Æskan - 01.04.1989, Blaðsíða 38

Kiss
Halló, Popphólf!
Við erum þrjár stelpur úr Eyja-
firði. Okkur langar til að vita hvort
ekki er hægt að fá fróðleiksmola um
Kiss.
K.E.G.
Svar:
Nýrokksveitin Kiss var stofnuð í
Bandaríkjum Norður-Ameríku 1973.
Framan af var Kiss-kvartettinn gagn-
rýndur fyrir að músíkin væri í auka-
hlutverki. Skrautleg andlitsmálning,
eldgleypingar, fljúgandi trommusett
o.þ.h. virtust vera í aðalhlutverki.
Því var lengi talað um Kiss-sirkusinn
fremur en Kiss sem hljómsveit. Jafn-
framt var alls konar teiknimyndadót
tengt Kiss, s.s. teiknimyndablöð og
-bækur, límmiðar, lyklakipppur,
pennar o.fl., neglt inn á markaðinn af
feiknakrafti. Því er stundum haldið
fram að Kiss sé þriðja best kynnta
fyrirbæri poppsögunnar (á eftir
Michael Jackson og Madonnu). Það
merkir að fjölda árangursríkra aug-
lýsinga- otg sölubragða hafi verið
beitt til að selja plötur, aðgöngumiða
á hljómleika og dót undir nafni þess
sem hlut á að máli. Og víst er að plöt-
ur Kiss seldust í fleiri eintökum en
plötur flestra annarra þungarokk-
sveita. Samt fóru plötur Kiss-kvart-
ettsins ekki vel út úr samanburði við
þungarokksplötur almennt ef músík-
in ein var höfð sem viðmiðun.
Þegar bresku pönkhljómsveitirnar
Clash, Sex Pistols, Generation X og
fleiri byltu 1976-77 öllum þágildandi
viðhorfum í rokkmúsík voru skraut-
sýningar Kiss, Alicar Coopers, Black
Sabbath og slíkra fordæmdar harka-
lega ásamt svokölluðum hetjugítar-
sólóum (einnig kallað klisju- eða for-
múlueinleikur) sem byggðu oftar á
tækni en tilfmningum. Sömuleiðis
voru nostursamleg vinnubrögð (fág-
un) fordæmd á þeirri forsendu að þau
eyddu um of áhrifum stundarinnar,
stemmningarinnar.
Eftir á að hyggja var pönkbyltingin
bjargvættur fyrir Kiss. Vinsældir
hljómsveitarinnar höfðu fram til þess
verið að mestu bundnar við heima-
land þeirra og Japan. Gagnrýni
bresku pönkaranna á Kiss varð í raun
auglýsing í Evrópu. Pönkararnir
vöktu rækilega athygli á þessu
skrautlega fyrirbæri með þeim afleið-
ingum að 1979 komst lag með Kiss í
fyrsta sinn inn á „50 efstu“ vinsælda-
listann í Bretlandi. Það var lagið „I
Was Made For Lovin’ You“. Þegar
betur var að gáð kom í ljós að báru-
járnsrokk Kiss stóð sem músík nær
þeim músíkstíl, sem pönkararnir
boðuðu, en hinu dæmigerða þunga-
rokki. Liðsmenn Kiss voru ekki það
tæknilegir hljóðfæraleikarar að þeir
Criss, hætti í hljómsveitinni vegna
þess. Næstur hætti gítarleikarinn, Ási
Frehley. Nýir hljóðfæraleikarar
komu í þeirra stað. En hljómsveitm
og auglýsingastofan þeirra voru dáht-
ið áttavilltar um stund. Svo spaugi-
lega vildi til að einmitt á þessu tíma-
bili fékk auglýsingastofan, sem sá urn
Kiss, nýtt verkefni: að markaðssetja i
Bandaríkjunum einn af höfuðpaurum
bresku pönkbyltingarinnar, BiUy
Idol, söngvara úr Generation X. Su
gætu hermt eftir gítareinleik Jimmys
Hendrixar eða Ríkharðs Blackmores
(Deep Purple). Þeir Kiss-menn létu
þess vegna eldsúlur og (gervi-)blóð-
gusur koma í stað flókinnar fingra-
leikfimi. Af sömu ástæðum áttu nost-
ursamleg vinnubrögð lítið erindi inn í
bárujárnsrokk Kiss. Þar réði hrár
einfaldleiki ferðinni.
Við þetta bættist að bandarískir og
japanskir aðdáendur Kiss voru að
eldast upp úr teiknimyndastílnum og
sirkus-stemmningunni. Einnig var
andlitsfarðinn farinn að skaða húð og
sjónhimnur liðsmanna Kiss svo mjög
að upphaflegi trommarinn, Pétur
markaðssetning tókst hið besta.
Á meðan lögðu liðsmenn Kiss an
litsmálninguna á hilluna og fikru
sig áfram með misvandað og 111's
þungt bárujárnsrokk. Þeir voru la
tvístígandi gagnvart nýja músíkforru
inu, músíkmyndbandinu. Þeir þ°r
ekki að gera út á gamla sirkus-
teiknimyndaformið vegna breýú
viðhorfa almennings gagnvart Þel
hlutum. Þó er músíkmyndban
þess eðlis að sjónræna hliðin ver ^
að vera sterk. Kiss tókst ekki
höndla þessa hluti á réttan hátt.
Um miðjan níunda áratugu1
stofnuðu eiginkonur bandarískra °
ungardeildarþingmanna samtök s (I
þær kalla „Verndarsamtök foreldra^
Samtök þessi kröfðust harðrar rl
38ÆSKAH