Æskan - 01.06.1989, Blaðsíða 14

Ævintýri Bjössa bollu
<öaldrabrögð og
Teikningar: hákon Aasnes
Texti: Velle Espeland
Til þessa hefur allt gengið á afturfótunum! En
Bjössi gefst ekki upp og heldur áfram að
babla sem hinn erlendi töframaður: - Of
hættulegur að saga ungur stúlka í tvennt. í
staðinn ég töfra fram strákur. Damur mína og
herri! Nú verða stuttur hlé. . .
- Það er komið að loka-atriðinu, hugsar
Bjössi. Það má ekki mistakast. Eg hef reiknað
út að ég hafi nægan tíma til að segja „hókus-
pókus“ áður en eldglæringar leiftra um sviðið.
Bjössi fer baksviðs og tendrar kveiki.
- Nú komið er lok, segir Bjössi. - Töframað-
ur mikla Bjössó Bolloró sýna stórkostlegur at-
riði. . . Lengra kemst hann ekki því að Jóm
mundur Ingimundur hefur komið auga á da-
lítið einkennilegt á sviðinu. Hann hefur setið i
þungum þönkum og rifjað upp sögur sem
gengið hafa um bæinn: - Furðuhlutur, kallat
hann. - Fljúgandi furðuhlutur er lentur. • ••
Það verður uppi fótur og fit. Allir þjóta til
dyra og vilja sjá þennan hlut og það sem úr
honum kemur. Forvitnin verður ótta yfir-
sterkari í æðigangnum. - Hvar er hann?
hrópar einhver. - Kannski hinum megin við
hæðina, svarar annar.
Það sem ekki mistekst misheppnast þó. Púð-
urstjörnur ljóma og leiftra kringum hinn
mikla töframann - en hann er einn eftir í
salnum. Jafnvel Mjási fer á hraðhlaupum
burt. . . - Þyrnar verða á þeirra leið - sem
þrá að verða frægir, hugsar Bjössi. - Hvað
get ég gert þegar fólkið kemur aftur inn?
- Hvar er hann? Hvar er fljúgandi furðuhluj-
urinn? kallar hver upp í annan. Fólkið stanr
um svæðið og til stjarna á himni en engmn
greinir neitt óvenjulegt. - Þarna! hrópar ein-
hver, en það reynist aðeins stjarna í stærra
lagi. - Ég verð að litast betur um, hugsar
Þrándur. Hann finnur stiga og klifrar upp 3
þak.
14 ÆSKAH