Bjarmi - 01.11.1974, Blaðsíða 13

FEltÐ TIL NORRÆMA FRÆADA OG VIAA
Danmerkur- og Noregsferð nokk-
urra meðlima Kristilegra skólasam-
taka (K.S.S.) og Kristilegs stúd-
entafélags (K.S.F.) síðastliðið sum-
ar er kveikjan að þessum skrifum.
Ætlunin er að rifja upp það helzta,
sem á dagana dreif, og leyfa þér að
taka þátt í því að einhverju leyti.
Það var strax um miðjan vetur,
að okkur í K.S.S. og K.S.F. bárust
í hendur bænabréf frá Danmörku.
Var mönnum þar lagt á hjarta að
biðja fyrir norræna kristilega
skólamótinu, sem að þessu sinni
skyldi haldið á Borgundarhólmi,
dagana 31.7.—5.8. ’74. Mót af þessu
tagi eru ekki að öllu leyti ókunn
hér heima, þar sem tvö undanfarin
ár hafa farið íslenzkir hópar á slík
mót. Um likt leyti og bænabréfin
bárust, var farið að kanna hverja
fýsti að takast á hendur Danmerk-
urferð. Rek ég ekki frekar þessa
hlið málsins. Segir næst af hópn-
um á leið í ferju frá kóngsins
Kaupmannahöfn til Svíþjóðar.
Hópurinn hafði þá nokkrum vik-
um áður fengið á sig endanlega
tölu, þ.e.a.s. rúmlega 50 voru með.
Stína Gísladóttir kennari hafði með
höndum fararstjóraembættið. Þar
sem við stóðum á hafnarbakkan-
um eldsnemma morguns, grútsyfj-
uð og dösuð, rif juðust upp atburðir
síðast liðinna þriggja daga. Kaup-
mannahöfn, þ.e. miðbik hennar, og
N.-Sjáland höfðu verið skoðuð eftir
beztu samvizku, farið í messu hjá
kvenpresti, komið við í kökubúð-
um og á ávaxtamörkuðum, Tivoli
og dýragarðurinn ásamt með verzl-
unum borgarinnar höfðu verið
vandlega yfirfarin, að ógleymdum
höllum og görðum. Ekki var þó
hægt að sofna þarna yfir þessum
hugsunum, því hver og einn skyldi
sjá um að koma sér og öllu sínu
með í ferjuna, en hún átti að
leggja af stað stundvíslega. —
Stundvíslega er orð, sem hver
utanfari verður að læra að taka
alvarlega, svo fremi sem hann
hyggst komast alla leið! — Dag-
urinn, sem þama fór i hönd, ein-
kenndist mest af tösku- og poka-
burði, úr ferjunni í lest, sem átti
að flytja okkur yfir Svíþjóð, úr
lestinni í ferju, sem skyldi ferja
okkur yfir til Borgundarhólms.
Alltaf urðum við að halda á öllu
okkar hafurtaski. Við vorum hreint
að gefast upp! Upp úr miðjum degi
litum við svo sjálfan Borgundar-
hólm, perlu Eystrasalts. Svolítið
sauðaustur af hafnarbænum Rönne
er Ákirkeby, elzti kaupstaður
eyjarinnar, en þar var mótið
haldið. Sofið var í skólum bæj-
arins, en aðalmótsstaðurinn var
íþróttahús staðarins. Þar voru
haldnir biblíulestrarnir og kvöld-
samkomurnar. Mótsgestir voru
rúmlega 500 frá öllum Norður-
löndunum, þar af 3 frá Færeyjum.
Til gamans má geta þess, að dag-
urinn var vel nýttur, ef svo má
að orði komast. Á fætur var farið
kl. 7 og í rúmið kl. 23:30. Morg-
uninn og eftirmiðdaginn fram á
kvöld voru þétt skipaðir tímar, not-
aðir til umræðna, biblíulestra,
bænastunda, kvöldsamkoma og
vitnisburðarstunda.
Fólkið úr bænum sjálfum var
boðið sérstaklega á kvöldsamkom-
urnar og voru þær því oft fjölsótt-
ar. íslenzki ræðumaðurinn á mót-
inu var Jón Dalbú Hróbjartsson,
nú nývígður skólaprestur, og tal-
aði hann út frá yfirskrift mótsins,
sem var: Jesús frelsari þinn.
Þú sem lest þessar línur og hef-
ur fengið að dvelja á mótum hér
heima veizt, hve gott það er. Ég
á ekki önnur orð til að lýsa dvöl-
inni á mótunum ytra, þar var gott
að vera, Þú veizt hvers vegna
Guðs andi fékk að starfa þar og
ljúka upp fyrir okkur orðinu. Á
fyrstu kvöldsamkomu mótsins tal-
aði Svíinn Ingemar Rádberg, og
var yfirskrift orða hans: Enginn
fær dulizt fyrir Guði. Lokaorðin
voru svo frá Norðmanninúm Odd-
var Sövik, og voru þau: Verið í
Jesú. Margar góðar stundir voru
einnig þarna á milli, en í stuttri
grein er ókleift að telja þær allar
upp. Einnar vil ég þó geta sérstak-
lega, það er hámessan, sem við
sóttum til Rönne. Hans Erik Nis-
sen, skólastjóri á dönskum biblíu-
skóla, prédikaði í messunni. Söng-
urinn vakti athygli mína og e.t.v.
sérstaklega það, að trúarjátningin
var sungin. í guðsþjónustunni var
altarisganga og gerði það stundina
sérstaklega indæla.
En mót sem þetta tekur enda,
hjá því verður ekki komizt. Á leið-
inni til Kaupmannahafnar sá ég
bezt hve mótið hafði í raun verið
stutt, og gladdi það mig því ósegj-
lega að vita, að fyrir höndum var
annað mót, þ.e. stúdentamótið. Er
til Kaupmannahafnar kom, skildu
leiðir. Við vorum 9, sem fengum
að fara á bæði mótin, og héldum
við fljótlega yfir til Osló, en hin
fóru annað hvort strax heim eða
urðu eftir í Kaupmannahöfn.
Er til Oslóar kom, hittum við
megnið a| þeim íslendingum, sem
á stúdentamótið ætluðu, en íslend-
ingar á því móti voru um 30 tals-
ins.
Mótið var haldið í Halden, sem
er bær suður af Osló. Húsnæði það,
er notað var, var nýlegur mennta-
og kennaraskóli. Yfirskrift þessa
móts var: Jesús Kristur líf vort.
í meginatriðum fór þetta mót líkt
fram og hið fyrra. Eitt fannst mér
sérstaklega gott, það, að okkur
var skipt niður í smáhópa og á
morgnana fyrir biblíulesturinn lás-
um við saman og ræddum um það,
sem síðan var farið yfir í biblíu-
lestrinum. Þetta veitti manni miklu
dýpri innsýn inn í textann. Því,
sem við skildum ekki og gátum
ekki leyst úr sjálf, var oft svarað
og það gert einfalt.
Á þessu móti var, eins og gefur
að skilja, eldra fólk en á mótinu
á Borgunarhólmi, og setti það sinn
13