Heima er bezt - 01.06.1965, Síða 31

Tjaldborgin mikla á Leirunum 1930.
Gjárbotninn var þarna mikið til sléttur og fólkið raðaði
sér í gjána þétt saman. Vestri barmur Almannagjár reis
þarna himinhár og upp við bergvegginn var reistur pré-
dikunarstóllinn. Veður var hlýtt, en dauft sólskin. Fólk-
ið þjappaðist alltaf fleira og fleira inn í gjána og stóð
ákaflega þétt. En þá skeði það, sem fæstir höfðu hugsað
út í, að þarna í mannþyrpingunni varð ákaflega loft-
þungt og kvað svo ramt að, að nokkrir féllu í öngvit,
svo að bera varð þá út úr mannþyrpingunni. Þá röknuðu
þeir strax við.
Ekki get ég lokið þessari hugleiðingu um Alþingis-
hátíðina, án þess að minnast á glímuna. Þátttakendur
voru 16 og þar á meðal nokkrir landsþekktir glímumenn.
Ég á ennþá glímuskrána með nöfnum allra þátttakenda.
En þegar 16 manns glíma allir við einn og einn við alla,
verða glímurnar æði margar, og tekur þá glíman geysi-
lega langan tíma. Það ráð var því tekið, að um helm-
ingur af glímunum voru glímdar í Reykjavík, en öll
úrslit dæmd á Þingvöllum. Á Þingvöllum var mörg
glíman glæsileg og vel glímd. Tvenn aðalverðlaun voru
veitt. Önnur verðlaunin voru veitt fyrir flesta vinninga,
en hin aðalverðlaunin voru fegurðarverðlaun.
Verðlaun fyrir flesta vinninga hlaut Sigurður Thor-
arensen, en fegurðarverðlaunin hlaut Þorsteinn Krist-
jánsson. Voru þeir báðir þekktir glímugarpar. Auk
þeirra glímdu þarna margir ágætir glímumenn svo sem:
Georg Þorsteinsson, Jörgen Þorbergsson og Lárus
Salómonsson.
Mikill mannfjöldi horfði á glímuna, og þar á meðal
konungur Dana og fjöldi útlendra tignargesta.
Ég vil vekja athygli íslenzkrar æsku á því, að Alþing-
ishátíðin 1930, var einstæður og hrífandi atburður og
minningar mínar frá þessari hátíð, eru bjartar og heill-
andi. — Það var djarft fyrirtæki að boða tugþúsundir
manna saman til hátíðahalds í þessari fjallasveit, því að
vel gat hryðjuveðurfar eða kuldakast skaðað hátíða-
haldið, en hamingjan var hátíðinni hliðholl og veður-
blíðan kórónaði hátíðahaldið.
Ég hef komið á marga sögulega merka staði á Narður-
löndum, en sögufrægð þeirra er rislág samanborið við
sögufrægð Þingvalla. Og það má íslenzka þjóðin þakka
Ara fróða að öll saga Þingvalla og setning Alþingis á
Þingvöllum 930 er sannfræðilega skrásett, þótt fáorð sé.
Vorið 1944 var önnur merk hátíð haldin á Þingvöll-
um, en ekki verður henni hér lýst, en heimildir um þá
frelsishátíð er að finna í samtímablöðum. Ekki var ég
viðstaddur þau hátíðahöld, en það hafa þeir sagt mér,
er hátíðina sóttu, að aldrei hafi hrifningin risið eins hátt,
og þegar samfagnaðar skeyti frá konungi Danmerkur,
var lesið fyrir þingheimi. I símskeytinu óskaði konung-
ur íslendingum til hamingju með sjálfstæðið.
Á þessu ári 1944 var heimsstyriöldin í algleymingi og
engin samskipti milli íslands og Norðurlanda, nema með
símskeytum og bréfum, og þó undir eftirliti þýzku her-
stjórnarinnar.
ETvenær verður næsta stórhátíð haldin á Þingvöllum?
Ég ætla að leiða hjá mér að svara þeirri spurningu í þess-
um þætti. En minningar mínar frá Alþingishátíðinni
1930 falla ekki í gleymsku þótt árunum fjölgi.
Framhald í næsta blaði.
Heima er bezt 227