Heima er bezt - 01.04.1965, Blaðsíða 43

379. Þetta er furðulegt, segir Serkir.
Hvað skyldi hann ætla að gera við þetta?
Sennilega ætlar hann að nota þetta til
að gefa merki með. Mig minnir, að í
bréfinu stæði eitthvað um eld-merki!.. .
380. í rökkrinu setur garðstjórinn þessi
hrísknippi sín upp meðfram járnbraut-
inni. Svo treður hann heilmiklu af þurr-
um mosa inn á milli greinanna og kveik-
ir síðan í einu þeirra. Þetta eiga að vera
blys!
381. Nú hefur mér dottið bragð í hug:
Komdu! hvísla ég að Serki. Við skulum
hlaupa spölkorn upp með sporinu og út-
búa og gefa merki, áður en lestin kemur
að garðstjóranum ....
382. Serkir skilur óðar, hvað fyrir mér
vakir og þykir þetta fyrirtak. Við flýtum
okkur meðfram brautinni langt út úr
augsýn garðstjórans. Við útbúum þrjú
blys í skyndi og setjum þau upp í röð.
383. Við aukum hrísbindin með þurr-
um mosa og kveikjum síðan í þeim öll-
um. Og þegar blysin loga sem ailfa bjart-
ast, heyrum við lestina koma dunandi og
nálgast hraðfari.
384. Við bíðum árangursins í ægilegum
spenningi: „Fyrirsát!" Þetta heppnast
framar öllum vonum. Um leið og lestin
brunar framhjá, er handlegg stungið út
um glugga og bréfi fleygt hart og snöggt
af hendi ....
385. Húrra! hrópar Serkir trylltur af
hrifni. í þetta skiptið bárum við sigur-
inn af hólmi. Eg hleyp til og tek upp
bréfið í skyndi. Herra Lind skal fá aftur
peningana sína, tauta ég við sjálfan mig.
386. Við verðum nú tveir um það!
heyri ég kunnuga rödd hvæsa hörkulega
að baki mér. Fáðu mér bréfið! Undir-
eins. Það var ætlað mér. Skilurðu það!
Það var garðstjórinn, sem enn hafði snú-
ið á okkur.
387. Hann hrifsar bréfið þrælbeinslega
af mér, snýr sér við og hleypur út í skóg-
inn. — Mikki! hrópa ég, — hvar ertu?
Flýttu þér nú! en hvar er Mikki? Hvers
vegna kemur hann ekki?
L