Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1936, Qupperneq 94

96
SigurS Jónsson á Hnitbjröguim. Þeirra börn: Þor-
steinn og Jón á Hnitbjörgum og Sigríður seinni
kona Benjamíns Torfasonar. Þaðan er örfátt
manna komið. d. Þorvarður Jónsson, bróðir Mar-
grétar, móður Vilborgar í Götu, bjó í Húsum, á-
gætis maður, átti Guðrúnu Jónsdóttur frá Hafursá,
Þorleifssonar. Þeirra böm: Erlendur og Guðrún. Er-
lendur bjó í Húsum, át-ti 1. Solveigu Jónsdóttur
yngra Þorsteinssonar á Melum. Þeirra dóttir, Mar-
grét. 2. Elinbjörgu Þórðar — prests á Ási Gunn-
laugssonar; áttu 6 dætur. Af þeim hefir víst lítil
ætt komið, enda veit eg ekki enn, hvað af sumurn
þeirra varð. En Margrét Erlendsdóttir varð seinni
kona séra Bjarna Sveinssonar á Stafafelli, stjúp-
móðir séra Jóns Bjarnasonar í Winnipeg. Þau séra
Bjarni áttu 2 dætur: Guðrúnu konu Eggerts Bene-
diktssonar, góðs bónda á Laugardælum í Árnes-
sýslu, og Önnu konu Jósefs gullsmiðs á Melum í
Hrútafirði, bróður séra Jóns prófasts á Safafelli.
Guðrún Þorvarðsdóttir. systir Erlends átti Jón
bónda á Ketilsstöðulm í Hjaltastaðaþinghá, systkina
barn sitt.
Kona Jóns Jónssonar á Hóli, móðir Margrétar,
móður Vilborgar í Götu, var sem fyr segir Gróa Er-
lendsdóttir. Faðir hennar var 5. Elendur Árnason,
bóndi á Hofi í Fellum og síðast í Klúku í Fljótsdai
og þar dó hann gamall um 1760 eða fyr. Hann var
greindur vel og lagði stund á, að verða lögfróður.
Flutti oft mál fyrir fátæka menn og var vinsæll hjá
alþýðu. Var hann af ýmsum kallaður Mála-Erlend-
ur. Stundum þótti hann nokkuð glettinn. Gengu
ýmsar sögur um hann, sérstaklega um viðskifti
hans við Þorstein sýslumann Sigurðsson á Víðivöli-
um. Erlendur var ættaður úr Norðurlandi. Komv
þeir austur 4 bræður frá Móbergi í Langadal í
Húnavatnssýslu fyrir 1700. Þórður er síðar bjó
Arnheiðarstöðum (Toka-Þórður), faðir Árna ríka á