Kyndill - 01.03.1933, Qupperneq 13

Nazisminn og forráðamennirnir Kyndill
anna land sparifjáreigendanna. En hins vegar hefir það
getað orðið að stórkostlegu vopni í höndum nazistanna
þýzku, að benda á þetta land og þenna friðarsamning
sem upphaf allra ófara. Ekki sízt af því, að það gaf
óvenjulega góða vígstöðu gagnvart jafnaðarmönnum
og þeim, sem með völd fóru hin fyrstu ár eftir ófriðinn.
Þeir urðu að semja — á máli nazistanna að svíkja, en
semja um þann frið, sem þjóðinni var þá lifsnauðsyn.
Annars er bezt að taka það fram strax, að það er
ekkert nýtt, engin hugsun, engin áætlun, ekkert úrræði
í stefnuskrá nazistanna þýzku. Hvernig í dauðans
ósköpunum hafa þeir þá náð völdum? munu menn
spyrja. Er fólkið gengið af göflunum? Þetta þarf að
taka sérstaklega vandlega fram vegna þeirra fákænu
manna utan Þýzkalands, sem þykjast sjá í stundarsigri
nazista einhverjar úrlausnir við þeim meinum, er þá
sjálfa þjaka, t. d. vegna islenzkra verkamanna o g
bænda, sem teknir eru að heyra boðskap hinna nýju
•.,þjóðernissinna“. Og hér er þessa að þvi skapi meiri
þörf en víða annars staðar, að eigendur lands og húsa,
lúxusíbúða, fjár og framleiðslutækja hér á landi lifa
yfir höfuð mjög á alþjóðlega og óþjóðlega vísu, en
verkamenn og fátækir smábændur lifa á þjóðlegan hátt
við kulda, sult og seyru. En því miður virðast stund-
um engir hér á landi næmari fyrir þjóðernis- og ætt-
jarðar-kjaftæði þjóðernislausra arðsugu-oflátunga en
einmitt alþýðan.
Þeim mönnum í alþýðustétt hér á landi, sem ekki
hefir gefist kostur þess að átta sig á sögunni, skal það
7