frum-
urnar i heilaherkinum lamast, hefur
það venjulega þau áhrif, að mannin-
um finnst hann vera sprækur og fær
í allt. En í raun og veru er þetta sjálfs-
blekking. MaSurinn hugsar ekki skýrt
í þessu ástandi né getur leyst af hendi
þau verk, sem athygli og nákvænmi
þarf við.
ÓLAFUR: Rílstjóri, sem hefur drukkið
lítið, er auðvitað ekki eins hættuleg-
ur og bílstjóri, sem hefur drukkið
mikið?
KENNARINN: Þessari spurningu var
einu sinni beint til læknis. Idvernig
heldurðu, að hann hafi svarað? „Sá,
sem hefur drukkið lítið, er hættulegri
við stýrið en sá, sem er mikið drukk-
EVA: Það var undarlegt. Hvernig getur
það verið?
KENNARINN: Jú, það kemur í ljós, að
flest þau bifreiðaslys, sem stafa af á-
fengisnautn, verða af völdum bíl-
stjóra, sem lítið hafa drukkið. En sá,
sem er mikið drukkinn, er venjulega
hindraður í því að setjast undir stýri.
En það ber ekki alltaf mikið á því,
þegar menn hafa aðeins bragðað á-
fengi. Sjálfur er bílstjórinn öruggur
um að geta ekið bílnum. En hann of-
metur sjálfan sig, skynjar hraða bíls-
ins ekki rétt, teflir á tæpasta vaðið,
sem hann hefði annars ekki gerl, —
og svo verður slys.
ASLAUG: Er þetta ástæðan til þess, að
bílstjóri má ekki neyta áfengis?
KENNARINN: Já, og það gildir um
alla þá, sem stjórna samgöngutækj-
um, t. d. strætisvagnastjóra og skip-
stjóra. Þeir mega ek'ki bragða áfengi
nokkrum stundum áður en þeir koma
að slarfi sínu.
VORIÐ 187