Kyndill - 01.03.1933, Blaðsíða 50

IKyndill
Við eldana
„betra er seint en aldrei“. En petta kemur eigi til af pví
að réttlætistilfinning forráðamanna íhaldsins hafi vaxið,
heldur af hinu, að þeim finnst óráðlegt að spyrna lengur
við broddunum gegn pessum réttlætiskröfum alpýðunnar, og
pess vegna svífast peir ekki að hrekja sin eigin rök í pví
skyni að villa kjósendum sýn og tæla til kjörfylgis með
pvílíkum blekkingum. En alpýða pessa lands lætur ekki
blindast; hún lærir að pekkja úlfinn, pótt hann bregði
stöku sinnum yfir sig sauðargærunni. Alpýðan til sjávar og
sveita vaknar til meðvitundar um aðstöðu sína í pjóðfélag-
inu og skipar sér í raðir alpýðusamtakanna. Lofum íhaldinu
að hrekja sín eigin rök, lofum því að reka naglana í lik-
kistu pess skipulags, par sem eins líf er annars dauði. Okk-
ar hlutverk er að skapa nýtt og betra þjóðskipulag, þar
sem eins líf er annars líf. Lofum hinum dauðu að grafa pá
dauðu. Við, sem erum í alpýðustétt, ung sem gömul, göng-
um áfram, lengra, móti ljósinu og lífinu. Burt með eymd
æg hörmungar auðvaldsskipulagsins! G. B. B.
44