Heima er bezt - 01.04.1965, Qupperneq 14

Plaststeypa.
framt var tekið að veita slíkum sjúklingum viðtöku á
Reykjalundi. En nokkru áður en þetta gerðist hafði
S.Í.B.S. opnað vinnustofurnar Múlalund í Reykjavík
fyrir öryrkja af ýmsu tagi, sem í borginni búa.
Árið 1961 var Öryrkjabandaiag íslands stofnað með
þátttöku S.Í.B.S., og var Oddur Ólafsson kjörinn for-
maður þess, en jafnframt var unnið að því að færa út
starfssvið Reykjalundar.
í ársbyrjun 1963 var svo lokið við að koma upp al-
mennri endurþjálfunarstöð í Reykjalundi og ráðnir til
hennar sérfræðingar. Þar eru öryrkjar þjálfaðir, svo að
þeir megi verða virkir starfsmenn að nýju. Koma þar
til greina allskyns lamanir og örorka sakir taugabilun-
ar svo að eitthvað sé nefnt. Það er furðulegt að ganga
þar um sali og sjá öll þau tæki, sem notuð eru til þess
að gefa lömuðum og þróttlitlum líkamshlutum nýjan
styrk, en mest er um vert að sjá, hversu æfingar þessar
og þjálfun skapa öryrkjunum ný viðhorf í lífinu, og
er það í beinu framhaldi þess, sem verið hefur megin
viðfangsefni Reykjalundar frá öndverðu, en það er að
breyta vonleysi öryrkjans í starfsgleði. Vaxandi starfs-
orka og tilfinning þess að geta verið virkur aðili í þjóð-
félaginu, hefur reynzt þar einn bezti læknisdómurinn,
Járnsmiði í Reykjalundi.
og þetta hefur skapað Reykjalundi sérstöðu í heilbrigð-
iskerfi landsins.
Ég hefi átt því láni að fagna, að fá að fylgjast nokkuð
með framkvæmdum og störfum í Reykjalundi næstum
því frá stofnun hans. Síðastliðið sumar var ég beðinn
að svara spurningunni, hvort S.Í.B.S. hefði lokið hlut-
verki sínu, þegar nú þætti sýnt á hve miklu undanhaldi
berklaveikin væri. Niðurlag svars míns var þetta:
„Þó að þjóðfélag vort þróist í fullkomið velferðar-
ríki, þó að berklaveikin láti enn undan síga, verða samt
óteljandi verkefni að leysa sjúkum til sjálfsbjargar. Þrátt
fyrir alla sigra læknavísindanna verða samt til sjúkir
menn og öryrkjar. Ekkert fær betur rétt þá við en að
þeir finni, að þeir eigi sjálfir þann neista, sem þeim
nægir til að skapa þeim lífsvon og lífstrú, ef hann að-
eins er glæddur. Það hefur verið, er og verður hlut-
verk S.Í.B.S. að glæða þennan neista, taka í hina veiku
hönd, styðja hinn lamaða fót, blása lífsþrótti í hið
veika brjóst og senda ljós í myrkrið.“
Þetta er það, sem gert er í Reykjalundi, og því nýt-
ur hann aðdáunar og ástar alþjóðar, og hlutverki hans
verður því aldrei lokið.
BRÉFASKIPTI
Sigurósk GarÖarsdóttir, Sjúkrahúsinu Hvammstanga, óskar eftir
bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 17—20 ára.
Jóhanna Haraldsdóttir, Yzta-Mói, pr. Haganesvík, Skag., óskar
eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 16—18 ára. Mynd fylgi.
Guðrún Katrin Konráðsdóttir, Haukagili, Vatnsdal, A.-Húna-
vatnssýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrin-
um 13—15 ára. Æskilegt að mynd fylgí.
Ágústina Sigríður Konráðsdóttir, Haukagili, Vatnsdal, A.-Húna-
vatnssýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrinum
9—11 ára. Æskilegt að mynd fylgi.
Sœvar Stefánsson og Björn Magnússon, báðir á Bændaskólanum
Hólum í Hjaltadal, óska eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrin-
um 16—17 ára. Mynd fylgi.
Ósk Hannesdóttir, Hreggnasa 10, Hnífsdal, óskar eftir bréfaskipt-
um við stúlku eða pilt. Mynd fylgi bréfi.
Þorbjörg Arnórsdóttir, Brunnhól, Mýrum, Hornafirði, óskar eft-
ir bréfaskiptum við stúlkur eða pilta á aldrinum 11—12 ára.
Magnús J. Magnússon, Hvammi, Vatnsdal, A.-Húnavatnssýslu,
óskar eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrinum 14—16 ára. Mynd
fyigi.
Steingrímur Ingvarsson, Eyjólfsstöðum, Vatnsdal, A.-Húnavatns-
sýslu, óskar eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrinum 12—14 ára.
Mynd fylgi.
Bjarni Ingvarsson, Eyjólfsstöðum, Vatnsdal, A.-Húnavatnssýslu,
óskar eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrinum 11—13 ára. Mynd
fyigi.
Ólafur Stefán Hjaltason, Berunesi, Beruneshreppi, S.-Múlasýslu,
óskar eftir bréfaskiptum við stúlku á aldrinum 15—16 ára. Mynd
fylgi fyrsta bréfi.
Ólafía Guðrún Halldórsdóttir, Hilmisgötu 1, Vestmannaeyjum,
óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 11—12 ára.
130 Heima er bezt