Æskan - 01.06.1989, Blaðsíða 4

Selurinn Snorri
á húsavík
Texti og myndir:
Jóhannes Sigurjónsson, Húsavík.
Á sjómannadaginn eru sjómenn,
þeir sem sækja fisk á sæ og færa
björg í bú, heiðraðir. Á þessum degi
vilja hins vegar aðrir sem einnig lifa
af sjónum og sjávarfangi gleymast.
Og það hefur kannski verið þess
vegna sem selurinn Snorri heimsótti
Húsavík á sjómannadaginn síðasta,
svona rétt til að minna á sig og sína
líka.
Þegar þau hjónin, Stefán Svein-
björnsson og Hera Hermannsdóttir,
voru á gangi í Kaldbaksfjöru sunn-
an Húsavíkur á sjómannadag hittu
þau einmitt selinn Snorra. Snorri er
kópur og var þarna líklega ekki
nema 2ja vikna gamall. Hann var
óttalega veikburða og pasturslítill og
auðsjáanlega glorhungraður.
Stefán Friðrik Stefánsson með se/inn Snorra■
■
„Það var ekki hægt að horfa upp á
litla skinnið mæna á mann þessum
stóru vonaraugum án þess að reyna
að bjarga honum, þrátt fyrir að
maður vissi að ef Snorri fengi að
dafna þá yrði hann í harðri sam-
keppni við sjómennina okkar um
fiskinn,“ sagði Stefán.
Og þau hjón tóku Snorra sem sé
heim með sér og hlúðu að honum
eftir bestu getu. Snorri varð strax
mjög hændur að heimilisfólkinu og
ekki síður börnunum í nágrenninu.
Sérstaklega var sonurinn á heimil-
inu, Stefán Friðrik Stefánsson, í
miklu dáleikum hjá Snorra og kóp-
urinn fylgdi drengnum hvert fótmál
og leið illa þegar vinur hans var ekki
nærri.
Snorri var lengi tregur til a
borða þó að svangur væri. Það var
reynt að koma ofan í hann mjólk’
lifur og lýsi en gekk ekki vel fyrst 1
stað. Sérstaklega var erfitt að geta
honum lýsið, hann sullaði svo voða
lega og eftir eina lýsisgjöfina þurttl
að þvo honum hátt og lágt með har
löðri! En smátt og smátt fór hann a
innbyrða fæðuna og þegar hann
hafði braggast allverulega var haItn
auðvitað sendur í sveit eins og ttt:t^r
um börn og unglinga á Húsavík. ®
hann dvelst nú í góðu yfirlæh a
bænum Breiðuvík á Tjörnesi, nor
an Húsavíkur.
En börnin í hverfinu sakna sann
arlega vinar síns, hans Snorra.