Kyndill - 01.03.1933, Side 36

Kyndill
Falskar ávísanir
— Mig vanhagar um nokkur þúsund — sagði Bern-
harð. — Bankastjórinn leit á hann. Svipur hans var
algerlega breytingarlaus frá því Bernharð kom fyrst
inn. —
— Já, — hélt Bernharð áfram, — til vinnulauna-
útborgana. —
— Getið þér ekki frestað útborgun, þangað til tog'
arinn kemur? —
— Nei, sagði Bernharð. Frestur lengur en til morguns
er óhugsandi. Það er laugardagur á morgun, og fólkið
á inni hálfsmánaðar kaup. —
Bankastjórinn varð enn alvarlegri. — Þér hafið yfir-
dregið hlaupareikninginn með hliðsjón til sölu togarans
þennan túr. —
— Mikið rétt, en það eru að eins 800 krónur. —
— Ég skal athuga þetta, — eftir helgina getið þér
komið — sagði bankastjórinn.
Aftur fór bankastjórinn að sinna skyldustörfum sínum
og blaða í hinum verðmætu skjölum, sem lágu á
skrifborðinu hans. —
Bernharð sá, að hinn virðulegi trúnaðarmaður þjóð-
félagsins var ekkert annað en samvizkusemin og trú-
mennskan, sem nú hafði aftur sökkt sér niður í skyldu-
starf sitt, svo fyrir Bernharð var ekkert annað að gera
en að fara. —
Hann kastaði því næst kveðju á bankastjórann, sem
ekki leit upp, — svo gekk Bernharð út. —
Morðingi — heyrðist Bernharð hvíslað rétt fyrir
aftan sig úti í miðju Austurstræti. Hann leit snöggt við-
30