Æskan - 01.04.1989, Qupperneq 44

Frímerkj aþáttur
Maður er nefndur Guðni F.
Gunnarsson. Hann sér um ungl-
ingastarf innan félags frímerkja-
safnara í Reykjavík. En hann er
líka unglingafulltrúi Landssam-
bands íslenskra frímerkjasafnara
og hefur sem slíkur tvívegis, ef
ekki þrisvar, farið með hóp ungl-
inga í keppni á frímerkjasýning-
um erlendis. Sjáum hvað segir í
fréttabréfi frá honum:
„Dagana 18.-20. nóvember sl.
var haldin frímerkjasýningin
FRIMUNG 88 í Stokkhólmi. í
henni tóku þátt af íslands hálfu
þeir Magnús Helgason, sem
sýndi úr safni sínu frá Finnlandi,
og Viggó Örn Jónsson sem sýndi
hluta úr safni sínu af yfirprentun-
um á frímerkjum. Þeir hlutu báð-
ir bronsverðlaun fyrir söfn sín.
Það munu liðin u.þ.b. 20 ár
síðan íslenskir unglingar tóku
fyrst þátt í frímerkjasýningu á er-
lendri grund. Það er von mín að-
þetta sé aðeins upphafið að stór-
aukinni þátttöku íslenskra ungl-
inga í sýningum erlendis."
Ilýjar frímerkjaútgáfur
Nokkuð hefur verið gefið út af
íslenskum frímerkjum síðan við
vorum síðast með frímerkjaþátt
hér í Æskunni. Þar er þá fyrst að
nefna frímerkin með myndum ís-
lenskra fugla. Þau skreyta mynd-
ir af óðinshana og sólskríkju.
Óðinshani og sólshríkja
Óðinshaninn cr einn af vinsælustu ís-
lensku fuglunum. Hann er vaðfugla-
ættar þótt hann sé einnig sundfugl. í
stað eiginlcgra fitja cr hann með sér-
stakar sundblöðkur á tánum. Hann cr
oft kallaður sundhani og flýtur eins
og korkur á vatni. Þykir mörgum
gaman að horfa á hann hringsnúast á
vatninu við fæðuleit sína en hver
hringur varir aðeins eina sckúndu.
Óðinshani er hér alger farfugl og
kemur næstseinastur allra íslenskra
varpfugla á vorin, eða ekki fyrr en
upp úr 15 maí. Að hætti flcstra ann-
arra vaðfugla vcrpir hann fiórum
eggjum. Strax í júnílok fara óðinshan-
ar að hópa sig, leita þá til sjávar og
byrja að skipta um fiaðrabúning.
Stærstu hóparnir sjást í seinni hluta
júlí, jafnvcl þúsundir fugla saman. 1
ágústlok eru óðinshanar að mestu
horfnir frá landinu. Þcir cru því hér
aðeins u.þ.b. þrjá mánuði á hverju
ári. Vctrarstöðvar íslenskra óðinshana
eru óþckktar en þótt þctta séu litlir
fuglar halda þeir sig úti á reginhafi.
Talið er að íslenskir óðinshanar hafi
vetrarsetu við sunnanverðan Ara-
bíuskaga, ólíkt öðrum íslcnskum
fuglum.
Sólskríkja/snjóttittlingur cr mjög út-
breiddur varpfugl um land allt. Er
hann oft nefndur sólskríkja á sumrtn-
Á veturna fljúga snjótittlingar um 1
hópum og er þetta lang-algcngasta
tegund spörfugla sem hefur vetrar-
setu hér á landi. í jarðbönnum le>ta
þeir sér ætis þúsundum saman 1
kringum byggð ból. Fjöldamargir Is-
lcndingar hafa þá þann sið að gauka
að þeim einhverju ætilegu. Stofnsettt
Þorsteinn Erlingsson skáld mcira að
segja sérstakan Sólskríkjusjóð til þcss
að styrkja frækaup handa snjótitthng-
Unglingastarf
Enn fremur segir Guðni í bréfi
til Frímerkjaklúbbs Æskunnar:
„Við sem störfum í FF hér í
Reykjavík höfum séð ánægjulega
breytingu síðustu misserin. FF
felldi niður aldurslágmark fyrir
fáum árum. Strax í kjölfar þess
jókst þátttaka barna og unglinga í
félagsstarfinu. Flest eru á aldrin-
um 10-15 ára. Til að koma til
móts við þarfir þeirra hefur félag-
ið gengist fyrir námskeiðum í
frímerkjasöfnun.
Jafnframt þessu hafa félögin
hér á Reykjavíkursvæðinu, í sam-
ráði við tómstundastarf í grunn-
skólunum, gengist fyrir fræðslu
um frímerkjasöfnun í Árbæjar-
skóla og Ölduselsskóla. Fyrir-
hugað er að íleiri skólar komi inn
í starf þetta. Mikil breyting hefur
orðið á vegna kennsluefnis sem
fékkst frá Svíþjóð. Það efni hefur
verið staðfært og þýtt.
Þá hefur ísland tekið upp sam-
starf við önnur Norðurlönd.
Stofnað var samband ungra safn-
ara á Norðurlöndum, nefnt SNU.
Við tókum fyrst þátt í slíku sam-
starfi í spurningakeppni um Al-
fred Nobel (ævi hans og frí-
merkjaútgáfur tengdar honum) í
Stokkhólmi 1986.
Að fenginni góðri reynslu var
ákveðið að halda slíka keppni ár-
lega á frímerkjasýningum fyrir
unglinga. Næsta keppni verður í
Janköping í Svíþjóð í október á
þessu ári. Fyrirhugað er að halda
árlega unglingasýningu í ein-
hverju Norðurlandanna. Reynt
verður að auka kynni barna og
unglinga með því að fara hópferð-
ir á slíkar sýningar.
Á döfinni er einnig að reyna
frímerkjaskipti milli landa og
halda leiðbeinendanámskeið fyrir
þá sem um starfið sjá.“
Þar sem ég veit að einhverjir af
félögum Frímerkjaklúbbs Æsk-
unnar hafa tekið þátt í þessu
starfi hefur mér dottið í hug að
við verðum virk í samstarfinu.
Það getum við gert með því að
mynda samband einstaklinga og
félaga sem vinna að unglingastarfi
meðal frímerkjasafnara. Þá mætn
stofna eins konar unglingasam-
band sem bæði starfaði hér inn-
anlands og næði út fyrir land'
steinana. Við höfum þegar sam-
band á Álandseyjum eins og P1(
vitið. Hvort þetta yrði sérstakt
samband íslenskra frímerkjasafn-
ara á unglingsaldri eða starla
yrði með Landssambandi lS'
pj*
lenskra frímerkjasafnara
óákveðið enn. Þess vegna bið c§
ykkur að skrifa mér nú og láia
mig vita hvað ykkur finnst um
málið. Því íleiri því betra. Þrjú a
ykkur sem stundum eru í sain
bandi við mig vilja gjarna að V1
verðum með í slíku samstarfi-
Látið heyra frá ykkur. Utan
áskriftin er:
Sigurður H. Þorsteinsson.
Laugarhóli, 510 Hólmavík.
Tvær reykvískar stúlkur ha^a
gengið í frímerkjaklúbbinn:
Theódóra Anna Torfadóttir,
Leifsgötu 25, 101 Reykjavík, -
Gunnur Róbertsdóttir,
Freyjugötu 43, 101 ReykjavíL___,
44 ÆSKAN