Æskan - 01.03.1969, Qupperneq 60

■ - BiiiiiiHitti'i«ii|[iiiiii:iitiiiiitai:iiii:iiiiiiiaiiiiiiiiiHaiiii;initiaiii.iBiiB'
1. „Að fólk skuli ekki geta passað
hænsnin sín 1“ hrópar Bjössi, er þeir
félagar aka á stóran hænsnahóp á veg-
inum, því ekki ])orir Bjössi fyrir sitt
litla líf að stöðva bílgarminn — ]>á er
óvíst að hann fari aftur í gang. — 2.
4.—5. Bjössi er nú kominn eins utar-
lega á kantinn og hægt er. Það vill svo
óheppilega til, að Pétur gamli er að
mála kofann sinn og stendur þessa
stundina uppi í stiga og á sér einskis
ills von. En Bjössi er alveg úti i kant-
Teikningar: J. R. Nilssen. — Texti: Johannes Farestveit.
Verra er, þegar þeir aka fram á svín,
sem virðist ekkert ætla að hreyfa sig
af veginum. „Burt af veginum!“ öskrar
Bjössi af öllum kröftum. En svínið er
nú ekki alveg á því að víltja, en stekk-
ur lirínandi heint fyrir bilgarminn. —
inum og liefur allan liugann við svínið,
sem geysist hrínandi á undan — og þið
sjáið hvernig fer. — 6. Já, nú fór held-
ur illa fyrir Bjössa, ekki er notalegt
að fá málningardósina heint i hausinn
og það með rauðri þakmálningu i! Pét-
3. Bjössi sveigir út í vegkanlinn og
ætlar þannig að alca fram úr, en svin-
ið vefst fyrir og þeir eru nærri húnir
að aka á það, en þá stekkur það allt i
einu rýtandi frá bílnum, en er samt
ekki á því að koma sér af veginum. —
ur gamli hangir hljóðandi í þakrenn-
unni, bíllinn er á fleygiferð og nú er
])að hara spurningin: Tekst Þrándi að
stöðva bilinn, þvi Bjössi sér ekki glóru
fyrir málningunni.