Bjarmi - 01.10.1971, Qupperneq 19

Synir eyðimerkurinnar vekja sífellt á sér athy^li, þegar þeir eru á
ferð, einnig nú, er ferðum þeirra fylgja niest hernaðartíðindi. —
hrátt fyrir allt leitar samt hugtirinn frástigunnar uni vitringana frá
Austurlönduni, þegar slíkar myndir sjást um jólaleytið.
Á kristilegu þingi í Þrándheimi
Frh. af bls. 10:
innan heimatrúboðsins nokkur
hreyfanleiki varðandi þau at-
riði, sem ekki snerta hjálpræðið
sjálft, og þannig mun sennilega
áfram verða. En rétt er að und-
irstrika, að við þurfum áfram
að berjast fyrir því af trú-
mennsku, að Guðs orð fái að
hljóma hreint og ómengað, eins
og forgöngumenn okkar hafa
ávallt gert innan hinna trúboð-
anna. Sú varðstaða er ekki úr-
elt, en vandasamari en nokkru
sinni fyrr. Trúmennskan varðar
ennfremur starf hreyfingarinn-
ar að trúarvakningu. Sjálf er
hún barn iífsstrauma vakning-
anna í norskri kirkju og óskar
að stuðla að áframhaldi þeirra.
Eigi þetta að verða annað og
meira en óskhyggja og áróðurs-
slagorð, verðum við að gera
okkur fulla grein fyrir, hvað í
trúarvakningu felst.
1 vakningu felst að ryðja burt
öllum mannlegum undirstöðum,
hvað guðrækilegar sem þær
virðast vera. Sjálfir verðum við
að lifa í afturhvarfi og hjálpa
öðrum til að vera reiðubúnir
til að byggja allt á klettinum
eina, sem haggast ekki, en það
er Kristur.
Fastmótaða afstöðu til kirkj-
unnar hefur hreyfingin aldrei
haft, en leiðtogar hennar hafa
greinilega gefið til kynna, að
þeir óska þess, að hún standi
sem óháðust fyrirmælum og
íhlutun kirkjunnar i bróðurlegu
samfélagi við hana.
Þessi afstaða veldur vaxandi
vanda vegna síaukins starfs og
starfsskipulagningar innan
hinna almennu safnaða.
Engir eru fúsari til starfs og
fómar en þeir, sem við það hafa
vanizt í frjálsa kristilega starf-
inu, en þeirra vandi verður sá
að reynast fyrra samfélaginu
trúir, þegar nýjar skyldur eru
á þá lagðar.
Ræðumaður taldi, að þessi
vandamál og ótal önnur, sem or-
sökuðu neyð nægtaþjóðfélags
nútímans, krefðust mikilla hygg-
inda af kristnum mönnum á
komandi árum, og að þeir yrðu
að vera vakandi varðandi end-
urskoðun á starfi og starfshátt-
um.
Kæmi þá einnig til álita meira
samstarf eða jafnvel samruni
skyldra hreyfinga í frjálsa
kristilega starfinu.
Ræða framkvæmdastjórans
og fjölmargt annað, sem þingið
fjallaði um, vakti miklar um-
ræður, sem allar báru vott um
gleði, djörfung og trú á þann
Drottin, sem hingað til hefur
hjálpað og áfram hefur allt vald
á himni og jörðu.
Auk þeirra funda, sem snertu
sjálft þinghaldið, voru tvær al-
mennar samkomur í Vor frues
kirke og tvær í íþróttahöll
Þrándheims, og efa ég ekki, að
á annað þúsund manns hafi sótt
hverja þeirra. Meðal ræðu-
manna voru þeir Fredrik Wis-
löff, Evan Fougner, John Olav
Larsen, Káre Fuglestrand og
Lars Eritsland. Þar komu einn-
ig fram fjölbreyttir hljómlistar-
kraftar. Mest bar þar á æsku-
iýðskórnum, sem söng i iþrótta-
höllinni, enda mun hann hafa
verið skipaður á annað hundr-
að manns.
Ótal margt fleira væri til frá-
sagnar af þessu þingi, en þetta
hef ég dregið fram, ef verða
mætti til að færa ykkur eitt-
hvað af þeim yl, sem ég finn
enn um mig streyma, til upp-
örvunar og hvatningar í starf-
inu fyrir þann Drottin, sem
aldrei lítur smáum augum á
þann, sem heilshugar felur hon-
um vegu sína og ljær honum
þjónustu sina, heldur „er þess
megnugur að láta alla náð hlotn-
ast yður ríkulega, til þess að þér
í öllu og ávallt hafið allt, sem
þér þarfnizt og hafið gnægð til
sérhvers góðs verks.“ (II. Kor.
9,8).
MmrcmG
SIEmGRÍMS
Höfundur greinar þessarar
ritaði hana siðla sumai's, er
hann lá á Borgarsjúkrahúsinu
í Reykjavík. Hann hafði mætt
á aðalfundi Norska lútherska
heimatrúboðsfélagsins sem full-
trúi Sambands ísl. kristniboðs-
félaga. Er grein þessi sem eins
konar skýrsla hans um þá ferð.
Steingrímur var mörgum kunn-
ur fyrir starf sitt innan kristni-
boðshreyfingarinnar og KFUM.
Hann fluttist til Vestmannaeyja
skömmu eftir 1920 til þess að
leggja starfinu þar lið, og bjó
þar æ síðan. Hafði hann bi'enn-
andi áhuga á starfi félaganna
svo og öllu því, sem varðaði hag
og stai’f safnaðarins.
Steingi’ímur lézt 23. nóv. s.l.
Hans verður e.t.v. nánar getið í
næsta blaði.
II .1 A 1( M I ÍO