Bjarmi - 01.11.1974, Blaðsíða 7

að auki var komið upp sex stöðv-
um úti í héraði. Þegar korndreif-
ing fór fram, var fólk kallað til
þessara stöðva. Starfsmenn stafn-
aðanna lásu þá upp nöfn fjöl-
skyldnanna, og fengu þær afhent
korn eftir fjölskyldustærð. Sjálf
dreifingin tók tiltölulega stuttan
tíma einmitt fyrir það, hve skipu-
lega allt fór fram. Á rigninga-
tímanum var miklum erfiðleikum
bundið að koma kominu til kristni-
boðsstöðvarinnar i Konsó og þaðan
út í hérað. Tvær þyrlur voru leigð-
ar í kornflutninga til þeirra staða,
er lengst lágu undan og erfiðast
var að ná til. Á stöðinni voru stað-
settir tveir flutningabílar. Þeir
fluttu korn til nálægari þorpa, svo
og til fjarlægari staða eftir því
sem vegir þomuðu. Kristniboðarn-
ir báðu mig að skila þakklæti fyrir
þá miklu aðstoð, sem barst frá ís-
landi. Hvar sem ég fór um þorp-
in, þökkuðu Konsómenn af heil-
um hug fyrir hjálpina og undir-
strikuðu hvað eftir annað, að án
hennar hefði hið voðalegasta
ástand skapast í Konsó. Þessa tæpa
tvo mánuði, sem ég var þar suður
frá, rigndi allmikið. Akrarnir litu
vel út og horfur voru á að menn
fengju meðaluppskeru. Sums stað-
ar í héraðinu var útlitið jafnvel
enn betra. Er mikið þakkarefni, að
svo vænlega horfir eftir hörmung-
ar síðustu mánaða. Við lok hjálpar-
starfsins er gleðilegt að geta sagt
með sanni, að hér hafi á allan hátt
mjög vel tekizt til.
Hvað er að segja um fram-
kvæmdir á kristniboðsstöðinni?
Sá draumur er nú að rætast, að
kirkjan rísi af grunni. Skúli hafði
fengið ágæta múrara frá Awasa.
Þegar ég fór frá Konsó, voru þeir
búnir að hlaða húsið, og samkvæmt
síðustu fréttum er þakið komið á.
Skipulag hússins er ákaflega hag-
kvæmt. Sjálft kirkjuskipið tekur
340 manns í sæti, en hægt er að
opna inn í tvær kennslustofur og
með þeim rúmast þá tæplega 500
manns í sæti. Þessar kennslustof-
ur verða notaðar fyrir biblíuskóla,
en fyrir hann hefur verið knýjandi
þörf mörg síðustu árin. Húsnæðis-
aðstaðan hefur hins vegar ekki
heimilað slíkt fyrr en nú. í kirkju-
húsinu verða einnig skrifstofur
prestanna, þar sem þeir fá m. a.
aðstöðu til geymslu kirkjubóka og
annars, er við kemur safnaðar-
starfi. Hér er því á allan hátt
merkum áfanga náð. Því miður
hefur dýrtíð aukizt mjög í Eþíópíu
sem annars staðar. Skúli skrifaði
stjórn Kristniboðssambandsins og
fór fram á viobótarfjárveitingu að
upphæð 5 þúsund eþ. dollara til
þess að geta farið eftir hinni upp-
runalegu hönnun að öllu leyti.
Stjórn sambandsins ákvað á fundi
í septembermánuði að verða við
þessari ósk. En það hefur aftur
í för með sér um 250 þúsund króna
viðbótarkostnað. Fjárhagsáætlun
þessa árs var óvenjuhá, — en við
trúum því að kristniboðsvinir
bregðist vel við og mæti þessari
auknu þörf með skilningi. Enginn
vafi leikur á því, að kirkjan og
biblíuskólinn verða starfinu mikil
lyftistöng. Með tilkomu skólans
þarf ekki lengur að senda fólk til
biblíunáms í Gidole. Auk þess verð-
ur auðvelt að hafa lengri og
skemmri námskeið fyrir safnaðar-
meðlimi. Brýnt verkefni verður á
næsta ári að byggja heimavistir,
bæði fyrir nemendur við biblíu-
skólann og barnaskólann. Undan-
farin ár hafa fjölmargir vonsvikn-
ir þurft frá að hverfa vegna pláss-
leysis á heimavistum.
Er vöxtur sfarfsins mikill?
Óhætt er að fullyrða, að með
hverju árinu sem líður vex starfið
hröðum skrefum. Aldrei fyrr hef-
ur kristniboðið og söfnuðirnir haft
eins marga starfsmenn, — en þeir
munu nú vera milli 80 og 90 að
tölu. Fyrstu 6 mánuði þessa árs
höfðu tæplega 400 manns verið
skírðir og fermdir. Þetta gefur
ljóslega til kynna, að margir hafa
sótt og sækja kristinfræðinámskeið.
Þörfin fyrir prédikara er mikil og
ennþá bíða margir staðir í hérað-
inu eftir því að fá starfsmenn.
Þetta ætti að vera kristniboðsvin-
um mikil hvatning. Guð hefur ver-
ið með frá byrjun og ennþá held-
ur hann opnum dyrum. Innlendu
prestarnir og safnaðaröldungarnir
báðu mig að skila því til vinanna
heima, að nú væru sérstakir vitj-
unartímar í Konsó og að þeir
þyrftu á mikilli hjálp og fyrirbæn
að halda. Kristniboðarnir tóku í
sama streng. Sameinumst því í bæn
til Guðs um náð til þess að nota
tækifærin á réttan hátt — á meðan
enn heitir í dag. „Því að svo elskaði
Guð heiminn, að hann gaf son sinn
eingetinn, til þess að hver, sem á
Afiurhvarf
peninga-
pyiigjimiiai*
Eftirfarandi orð gat að lesa
í erlendu blaði. Þau eiga
sjálfsagt erindi til okkar —
til þin:
Afturhvarf peningapyngj-
unnar er óhjákvæmilegur þátt-
ur sinnaskiptanna. Venjulega
er afturhvarf peningapyngj-
unnar merki urn rækilega
breytingu í hjartanu. Því að
pyngjan er iðulega það varna-
virki hjartans, sem síðast gef-
ur sig anda Krists á vald.
Þetta virki, sem þráast við,
þegar öll önnur virki hafa fal-
ið sig Guði. Því að djúpt í
eðli okkar stendur skrifað, að
peningar séu vald, lykill að
lífsnautnum, og að sá, sem á
peninga, eigi framtíð fyrir sér.
Þeir eru fáir, sem trúa því,
að þeir verði þeim mun ríkari
sem þeir láta meira af hendi
rakna í kærleika.
Minnumst orða Drottins
Jesú, er hann segir (Post.
20,30):
SÆLLA ER AÐ GEFA
EN ÞIGGJA.
hann trúir, glatist ekki heldur hafi
eilíft líf“. Þetta er boðskapurinn,
sem okkur hefur verið falið að
flytja Konsómönnum.
Að lokum: — Kristniboðarnir í.
Konsó, auk hinna íslenzku kristni-
boðanna, sem eru i Eþíópíu, báðu
mig fyrir kærar kveðjur til kristni-
boðsvina.
7