Æskan - 15.12.1925, Qupperneq 17

Æ S K A N
109
raeð forugri löppinni og segja: »Vertu
bölvuð!« En hún svarar: »Svei ykkur,
óræstin, Kölski fylgi ykkur!«
Eins og öll börn skilja vitanlega fyrir
löngu, eru þetta jólasveinarnir 13, sem
nú leggja af stað frá Grýlu til manna-
bygða. Þeir eru allir eins klæddir:
svartir eins og myrkrið, svo þeir sjáist
ekki, allir jafnstórir og ganga í röð:
SteJckjarstanr, Oiljagaur, Stúfur, Þvöru-
sleikir, Pottasleilcir, Aslcasleikir, Falda-
feykir, Slcyrgámur, Bjugnalcrœkir, Glugga-
gcegir, Oáttaþefur, Ketkrókur, Kertasníkir.
Og eiga nú önnur nöfn en þau sem
Grýla kallar þá hversdags.
Fyrstu dagana fara þeir hægl og gæti-
lega, því þeir vilja ekki fá harðsperrur,
þess vegna koma þeir ekki ofan í bygð
fyr en 12 dögum fyrir jól, þó fara þeir
alt af frá Grýlu fyrsta dag jólaföstunnar.
Þeir eru skynsamlega klæddir, jóla-
sveinarnir, þola bæði regn og frost og
byl, því gegn um skinnið næðir hvorki
né vöknar. Svo eru þeir vel lagaðir til
gangs, lærleggjaháir, handleggjalangir,
hálsstuttir, en belgmiklir og ekki stórir.
Enda þurfa þeir yfir marga torfæruna
að komast: upp og ofan há fjöll, yfir
jökla og sprungur, ár og gjár og djúpar
fannir. En þeir eru vanir orðnir vos-
inu, því þessa ferð hafa þeir farið í
hvert einasta ár í 1925 ár. Og allar
hrinur, grenj og óhljóð, öll Ijót orð,
spark og barsmíðar, alla leti og alla ó-
sannsögli og yfirleitl alt Ijótt, sem börn-
in kunna, hafa jólasveinarnir kent þeim.
Stekkjarstaur, Oiljagaur og Stúfur
kenna þeim að skrökva, segja ljólt, berja,
sparka, æpa o. s. frv. Þeir kenna þeim
líka letina. ÞvörusleiJcir, Pottasleikir og
AsJcasleiJcir, Bjíignakrœkir og KetJcrökur
kenna þeim að sleikja og taka það sem
þau eiga ekki, fá þau til að kasta mat
og heimta annað o. s. frv. FaldafeyJcir
kennir þeim að kasta höfuðfötunum
hvert af öðru, fleygja sínum eigin fötum
og týna. Skyrgámur kennir þeim að
borða ósiðlega með smjatti og kjamsi
og hann kennir þeim líka að borða
of mikið af því, sem þeim þykir golt.
Oluggagcegir og Oáttaþefur kenna þeim
allar grettur, langt nef, að reka út úr
sér tunguna o. s. frv. Þeir kenna þeim
líka alla forvitni. Seinastur gengur Kerta-
sníJcir, því tel ég hann seinastan. Hann
kennir börnum sníkjur allar og betl,
að svíkja það, sem þau hafa lofað, að
leggja Guðs nafn við hégóma o. s. frv.
Það er ómögulegt að sjá jólasveinana,
því þeir eru alveg eins og myrkrið, svo
það þýðir ekkert að forðast þá, og hvar
sem þeir ná í barn, klína þeir á það
óþverra úr skjóðunum sínum. En óöara
en óþverrinn er kominn á eilthvert barn,
lætur það alveg eins og jólasveinn, og
þá hlæja jólasveinarnir svo að það sést
niður í maga á þeirn og svo fitna þeir,
því þeir fitna af óþektinni í börnunum.
Enginn maður getur náð burtu aftur
óþverranum, sem jólasveinarnir klína,
þeir sjá hann ekki einu sinni, þeir sjá
bara hvernig hörnin láta. Enginn sér
óþverrablettinn, nema Guð, og enginn
getur hreinsað hann af börnum nema
Guð og hann þvær hann lika strax
burtu, ef börnin biðja hann um það og
vilja vera góð. Þá sendir Guð engil til
þeirra meðan þau sofa, engillinn hefir
ljómandi fallegan ljósvönd í hendinni.
Hann strýkur vendinum um vanga
barnsins og óþverrinn fer. Og ef börnin
vilja alt af biðja um það á hverjum
morgni og á hverju kvöldi, þá kemur
Jesp Kristur, sem fæddist á jólunum, til
þeirra og leiðir þau alt af, heldur stöð-
ugt í hendina á þeim, þó þau finni.það
ekki, og á meðan börnin lofa Jesú Kristi
að leiða sig, flýgur hópur engla all í
kringum þau, svo ekkert ilt og óhreint
getur nokkru sinni komist nálægt þeim.
Þegar börnin vilja sjálf hætta að læra
það sem ilt er og Ijótt, það sem jóla-
sveinarnir kenna þeim, þá, en ekki fyr
deyja jólasveinarnir úr hor og vesæld-