Bjarmi - 01.05.1982, Blaðsíða 4

BREF
FRA EÞIOPIU
Elsa Jacobsen skrifar
Vísum þeim veginn
Irgalem, 20. 3. 1982.
Kæru kristniboðsvinir.
Nú orðið er langt síðan þið hafið
heyrt frá mér. Ég hef margt fyrir
að þakka, fyrir heilsu og öll gæði.
Einkum þakka ég Guði fyrir, að
ég má lifa dag hvem í fyrirgefn-
ingu syndanna sakir Jesú Krists.
búið þeim, er elska hann (1. Kor.
2,9).
Vísum fólkinu veginn til Jesú,
einu vonar heimsins, meðan enn
heitir í dag.
Fyrir skömmu lagði ég leið mína
til fylkisins Gamu Gofa, og heim-
sótti þá Arba Minch, Gidole og
Konsó. Það var ánægjulegt að hitta
vini og kunningja.
I Arba Minch var kirkjan troö-
full út úr dyrum á guðsþjónustu
á sunnudegi. Á þessum tímum er
það einkum æskufólkið, sem at-
hyglin beinist að. Eldra fólkið
skiptir ekki máli, segja menn, það
deyr bráðum. Æskan er kölluð til
alls konar verkefna, og því hefur
verið fleygt, að ungt fólk megi
ekki sækja samkomur til að hlusta
á orð Guðs.
Margir særðir.
Hér á sjúkrahúsinu gengur allt
sinn vanagang. Annimar eru mikl-
ar. Yfirleitt er hér fullskipað. Rúm
standa oft frammi á gangi, af því
að þau komast ekki fyrir inni á
sjúkrastofunum.
Alltaf öðm hverju kemur hing-
að fólk, sem hefur slasast í stríös-
átökum, þar á meðal konur og
börn, sem hafa orðið fyrir barð-
inu á ræningjum, en þeir láta til
sín taka hér fyrir austan okkur.
Stríð eru alltaf fráleit og enn þá
frekar, þegar landar berjast inn-
byrðis. Hér era miklir kveinstafir,
neyð og tár, hér í þessu landi og
um víða veröld.
Þegar syndin kom inn í heim-
inn, hafði það hroðalegar afleið-
ingar. Djúpt andvarp fer um heim-
inn. Heimurinn skilur það ekki
sjálfur, af því að hann þekkir ekki
rót hins illa, syndina. En þú og
ég, sem höfum komið auga á synd
okkar og þekkjum hann, er kom
niður í neyð okkar til þess að bera
synd heimsins, við þekkjum líka
þetta andvarp, og við ein vitum,
hvar lausnina er að finna. Byrði
syndarinnar þyngist, og heimur-
inn gengur til móts við endalok
sín. En þrátt fyrir allt, sem ger-
ist, megum við benda á hann, lamb
Enn er mikiS
okurlendi
óplœgt
i Eþiópiu.
Guðs, sem hefur borið synd heims-
ins. Gleðiboðskapurinn frá Guði
berst hverjum og einum, sem vill
hlusta og taka á móti: Komdu!
Allt er reiðubúið!
Biblían talar um nýjan himin og
nýja jörð, þar sem réttlætið býr.
Þar verður enginn dauði, harmur
né vein, engin kvöl framar. Guð
verður allt í öllu.
Enn kemur æskan.
Þrátt fyrir þrengingar og mót-
læti gefast hér í landinu meiri
tækifœri til aö boöa fagnaöarer-
indiö en nokkru sinni fyrr. Á erfið-
um tímum fer fólk að leita að
og þrá eilífðarverðmæti, sem vara
lengur en þetta líf. Það eitt hefur
eilíft gildi, sem Guð hefur sjálf-
ur búið mönnunum, lífið í Kristi.
Þetta líf felur í sér það, sem auga
sá ekki og eyra heyrði ekki og
ekki kom upp í hjarta nokkurs
manns, það serri Gnð hefur fvrir-
En ég sat þama í kirkjunni og
horfði yfir þennan mikla skara
æskufólks. Þakklætið steig upp til
hans, sem er að verki, hvað sem
líður mannlegum tilskipunum.
Fel Drottni vegu þína.
Uppi í Gidole heimsótti ég
biblíukonuna Aster og Haile mann
hennar og fjölskyldu þeirra. Aster
hefur eignast fimmtán böm, og
era fjórtán þeirra 4 lífi. Þau
misstu þriggja ára dreng fyrir
nokkrum áram.
Haile fellur ekki verk úr hendi.
Hann átti myllu og hænsnabú í
félagi við aðra. Fyrir nokkram ár-
um var það allt tekið af þeim. Það
átti að tilheyra þjóðinni. Hann
stóð uppi með stóra fjölskyldu a
framfæri sínu. Hvað var nú til
ráða?
Aster og Hcdle létu ekki hug-
fallast, heldur horfðu upp til hans,
sem hjálpin kemur frá. Öll bömin

4