Bjarmi - 01.12.1987, Blaðsíða 20

1 r. m ðelm 1 Wm
mLÉik
, (ífcijmr'. b<T

r ^Sk. 1 Wm ! 19 H|| 'm /íj

Fulltrúar frá Suður-Ameríku. Á veggnum stendur yfirskrift þingsins: „Jesús Kristur, Ijós
heimsins."
þessi mál vegna þess að það er erfitt að
lifa sem kristinn maður við þessar
aðstæður. En er stúdentahreyfingin
ekki fyrst og fremst boðunarstarf?
Helgi: Það var einn á þinginu sem
heitir Milton og er starfsmaður í borg
í norðurhluta landsins. Hann dró upp
merkilega mynd fyrir okkur. Hann
vann fulla vinnu, var í kvöldháskóla
og var svo formaður stúdentastarfsins
á staðnum. Það hafði engan starfs-
mann en vildi gjarnan fá einhvern sem
gæti stutt starfið hjá þeim. Þá ákvað
hann að segja upp góðri stöðu sem
hann var í, gerðist starfsmaður stúd-
entafélagsins og hann gerði það
þannig, að hann fékk fjölskyldu sína
og einhverja fleiri til að borga launin.
Aðalstarf hans var tvenns konar,
annars vegar fundarstarf og hins vegar
var hann með sex pör, sem fóru
klukkutíma í viku út á háskólasvæðið,
beinlínis til að tala við fólk og ná til
þess með fagnaðarerindið. Mikill tími
hans fór í það að hitta fólkið og undir-
búa það. Svo voru fundir á laugar-
dagskvöldum, sem voru tvískiptir,
þeir sem voru nýir voru sér, og þeir
sem voru komnir lengra sér. Og þarna
var mikil fræðsla, og svo samvera
allra.
Guðni: Við tókum eftir því að fund-
irnar hjá þeim eru ekki bara skemmti-
fundir, þar sem er komið saman til að
hafa það notaiegt, heldur til þess að
fræðast í Guðs orði.
— Að lokum hvað var hápunktur-
inn og minnistæðast við þessa ferð
ykkar?
Helgi: Fyrir mig þá er það tvennt
sem stendur upp úr. Annars vegar er
það námskeiðið, vegna þess að þar var
verið að fást við hluti sem mér fannst
koma mér til góða og eins kynntist
maður mörgum. Við vorum tíu-
fimmtán á þessu námskeiði og ég var
eini Evrópubúinn, en það var merki-
legt hvað margt var líkt og hvað mað-
ur gat lært mikið af öðrum. Og hins
vegar að sjóndeildarhringurinn
stækkaði, maður kynntist mismun-
andi aðstæðum sem fólk býr við. Og
það sem brennur á mér eftir þessa ferð
er, að starf IFES er unnið eftir And-
résaraðferðinni, og það virðist skila
árangri. Við gætum lært mikið af því,
við erum með fundarstarf, en þyrftum
að leggja miklu meira upp úr því að
tengjast fólkinu sem er í kringum
okkur.
Guðni: Það var þetta sama að kynn-
ast fólki, sérstaklega í litlu bæna- og
umræðuhópunum, þar var einn frá
Kenýu, Japan, ísrael og Noregi
o.s.frv. Þar gátum við talað saman um
persónuleg vandamál og erfiðleika,
þar sem við fundum fyrir svipuðum
vandamálum, t.d. varðandi tíma fyrir
fjölskyldu og vinnu. Svo var það viss
hápunktur, þegar 13 nýjar þjóðir
gengu inn í alþjóðahreyfinguna.
Guðm. G.
■> „Hreyfíng
til eflingar...
blaðið og með gjöfum fólks. Starfið
er mest allt unnið í sjálfboðavinnu og
því náum við aldrei lengra en áhuginn
nær. Það er veikleiki okkar, en í því
felst líklega einnig styrkur hreyfingar-
innar.
— Telurðu að ísland eigi að vera
með og þá með hvaða hætti?
— Ég þekki aðstæður á íslandi ekki
vel og því væri ekki rétt af mér að
koma með ákveðnar tillögur um
hvernig ætti að standa að starfi Laus-
anne-hreyfingarinnar á íslandi. Hér
gilda engar fyrirfram mótaðar reglur.
E.t.v. gætuð þið á Islandi skipulagt
starfið með nýjum hætti og orðið öðr-
um hvatning og fyrirmynd? Nokkur
atriði vil ég þó nefna sem gætu orðið
aðalverkefni: Miðlun upplýsinga um
Lausanne-sáttmálann og það sem ger-
ist á alþjóðavettvangi, samvinna leið-
toga, samfélag og hvatning milli
ólíkra kirkjudeilda og safnaða sem þó
vilja standa á grundvelli Biblíunnar og
Lausanne-sáttmálans. Það verður
spennandi að fylgjast með þróuninni á
íslandi og ég vonast til náins sam-
bands milli landanna okkar. Við vænt-
um hópa frá sem flestum Norðurland-
anna á Danvik-ráðstefnuna okkar í
Drammen haustið 1988.
— Þú nefndir ráðstefnu í Singapore
árið 1989. Hvernig er hún skipulögð?
— Það er reiknað með 5.000 þátt-
takendum víðsvegar að úr heiminum.
Sérstök áhersla verður lögð á að fá
marga unga þátttakendur og konur.
Yfirskrift ráðstefnunnar verður
„Proclaim Jesus Christ — The Lord,
— the Hopeforthe World,“ (Predikið
Jesúm Krist — Drottin — von
heimsins). Minni undirbúningsráð-
stefna fyrir Evrópu er ráðgerð í sept-
ember 1988 í Stuttgart í Vestur-
Þýskalandi. Þeir eru margir sem horfa
með eftirvæntingu til ráðstefnunnar í
Singapore árið 1989, en þá eru 15 ár
síðan ráðstefnan í Lausanne var hald-
in og kom öllu þessu af stað.
Bjarmi þakkar Bent Reidar Eriks-
en fyrir samtalið og hvetur lesendur
sína til að fylgjast með Lausanne-
hreyfingunni og biðja fyrir starfi
hennar.
GJG
20