Vorið - 01.12.1971, Side 11

sonurinn og enn síður tengdasonur hans
sem reyndi að hafa fé út úr honum.
Árið 1804 flutti Albert úr vinnustofu
sinni í Vía Barbía í Róm, en þar hafði
hann gert styttuna af Jason, í rýmri og
betri húsakynni í Vía Sistíana 46, og
varð það heimili lians alla tíð síðar í
Róm og stendur enn í dag með sömu um-
merkjum. Hann hafði þrjú herhergi til
umráða og er þeim þannig lýst:
„Premsta herhergið var vinnustofa hans
og þar voru öll þau verk, er liann vann
að, lágmyndir á trönum, en gólf og stólar
þaktir teikningum, svo að vart varð
fundinn stóll til þess að setjast á. Svefn-
herbergi inn af vinnustofunni, lítið. Yfir
rúminu teiking eftir Rafael, en fyrir
framan rúmið leir, oft til að grípa til, ef
listamaðurinn vaknaði. Þriðja herbergið
var stærst, lítill salur. Þar safnaði Albert
saman listmunum sínum, málverkum og
dýrgripum, sem hann eignaðist mikið af.
■— Allt var þarna á rúi og stúi, — síðar
fundust þar t. d. ekta perlur í rusli. —
Minnir þetta kunnugan á vinnu- og í-
verustofu annars íslenzks listamanns, Jó-
hannesar Kjarvals, hjá hverjum öllu
mögulegu ægði saman innan um lista-
verkin, — tóbaki, hangikjöti, harðfiski,
ljósmyndum og blaðaiirklippum, — að
vísu ekki eðalperlum, en þó allstórum
Pappahólk, fullum af íslenzkum hálfeðal-
steinum“, tíndum á æskustöðvunum í
Korgarfirði eystra.
Árið 1805 var svo komið, að enginn
efaðist um, að Canova og Tliorvaldsen
væru frægastir myndhöggvarar í Róm,
Megtillur bárust honum hvaðanæfa að.
Hann var gerður prófessor við listskól-
ajm í Róm árið 1808 og þjóðhöfðingjar
hepptust um að lieimsækja hann og
heiðra. Við suma þeirra tengdist hann
Vorið
Thorvaldsen: Vng stúlka — dansandi
persónulegum vináttuböndum, svo sem
Lúðvík ríkisarfa og síðar konung af Bæj-
aralandi, en fyrir hann vann hann ótal
verk, sem eru á höggmyndasafninu í
Munchen, og önnur steypt í málm prýða
torg og stræti í þeirri miklu menningar-
borg.
Engin tök eru á í svo stuttri tímarits-
grein að rekja allan frægðar- og manu-
virðingaferil Thorvaldsens, hvað þá að
segja sögu listaverka lians; en sköpun
þeirra tók oft langt árabil, því að stund-
um hvarf hann frá þeim og tók ekki
hendi til fyrr en löngu seinna og þá oft
155