Heima er bezt - 01.01.1999, Side 44

Kœra Heiða.
Mig langar svo að skrifa þér og út-
skýra málin af því að þú reyndist mér
svo góð vinkona í sumar. Ég veit að ég
átti það ekki skilið af því að ég var svo
leiðinleg við þig í skólanum, en ég
vona að þú hafir fyrirgefið mér það. Ég
var að enda við að skrifa Páli til að
slíta trúlofun okkar og senda honum
hringinn til baka sem hann gaf mér.
Ég vona að það gangi betur upp hjá
ykkurÁma.
Ég œtla að segja þér ástæðuna fýrir
þessu öllu, þó að ég láti það ekki fylgja
í bréfinu til Páls. Ég vil ekki sœra hann
meira en ég þarf og vonandi rýkur
hann ekki suður til að reyna að telja
mér hughvarf.
I sumar, á kvenfélagsballinu, þá
varð mér illilega á. Ég hitti Láms
kaupamann á Fossi. Það gerðist eitt-
hvað innra með mér, ég féll fyrir þess-
um fallega, glaða pilti og afrakstur
þessarar nœtur ber ég nú undir belti.
Ég var gjörsamlega hugsjúk eftir að ég
kom heim og gat ekki hugsað um neitt
annað en Láms. Það bœtti nú ekki úr
skák þegar ég komst að því hvernig
ástandi mínu var háttað. Ég var móð-
ursjúk og blessunin hún móðir mín er
búin að hjálpa mér mikið, það sama er
að segja um mömmu þína, sem ég
Þrettándi hluti
heimsótti einu sinni þegar mér leið
sem verst.
En það rofaði til í þessum byl eins og
öðmm. Þegar Láms kom suður, var það
hans fyrsta verk að leita mig uppi. Nú
emm við trúlofuð og munum gifta okk-
ur strax í haust. Við emm mjög ham-
ingjusöm saman, en mér þykir verst að
fara svona illa með Pál. En svona
standa málin. Láms er að byrja í lækn-
isfrœðinni og hann hefur allan stuðn-
ing foreldra sinna. Bamið mitt er vel-
komið í heiminn og það verður hjóna-
bandsbarn, til allrar lukku.
Elsku Heiða, mér fannst ég verða að
segja þér þetta. Þú ert sú vinkona sem
ég vil síst missa. Trúðu því, ég hef
breyst. Ég held að við Láms höfum gert
það bœði. Ég hef hitt mömmu þína
nokkmm sinnum síðan ég kom. Hafðu
ekki áhyggjur afhenni. Hún lítur vel út
og er ánœgð með hvað þér fellur vel í
sveitinni. Ég vona svo að allt gangi vel
þama fyrir norðan.
Blessuð og sœl.
Veiga.
E.S.
Þú verður að koma til mín strax og
þú kemur til Reykjavíkur.
Heiða lagði bréfið í kjöltu sína.
Hún ótti ekki til orð. Eftir stutta
stund fór hún fram og fann Ástu.
- Heyrðu, frænka. Ég var að fó
bréf sem ég vil að þú lesir. Það er
víst best að innihaldið fari ekki
langt, en ég vil að þú sjúir það.
Ásta tók við bréfinu, en Heiða
beið ó meðan hún las það. Undrun-
arsvipurinn óx jafnt og þétt ú and-
liti Ástu. Hún og Heiða störðu hvor
ú aðra.
- Nú þykir mér týra, tautaði Ásta.
Hún Sigríður fær slag.
Heiða hristi höfuðið.
- Ég trúi þessu varla. En ég er feg-
in að fá fréttir ffá mömmu. Vesal-
ings Veiga, ég verð að skrifa henni
til baka.
- Gerðu það, en passaðu þetta
bréf. Það er eins og gangandi
sprengja.
Frænkumar litu hvor á aðra og
sögðu báðar í einu.
- Það er eins gott að hún Krist-
björg frétti ekki af þessu.
12. Kafli.
Það var fagurt veður morguninn
sem leggja skildi í leitina. Allir
gangnamennimir mættu snemma
morguns fram í Mjóadal með
36 Heima er bezt