Æskan - 01.01.1969, Blaðsíða 26

Fyrir ungar stúlkur
BAÐIÐ. BaS er hollt, og ætti
að vera minnst tvisvar í viku.
I heitara loftslagi er bað nauð-
synlegt á hverjum degi, því fólk
svitnar svo mikið. Mundu, að
nota svitameðal undir hendur.
í verzlunum er úrval af svita-
staukum. Baðsalt á að vera íá-
anlegt í lausri vikt í lyfjaverzl-
unum, það er ódýrara en að
kauþa það í lúxusumbúðum,
vegu með þvi að mála á þær
ýmsar skreytingar eða myndir.
Mundu svo að nudda vel húð-
ina með grófu baðhandklæði,
þegar þú þurrkar þér eftir bað-
ið, það er hollt og gott fyrir
blóðrásina.
HENDURNAR. Mundu, að hend-
urnar koma fyrst upp um það,
ef þú ert sóði. Hreinsaðu þær
vel, og ef þú hefur harða húð,
þá notaðu góðan handáburð.
Klipptu reglulega neglur þínar
og hafðu þær ekki of langar.
Það er ekki fallegt fyrir ungar
stúlkur. Notaðu naglaþjöl eftir
að þú hefur klippt neglurnar
jafnt og fallega. Notaðu nagla-
bursta, þegar þú þværð þér um
hendurnar, það gerir neglurnar
sterkari.
eins og margar baðsaltskrukk-
ur eru. Ef til eru gamlir brúsar
eða krukkur undan baðsalti,
getur þú skreytt þær á marga
Þannig leið dagurinn við leiki og gaman og áður en
varði var komið kvöid og ferðafólkið hélt af stað heim-
leiðis.
Næsti dagur var sunnudagur og þá fóru allir í kirkju.
Stína skildi ekki' til fulls, það sem presturinri sagði, því
að hún var ekki orðin það góð í ensku, en lieima lijá
frænda sinum töluðu allir íslenzku. Stína hafði ekki haft
mikið samneyti við frænda sinn til þessa, en henni geðj-
aðist æ betur að Jtonum í ltvert sinn, er hún sá hann.
Hann var maður liár og þrekinn með þungan alvörusvip,
en það var eitthvert góðlegt glettnisblik í augum hans,
eins og á Maríu, enda voru þau nauðalík. Eftir messuna
fóru Jyjónin heim til einliverra kunningja sinna, en stúlk-
urnar fóru þeim. Þar biðu þeirra pönnukökur með rjóma,
að íslenzkum sið. Þær settust við borðið og vildu ekki sjá
annað en að Nína borðaði með þeim.
„Nú duga engin fínheit," mælti Lísa með fullan munn-
inn.
Já, það var glatt á lijalla lijá stúlkunum fjórum þenn-
an dag. En dálítið kveið Stína fyrir morgundeginum, jtað
var þá, sem hún átti að fara í skólann.
Þær lögðu af stað í liellirigningu eftir ltádegið. Þær
litu út alveg eins og sjómenn, þegar þær voru búnar að
dúða sig, og Ámunda hló sig máttlausa að þeim. Það vorti
Jíka blautar stúlkur, sem komu til Hammersens-skólans
stundarfjórðungi eftir að þær fóru að heiman. Lísa fylgdi
Stínu til skrifstofu skólastjórans og brosti uppörvandi um
leið og hún fór. Skólastjórinn heilsaði Stínu með handa-
bandi og bauð henni sæti. Stína reyndi að svara öllum
spurningunum greiðlega, sem lagðar voru fyrir liana.
Hann skrifaði allt niður í stóra bók.
„Má ég svo fá að líta á einkunnirnar," sagði liann svo.
Stína rétti Jionum einkunnabókina. Hann las liana vand-
lega yíir og rumdi svo, sem gaf til kynna, að hann væri
fullkomlega ánægður með nýja nemandann. Stína átti að
setjast í fjórða bekk. Það var verið að byrja kennslu,
þegar Stína kom inn í fylgd með skólastjóranum. Kenn-
arinn var að útskýra eittlivað fyrir stúlkunum.
„Petersen, þetta er nýi nemandinn, sem ég talaði við
yður um,“ sagði skólastjórinn og ræskti sig. „Kristín Ólafs-
dóttir heitir liún.“
„Vertu velkomin, Kristín,“ sagði Petersen og brosti,
síðan sneri liann sér að bekknum og sagði hárri og
karlmannlegri röddu: „Þessi stúlka ætlar að vera hérna
lijá okkur í þrjá mánuði og kemur frá íslandi. Ég vona, að
þið takið vel á móti henni og verðið lienni lijálpleg við
námið."
Þegar skólastjórinn var farinn, byrjaði kennslan aftur
og allt gekk sinn vanagang. Sessunautur Stínu hét Migde
og var lágvaxin og feillagin stúlka. Stína varð henni sam-
ferða lieim úr skólanum. Migde kynnti liana fyrir vin-
stúlkum sínum, þeim Beverly Rut og V-ivian. Þegar Stína
hafði kvatt þær stöllur og gengið síðasta spölinn heim,
fannst henni þessi dagur hafa heppnazt mjög vel og allur
kvíði var lioríinn út í veður og vind.
Framli.
22