Æskan - 15.12.1925, Blaðsíða 15

Æ S K A N
107

ANGT uppi í fjöliunum býr hún
Grýla, »en liennar bóndi Leppa-
lúði liggur við sjó«. Öll börn
kannast við þessi hjón: »karlinn
undir klöppunum, sem klórar sér
með löppunum, baular undir
bökkunum og ber sig cftir krökk-
unum — á kvöldin«. Og kerlinguca, sem er »gráð-
ug eins og örn«, en »svo vandfædd hún vill ei
nema börn«. Svo vandfædd, að »hún vill ei börnin
góð, heldur þau sem hafa miklar hrinur og hljóð«.
»Þau sem löt eru á lestur og söng, þau eru henni
þægilegust þegar hún er svöng«. í hvert einasta sinn,
sem barn hrín og grenjar af óþekl, og hvar sem
þau gera það, heyrir Grýla það samstundis, því
hún hefir, eins og þið vitið, sex eyru hvoru megin,
og heyrir með þeim öllum. Eyrun á Grýlu eru
einskonar radíó-áhöld. þau heyra strax til barnanna,