Kyndill - 01.12.1932, Qupperneq 8

Kyndill
Gerir þú þitt?
Ég grip fyrax auiguin og reyni að losna við þessar
sýnir, en þær skýrasit pví betu.r.
Nú þekki ég andlit bairnainna, sem ég var að kveðja,
■og annara, sem ég hef kvatt fyrir löngu, en þau eru
möi;g orðin afmynduð af þreytu og kvölum.
Petta beið þetrna þá. Pátfctiaka í þesis'uim ægilega leik,
þar sem menn ýmiist troða á öðrum eða eru sjálfir
troðnir undir.
Sýnirniar hverfa, en ég heyri rödd, s-em segir: „Pú
hefur ekki gert þitt tii þess að gera þeim vegi'nn greiiö-
ari, sem á eftiT fara.“
Geiúr þú þitt? Þesísi sipiurniing hljómar tál allra hugs-
alndi manna. Gerir þú ‘þitt til þess, að allir gefci í siarn-
eiimngu notið nægtanna af borði móður okkar, náttúr-
uinnar?
Hér stoða efcki ölmusugjafir eða fátækrastyrkir. Hér
gagnast það edtt að leggja þeim stefnium lið, sem vilja
grafa fyrir rætur :mei)nanma, sem vilja rifa niður gamalt
og úrelt og byggja upp inýtt, bæði á sviðum uppeldis-
mála og þjó&félagsmáliaL
Geiir þú þitt?
Megi isú spurning hljóma sem hæst í eyrum allra,
sem orku qg ma'nndóm hafa til þess að starfa öðrum
til heilla.
150